Բուլիինգ դպրոցում․ ինչ անել

[ivy]

Բուլիինգի ենթարկվող երեխաների մասին կարծես թե ուրիշ թեմաներում էլ ենք խոսել, բայց չկարողացա դրանք գտնել, էնպես որ նոր թեմա եմ բացում։

Էսպիսի իրավիճակ։
12 տարեկան տղա, 6-րդ դասարան։ Ինտրովերտ, ինքնամփոփ, քչախոս, սոց․ կոնտակտներից խուսափոխ, դյուրազգաց, մոտ ընկերներ չկան, դպրոցում քույր-եղբայր չունի։ Դպրոցում թե տղաների, թե աղջիկների կողմից բուլիինգի է ենթարկվում՝ ծաղր, վիրավորական պիտակներ, հոգեբանական ու երբեմն նաև ֆիզիկական ճնշում։ Ինքն իրեն ոչ մի ձևով պաշտպանել չի կարողանում։ Սա երկրորդ դպրոցն է․ առաջին դպրոցում նույն խնդիրները չորրորդ դասարանում է ունեցել։ Նոր դպրոցում վիճակը կրկնվում է։

Ի՞նչ ճանապարհներ կան՝ խնդրի լուծման համար։ Կարելի է ընդհանուր քննարկել հարցը՝ կոնկրետ դեպքից անկախ։ Բոլորս էլ գիտենք, որ բուլիինգը դպրոցում գոյություն ունեցող ամենամեծ խնդիրներից մեկն է։
Ո՞վ է անձամբ անցել դպրոցական բուլիինգի միջով կամ ո՞վ ունի նման փորձ՝ որպես ծնող կամ որպես ուսուցիչ։

Ես իմ երկրորդ դպրոցից (առաջինում ամեն ինչ կարգին էր), որտեղ 7-րդ դասարանից էի տեղափոխվել, անընդհատ ականատես էի լինում բուլիինգի՝ հատկապես տղաների հանդեպ։ Հիմա որ հետ եմ նայում, դրանք դասարանի ամենաինտելեկտուալ տղաներն էին՝ զարգացած, խելացի, բայց հետն էլ՝ ինքնամփոփ ու ֆիզիկապես թույլ կամ ուղղակի ոչ խիզախ։ Թե ինչեր էին բերում իրենց գլխին՝ ծաղրից սկսած, ծեծուջարդով վերջացրած։ Ու էդ ամենը, ինչքան էլ աբսուրդ հնչի, ընկալվում էր՝ որպես բնական վիճակ։ Հիմա լացս գալիս է, որ մտածում եմ դրա մասին։ Ոչ ոք չկար, որ մի բան փոխեր կամ գոնե մտածեր, որ էդ ամենը սխալ է, ու պիտի մի բան անել։

Ով ինչ փորձ ունի։ Ո՞նց պայքարել դպրոցական բուլիինգի դեմ։

[Աթեիստ]

Ես նման խնդրի հետ չեմ բախվել, բայց ինչ որ չափով դա նմանացնում եմ բանակի «դեդավշինային», ու կարծում եմ, որ դրա դեմ կարող է պայքարել դպրոցի (բանակի) անձնակազմը։ Այսինքն ուսուցիչները պետք է ուշադիր լինեն, կանխեն բռնությունն ու աշխատեն բուլլինգ անողների հետ, բացատրեն դրա վնասները։
Մահվան հասցնելու դեպքերի պակաս ինտերնետում չկա։ Շատ երեխաներ չեն պատկերացնում, թե ինչի դա կարա հասցնի, ու էդ դեպքերը ցույց տալով կարելի ա փորձել բացատրել։

[ivy]

