Նիկոլ Փաշինյան քաղաքական գործիչը: Մտքեր և վերլուծություններ...

[Անվերնագիր]

Էլ կետ առ կետ չանրադառնամ, քանի որ ոչ մի տեղ չենք գնա սենց, բայց արդեն կամաց-կամաց ունենք նմանատիպ կետեր, որոնց վրա արժի կառուցողական զրույց սկսել։ Մնացյալի հետ մեծամասամբ համաձայն չեմ, բայց էդ արդեն կարևոր չի։
Շատ ճիշտ ես, մեր կախումը էլ գնալով մեծացավ ու հենց էստեղ վտանգ կա պետականությանը։ Ներկա պահին ՀՀ-ում չկա մի քաղ ուժ, որը կարողանա էդ կախումը նվազեցնի։
Ինձ համար միշտ առանջնահերթությունը եղել է ՀՀ պետական շահը, դրա համար արևմուտքը իմը որ չի ։Ճ Շատ բան պարզ կլինի Բայդենի ինագուրացիայից հետո, պետք է սպասել փոքր ինչ ու կարևոր է նաև չմոռանալ Չինաստանի մասին, որը երկար չի կարա սենց դինջ լռվի։ Միգուցե իրենց հետ արժի լուրջ աշխատանքներ տանել, ինձ դզում ենք գաղափարական-արժեհամակարգային պետությունները ու ըստ դրա իրանցից կարա իրոք դաշնակից դուրս գա։
Աշխարհում շատ ուժեր կան, որոնց հետ մեր շահերը համընկնում են։ Արևմուտքի համար Թուրքիան իհարկե շատ կարևոր է, բայց ստեղ մի կարևոր հանգամանք կա, Թուրքիան ոչ թե Էրդողանը։
Հիմա ամենակարևորը, ճիշտ էիր նշել, էս աշխարհում առանց դաշնակից չի լինի, բայց իրապես դաշնակցային հարաբերությունների համար պետությունը պետք է իրենից կշիռ ներկայացնի։ ԵՍ չեմ տեսնում ՀՀ-ում մի քաղաքական ուժ, ով կարող է երկրին զարգացման էն հունով տանի, որ կարողանանք էդ մակարդակին հասնել, փոխարենը ես կարող եմ առաջարկել, որ հենց ես ու դու ու մնացածը սկսենք երկրի զարգացման գործը, էդ ավելի բարդ ու երկարաժամկետ է, բայց կա՞ այլ տարբերակ

Մարդը հազար թվից էս տարբերակի մասին ասել ա..պետք չի թազա բան մտածել


Ընդհանրապես ասած, մեզ պես, սովորական, սիքտիրչի ազգին բնորոշ վիճակ ա:


Հ.Գ. Ու էլի երբ տարիներ անց նոր ապրիլյաններ ու Սեպտեմբերի 27 էր լինեն, երբ՝ տրորեն մեր երեսը, մեր դաշտերը ծաղկավառ, երբ՝ կդարձնեն մեզ սև ու սուգի մի հովիտ...Խեղճ ու լալկան հայացքներով պտի սկսենք՝ «Վա՜յ, ո՞ւմ պիտի միանայի՞նք. Ռուսաստա՞ն, չէ-չէ՝ Ամերիկա, չէ վայ՝ Եվրոպա..Պողո՛սն ա մեղավոր...Պետրոսը դավաճան ա... այ էն մի հոգին ծախեց հողերը... էսի սարքած բան ա...ապէ ռուսը... ապէ պարսիկը...հլը էս բլա-բլա-բլան ոնց չֆայմեց բլա-բլա-բլա բլաբլա, ես դրա բլյա բլյաբլյա ախր է՜ն գլխից էր պետք բլաբլաբլաբլա, է՜ն ժամանակ երբ բլաբլաբլա բլաբլա բլա, խի մենք սե՛նց բլյաբլյա՞, բլա..գոնե հիմա բլաբլաբլաբլա, թե չէ եթե հիմա չսկսենք բլաբլաբլա՝ էգուց մյուս օր բլաբլաբլաբլա: Բլյա...»