Գաղթական-ի խոսքերից
Նիկոլն իհարկե մեղքի իր բաժինն ունի:
Բայց ոչ մի ձև չեմ հավատում, թե դավաճան ա կամ ծախված:
Ոչ էլ Քոչն ու Սերժն էին դավաճան:
Քոչը զուտ անձնական շահը շատ ավելի վեր ա դասում պետականից:
Սերժն էլ ժառանգեց Քոչի սիստեմը, մի քիչ ավելցրեց, մի քիչ պակասացրեց, բայց պետականաշինության գործում շատ ավելի վնաս տվեց, քան օգուտ:
Նկկոլը պետականամետ ա:
Հայրենասեր ու արդարամիտ:
Բայց ինքը հմուտ ղեկավար չի:
ՈՒ, ինչը շատ կարևոր ա, ճարպկության ոչ մի նշույլ չունի:
Հիմա էլ վախենում ա իշխանությունը թողնի:
Համ մարդկայնորեն վախենում ա սեփական ընտանիքի անվտանգության համար, համ էլ հասկանում ա, որ տեղը հրապարակում հավաքվածներին զիջելով շատ ավելի շատ վնաս տված կլինի Հայոց պետականությանը:
Բայց ինքը պիտի հեռանա երկրի ղեկավարի պաշտոնից:
Հիմա չէ՝ մի կես տարի հետո:
Բայց էլի ճարպիկ դիվանագիտության պակասն ա, որ չի ֆայմում, որ օր-օրի ավելի ա սկում ու երկիրն էլ հետը ճահճի հատակը քաշում:
ՈՒ թերևս լավագույն քայլը հիմա կլիներ կոնսոլիդացնել իր քաղաքական կապիտալից մնաց փռթիկները ասենք Արարատ Միրզոյանի շուրջ ու երկրորդ պլան մղվել:
Մեջբերել
Էջանիշներ