Զավզակնոց՝ քաղաքական թեմաներով

[Վիշապ]

Վիշապ ջան, արի դուզը ասեմ, դու ջուր ծեծող ես, քո հետ ինչի՞ց խոսեմ։ Հուսամ գրածիցս չես նեղանա, զուտ դու մինիմալ պատկերացում անգամ չունես Հայաստանի մթնոլորտից, քո գրածները ուրիշ ժանրից են։ Քո սաղ պատկերացումները աշխարհի մասին իմ համար հեքիաթ են, բայց դու դրանց նենց ես հավատում, որ ի՞նչ ասեմ քեզ ախպեր։ Հենա շարունակի հեքիաթներդ շաղ տալը, ես էլ մտնեմ կարդամ, քո խաթր էլ կլայքեմ։
Զուտ ախպեր ես մի բան չջոգի, դու Ամերիկացի տղա ես, Ամերիկայի ապագան քո որոշումներն են ձևավորում, հանում ԱՄՆ-ի կկռվես էլ։ Խի՞ ես էս ստորին խավի մասին մտածում, կարողա՞ նոստալգիան մեղքի զգացողությունա առաջացնում։ Չգիտեմ ախպեր, կայֆավատ եղի էլի, մի կյանք ես ապրում վայելի, ատոմային չի սկսվի, դու քո կյանքը ապրի, ով էլ ստեղ մնաց տենց մի ձև կփորձի յոլա էթալ գուբեռնիայում կամ վիլայեթում, ցավոք նահանգ չենք կարա դառնանք (

Արի մեր զավզակությունը ստեղ բերեմ։ Ես նախ առաջարկեցի կոնստրուկտիվ միտք արտահայտել, ու փորձել մի քիչ քաղաքակիրթ երևալ, քյառթավարի ով ասես կարա զրուցի։
Հայաստանի մթնոլորտի մի մասնիկ էլ դու ես, կարող ե՞մ հենց քեզնով պատկերացում կազմել մթնոլորտի մասին։
Ասենք պատկերացրու Հայաստանում կա երկու միլիոն Յոհաննես։ Ի՞նչ մթնոլորտ եք ստեղծելու ու որոշումներ կայացնելու բոլորդ, դե ասենք ամերիկացի Վիշապս էլ իր ջուրծեծոցիներով պարզ ա չի խանգարում։
Ասենք, ես պատկերացում չունեմ, ո՞րն ա քե պատկերացումը։