Չուկ ջան, ասածներդ ընդունում եմ, հասկանում եմ, բայց հետը համաձայն չեմ։ Իմ ակումբային մասնակցությունից հասկացած կլինես, որ ես էլ եմ բառերի նկատմամբ պեդանտ, բայց չեմ կարծում թե սա այն դեպքն ա։ Մի կես տարուց բոլորս էլ հոգնելու ենք այդ «նոր» Հայաստանից, ինչպես հիմա արդեն սկսել ենք հոգնել «դուխով»-ից, ու եթե լինի էլի նոր Հայաստան, էլի անունը դնելու ենք «նոր», ոչ թե «նորագույն», «ամենանորագույն» և այլն․․․ ստեղ տերմին չկա, սա միմիայն հատկանիշ արտահայտող բառ է (հատկանիշն է՝ նախկինից տարբերվող)։ Ու այս մրցույթում կիրառելը հույզերի հումության ժամանակային դրոշմ էլ կլինի
Նույն կերպ էլ եթե ես օգտագործում եմ «մութ ու ցուրտ տարիներ», ապա կոնտեքստում խոսելու եմ հենց մթության ու ցրտության հետ կապված թեմաներով։ Եթե խոսալուց լինեմ հաղթանակների մասին, կասեմ «հաղթանակած տարիներ», եթե խոսեմ բերդային գաղափարների մասին, կասեմ «բերդացման գաղափարներով տարիներ» և այլն։ Ու հա, դրանք մութ ու ցուրտ տարիներ էին, ու հալալ ա մեզ բոլորիս, որ դրանցով անցել ենք ու չենք կոտրվել, հետն էլ ռազմական հաղթանակ ենք արձանագրել։ Ու չնայած օգտագործում եմ «մութ ու ցուրտ տարիներ», բայց երբեք մտքովս էլ չի անցել դրա տակ այդ ժամանակվա իշխանություններին մեղադրել մթության ու ցրտության մեջ։ Ու ամեն դեպքում մեղադրողը դա կանի, նույնիսկ եթե անունը չդնի էլ մութ ու ցուրտ տարիներ։
Ասածս է՝ պետք չի քաշվել իրերը իրենց անուններով անվանելուց։ Իսկ չորորդ հանրապետության մասին ես էլ եմ միանում այն կարծիքին, որ դա կլիներ գերագույն դալբայոբիզմ։
Մեջբերել
Էջանիշներ