Պայքար ընդդեմ ստրկամտությա՞ն

[Գաղթական]

Թող մի քիչ ուշ լինի, բայց լինի: Առանց ձեզ երկիրը չի զարգանա ու չի հզորանա, էնպես, որ պիտի համատարած հետ գաք:

Մերսի էս կարծիքիդ համար, եղբայր ջան:

Համաձայնվելով հետդ, որ պիտի գանք, ես ինքս հակված չեմ ո՛չ Հայաստանցուն թերագնահատելու, ո՛չ էլ Սփյուռքին գերագնահատելու:

Համատարած հետ գալը, եթե կուզես ճիշտն իմանալ, ըսկի պետք էլ չի՝ իմ կարծիքով:
ա) որովհետև էս տարիները մի տեսակ ֆիլտրացիա էլ արեցին ժողովրդին, ու թե մարդը վերադառնալու մասին չի մտածում, երևի բարին էլ դա էր
բ) իրենց տեղերում մնալով շատերը կարող են Հայաստանին շատ ավելի օգտակար լինել, քան վերադառնալով, եթե իրենց կապերն ու միջոցները ճիշտ օգտագործեն

Նշածս «ֆիլտրացիա»-ի առումով..
Գայլ ջան, տարիքն առած տղամարդ եմ տեսել, որ սենյակումս նստած հոնգուր-հոնգուր լացում էր, թե «տունս ինձ հետ ա կանչում», մարդ եմ տեսել, որ սիրտը բռնել էր ու դողացնում էր էդ օրը, երբ Հայաստանում իր հորն էին թաղում, իսկ ինքը ճար չուներ ներկա լինելու..
բայց մարդ էլ ռմ տեսել, որ ասեց «երանի Հայաստան պատերազմ սկսեր, գոնե մեզ էստեղ ավելի հեշտ ընդունեյին»..

Ինչ ասեմ ախպեր, մեր տունն ա, պիտի գանք շենացնելուն մասնակցենք:
Ես տենց եմ կարծում՝ ինչքան էլ պաոետիկ չհնչի..