Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Չէէ, էն չի - երևի նրանից է, որ խորհրդային տարիներին փոքր եմ եղել։ Սրանք ուրիշ են...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Ապեր, փորձի մարդկանց ասածները մի քիչ խորությամբ ու ընդգրկուն հասկանալ, ոչ թե նախկինների ոճով հանգի անտեղի մակերեսային եզրահանգման «այսինքն վսյո ժե ավելանում է»։
Հա, վյսո ժե ավելանում ա ու շարունակելույա ավելանալ, տարիների ընթացքում հասնելու ա 8, 9, 10, 20 միլիարդի։ Շատ մանրամասների մեջ հնարավոր չի խորանալ, բայց էտ ավելացման ընթացքում կարևոր են հետևյալ պահերը․
- Պարտքը պետք ա ծախսվի մենակ կապիտալ ծախսերի վրա, քանի որ արքտ վերցնելուց կա նախ և առաջ կա, սենց ասած, միջսերդնային համերաշխության խնդիր։
- Պարտքը պիտի առավելագույնս արդյունավետ ծախսվի, ու որևէ տեսակի թալանը բացառվի։
- Տնտեսության աճը տեմպը հիմնականում պիտի լինի ավելի ա բարձր, քան պարտքի աճի տեմպն ա, որ պարտքը մնա կառավարելի մակարդակում։
- Պարտքի կառուցվածը պիտի գնալով փոխվի ի օգուտ ներքին պարտքի, այսինքն կառավարությունը պիտի հիմնականում պարքտ լինի դրամով ու պարտք լինի իրա ռեզիդենտներին, այլ ոչ թե դոլարով ու օտարեկրյա ռեզդենտներին։ Կամ արատքն ու ներքին պարտքի միջև պիտի լինի որոշակի կառավարելի ու արդյունավետ հարաբերակցություն, որ պարտքի փոխարժեքային ռիսկերը նվազագույնի հասցվեն։
Ու վաբշե, պարտքից վախենալ պետք չի։ Եթե քեզ պարտք են տալիս, էն էլ շուկայական պայմաններով, նշանակում ա քեզ վստահում են։ Բանկում ո՞նց ա, հո ամեն մեկին վարկ չե՞ն տալիս։ Կամ ասենք, մարդ կա տունը գրավ ա դնում, վարկ ա վերցնում ու խմում ա էտ վարկը, մարդ էլ կա վարկ ա արցնում ա տունճտեղ ա դնում, իա ժառանգներին սեփականություն ա թողնում, որի համ էլ ծուկայական գինն ա գնալով աճում, կամ էլ կագին բիզնես ա դնում ու հարստանում ա։ Պրիտոմ ինչքան հարուստ ես, էնքան շատ կարաս վարկ վերցնես։ Նույնն էլ պետությունն ա, ինչքան տնտեսությունը մեծանում ա, էնքան պարքտի չափը մեծանում ա, որ դա նորմալ ա։
Մեկն ու մեկը էս մարդուն չի ուզում հուշի, որ պոպուլիզմի փուչիկը բեզռազմեռ չի՝ մի օր տրաքելույա։
աղբյուրՍեպտեմբերին հայտարարել էի, որ նախորդ տարվա մայիսի համեմատությամբ Հայաստանում գոյացել է 65 հազար 37 նոր աշխատատեղ:
Երեկվա դրությամբ 2018 թվականի մայիսի համեմատությամբ ավել աշխատատեղերի թիվը կազմել է արդեն 74 հազար 969: Սա շատ լավ նորություն է:
Մեկ ամսում համարյա 9000 աշխատատեղ !!! Էս տեմպերով մի քանի տարի հետո Հնդկաստանի ու Չինաստանի համար լուրջ աշխատանքային շուկա կդառնանք
Լավ ցուցանիշա բերում, բայց շատ սխալ մեկնաբանությամբ, սխալ ու կեղծ շեշտադրումով։
Չգրանցված աշխատողների ստվերից դուրս գալը դեռ աշխատատեղերի ավելացում չի այլ Թոդորոս
Հ․Գ․
Էս "երկնագույն" մամուլի ձեռից պրծում չկա
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Մի քիչ առաջ կարդացի խոշոր հարկատուների մասին։
ԻՀԿ, ստվերի կրճատման դինամիկան ակնհայտ է։
Բայց մի բան մտածելու տեղիք է տալիս․
Ավելացել են ծխախոտ արտադրող ընկերությունների կողմից վճարվող հարկերը։
Գրանտ Տոբակույի և Մասիսի Տոբակոյի պարագայում այդ ավելացումը տարբեր բաղկացուցիչ մասեր ունի՝ ստվերի կրճատում, ապրանքի թանկացում, արտահանման ծավալների աճ։
