Վաղուց նորմալ մշակույթ ա էս երկրում, որ Պետաշխատողը թքած ունենա դրոշի վրա, սպան թքած ունենա զինվորի վրա, բժիշկը՝ հիվանդի, քաղաքացին ճանապարհների մաքրության, ու էս շարքը ձգվում ա անվերջություն, ու նենց չի որ միշտ աշխատավարձն ա խնդիրը․ Էս մեր համայնքի գրադարանում 23 գրանցված աշխատող կա․․ 23 Կառլ։ Բայց էդ անտեր գրադարանը նենց փնթի վիճակում ա, որ չկոփված հոգով ներս չես կարա մտնես, մի 2-ը 3-ի վրա տարածք են մաքուր պաֆում՝ դե կոֆե ա, չայ ա, պատանցույեմ... ։ Մարդիկ թքած ունեն ու ֆսյո։ Ճիշտ ա անում Նիկոլը,եթե արդյունք ես ուզում՝ չպետք ա էնքան քաղցր լինես, որ կուլ տան, ու էնքան դառը, որ թքեն։ Ինչ որ մի պահից սկսած մարդիկ պետք ա գիտակցեն՝ ինչ ասել Սերժիկի օղորմածիկ տատու՝ Ի՞նչի համար են հավաքվել։ Չե՞ս ուզում էդ աշխատավարձով աշխատել, հել գնա ախպեր ջան, մենք սոցիալապես էն կարգավիճակում ենք հիմա, որ հաստատ մի քանի օրվա ընթացքում կգտնեն նենց մեկի, ով պատրաստ ա էդ աշխատավարձով էդ պայմաններում աշխատել։
Ես կարծում եմ որ ճիշտ ա արել։ Փոփոխությունները առանց նման պռոցեսների անհնար ա։ Էդ ոնց որ ուզենաս նոր տուն սարքես հին տեղում, բայց հնին չկպնես, չփոշոտվես, ցեմենտին չկպնես, լապատակին ձեռք չտաս։ Տենց հնարավոր ա՞
Էջանիշներ