Պատերազմից հետո բռունցքներ թափ տալը հեշտ ա:
Ոչ 2.5 տարի առաջ, ոչ էլ 1 տարի առաջ, առնվազն Հայաստանում ոչ ոքի հավատը չէր գա, որ թուրքիան սենց բացեիբաց կկռվի ազերու կողմից:
Ինքը կկռվի քիչ չի, մի բան էլ էդքան տեռորիստ կբերի դաշտ:

Շատ չէ, ընդամենը մի քանի ամիս առաջ ո՞ւմ սենց բան ասեիր Հայաստանում, որ վրեդ չխնդար:
Սաղ էլ կասեին՝ ձև չկա, ռուսը չի թողի:

Ըհը չթողեց:
Նիկոլն իրա բերանով ասեց՝ էշացել ենք, որ մեզնից բացի սա վաբշե ոչ մեկի չի քորում..

Իսկ եթե թուրքը չօգներ, իրանք ոչ լայնամասշտաբ հարձակվող էին, ոչ էլ, առավել ևս, հաղթող:
ՈՒ նենց չի, որ մենակ մեզ էր հատուկ էդ դասալքությունը: Իրանք պակաս ե՞ն հայի առաջ փախել: Տո Արցախը մի կողմ, ցելի 7 ռայոնի բնակչություն են հուշտ եղած փախել:
Դրա համար էլ վարձկաններ ու թուրքական սպեցնազ էր պետք..
Դա համ իրանք գիտեին, համ էլ՝ մենք..

Դրա համար էլ հանգիստ էշի ականջին քնած էինք..
Նու մի քիչ էլ նրա համար, որ ահավոր բառադի ենք..