Ֆիլիպ Մորիսի ու ՋիԹիԱյ-ի պարագայում մի "փոքր" այլ է՝ ստվերի կրճատում, ապրանքի թանկացում, ներմուծման ծավալների աճ։
Այսինքն ծխախոտի սպառումը ՀՀ-ում աճել է՝ թե ներմուծվող, թե տեղում արտադրվող։
Սկսում ենք ծխելը թողնել
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Շատ լավ հոդված է Մնացականյանի Բի Բի Սի-ն տված հարցազրույցի հատկապես երրորդ մասի վերաբերյալ (արևելի ու արևմուտքի ընտրության բազարը), թե ինչքան ամբարտավան դիրքերից էր հաղորդավարը վրա տալիս՝ Armenia in Crosshairs of Washington’s Tyranny : Լրագրողն իռլանդացի է։
Si vis pacem, para bellum
Ո՞ւր էր ըտե լավ հոդված Մնացականյանն ու հայաստանը օգտագործված էր us vs. them տուֆտաբանության համար՝ մի առանձին վերցված հաղորդման ու վարողի հարցերը էստրապոլացնելով տերությունների դիրքորոշումների վրա։ Հեղինակի մասով մի երկու բան նայեցի. Ռուսաստանի ու Պարսկաստանի ապոլոգետ դավադրությունների տեսություններ բրթող ա, եթե ոչ վճարված մանեթնոց պրոպագանդիստ։ Ու սա էլ ևս մի դավադրության տեսություն էր, որ վարողը եսիմ ինչ «սև ու սպիտակ» դիրքերից էր վրա տալիս։ Իռլանդացի լինելն էլ տուտ նի պրիչյոմ, եթե սուտիներներդ ռուսն ու պարսիկն են։
Բլին, արագի մեջ քաղաքական հարցազրույց-բանավեճ շոուա, որի դիտորդները մեծ մասը Հայաստանի մասին ոչ էլ լսել ա երևի, ու բնական ա որ շոշափված հարցերն էլ պիտի լինեն պարզունակ. արևմտամետ ես, թե՞ արևելամետ; ստատուս քվո ես ուզում, թե՞ ունես կամք՝ ստեղծարար լուծումներ գտնելու; արժեքների հեղափոխություն էր նաև՝ կոռուպցիայի հանդեպ հետևողական անհանդուրժողականությամբ, թե՞ իշխանափոխություն միայն՝ նույն փլավի մատուցմամբ։ 20 րոպեյվա մեջ ու հաղորդման ֆորմատով ձև չկա երկար բարակ խորանալու, թե արտաքին հարցերում կոմպլիմենտարիզմը ու պանհայկական քաղաքականություն հետապնդող առանձին վերցված փոքր երկրի դիրքորոշման մանրուքները որոնք են, դրա համար էլ ճակատին շշում ա՝ դու Ռուսաստանի ընկերն ես, բա եվրոինտեգրումը ո՞նց ա լինելու, դու Իրանի ընկերն ես, բա ԱՄՆ-ի հետ հարաբերություններդ ո՞նց են կառուցվելու... ըստ իս, անիրազեկ լսարանին հետաքրքրացնող լրիվ բնական հարցեր, թեև միգուցե քիչ մը շշպռող, որոնց Մնացականյանը փայլուն արձագանքեց, որ մեր անվտանգության շահերից ելնելով (կարծում եմ հարցը ոչ միայն ռազմական անվտանգության մասին է, այլ նաև էներգետիկ, պարենային, տո նույնիսկ՝ ներքին՝ թե Հայաստան-Արցախում, թե Ռուսաստանի ու Իրանի մեր սփյուռքի համար) մենք միաբևեռ արտաքին դիրքորոշում որդեգրելու շռայլություն չունենք, ինչ էլ որ բևեռները չլինեն։
Հա, քանի ստեղ եմ նաև ասեմ, որ Լավրովի հարցազրույցի առաջին կեսն էլ նայեցի (ավել չհասցրեցի, ու վայթե անցած տարի էլ էի մենակ առաջի կեսը նայել՝ անջատելով). տեղերով դիտորդին բավարարող վարողին ճպցնում ա, բայց մեծամասամբ անկապ դեմագոգիա ու whataboutism էր, ընդհանուր թողնված տպավորությունն էլ՝ Ռուստատնը նույն աբսուրդիզմով տառապող մնացած բոլորի մեջ իմպերիալիզմ տեսնող իմպերիալիստն ա, ով իր կեստոննանոց արջի ծռաթաթությամբ քյանդրբազությունները անմեղ դեմքով խաղաղության աղավնու ճախրել ա որպես ներկայացնում։
Վիշապ (31.10.2019)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