Էստեղ դպրոցներում սովորաբար հատուկ մասնագետներ կան` մոբինգի ու դպրոցական բուլիինգի դեմ պայքարող, ու իրենք ծնողներին առաջարկում են առաջինը դասարանի ուսուցչին "տեղեկացնել" խնդրի մասին։ Ինձ համար ահագին ապշեցնող է, որ դասարան ամեն օր մտնող ղեկավար-ուսուցիչը (հայաստանյան տերմինով` դասղեկը) սովորաբար տեղյակ չի լինում նման խնդիրներից ու իրեն պիտի հատուկ "տեղեկացնել"։
Ո՞նց կարող է ուսուցիչը չզգալ դասարանի մթնոլորտը, թե ով ինչ կարգավիճակում է խմբում. հո երկնքից ընկած չե՞ն էդ ուսուցիչները, ի վերջո համապատասխան կրթություն ու փորձ ունեն։ Ապշեցնող է ուղղակի։

[Աթեիստ]

Դասղեկը ծնողներից շուտ պտի իմանա նման խնդիրների մասին։

[Արէա]

Շատ ծանոթ վիճակ ա։
Մի որոշ ժամանակ ես ինքս եմ ենթարկվել նման վերաբերմունքի, երբ 7-րդ դասարանում շրջանից տեղափոխվել էինք Երևան, հետո էլ շատ եմ ականատես եղել այլ երեխաների նկատմամբ բուլինգի։
Ինձ օգնող չկար, մի կերպ ինքս դուրս եկա էդ վիճակից, իմ բնավորության ինչ-ինչ գծերի շնորհիվ, ինչը բոլորին չի որ կհաջողվի։
Իմ կարծիքով Հայաստանում կա խնդրի լուծման ընդամենը 2 տարբերակ.
1. Գտնել էնպիսի դպրոց, որտեղ հիմնականում խելացի երեխաներ են. Այբ, Սեբաստացի, Ֆիզմաթ։ Բոլորը չգիտեմ, պիտի հետաքրքրվել։ Ու երեխային անպայման տեղափոխել։ Ոչ մի դեպքում չի կարելի աչք փակել երեխայի ամենօրյա հոգեկան տառապանքների վրա։
2. Երեխային ֆիզիկապես կոփել. լավագույն դեպքում հոր, մեծ եղբոր հետ առավոտյան վազք, եթե չէ, մի ընկերոջ հետ, ծայրահեղ դեպքում մենակ։ Մարզասարքերի վրա բազային վարժություններ, լող, բռնցքամարտ, գիմնաստիկա։ Թեկուզ դասերի հաշվին։ Մի քանի թեորեմ պակաս իմանալը հետագայում կլրացվի, հոգեկան տրավմաները միշտ մնալու են։
Ընդհանրապես Հայաստանում տղաները պիտի ուժեղ լինեն։ Մանավանդ խելացիներն ու մասսայից տարբերվողները։

[StrangeLittleGirl]

Շատ ծանոթ վիճակ ա։
Մի որոշ ժամանակ ես ինքս եմ ենթարկվել նման վերաբերմունքի, երբ 7-րդ դասարանում շրջանից տեղափոխվել էինք Երևան, հետո էլ շատ եմ ականատես եղել այլ երեխաների նկատմամբ բուլինգի։
Ինձ օգնող չկար, մի կերպ ինքս դուրս եկա էդ վիճակից, իմ բնավորության ինչ-ինչ գծերի շնորհիվ, ինչը բոլորին չի որ կհաջողվի։
Իմ կարծիքով Հայաստանում կա խնդրի լուծման ընդամենը 2 տարբերակ.
1. Գտնել էնպիսի դպրոց, որտեղ հիմնականում խելացի երեխաներ են. Այբ, Սեբաստացի, Ֆիզմաթ։ Բոլորը չգիտեմ, պիտի հետաքրքրվել։ Ու երեխային անպայման տեղափոխել։ Ոչ մի դեպքում չի կարելի աչք փակել երեխայի ամենօրյա հոգեկան տառապանքների վրա։
2. Երեխային ֆիզիկապես կոփել. լավագույն դեպքում հոր, մեծ եղբոր հետ առավոտյան վազք, եթե չէ, մի ընկերոջ հետ, ծայրահեղ դեպքում մենակ։ Մարզասարքերի վրա բազային վարժություններ, լող, բռնցքամարտ, գիմնաստիկա։ Թեկուզ դասերի հաշվին։ Մի քանի թեորեմ պակաս իմանալը հետագայում կլրացվի, հոգեկան տրավմաները միշտ մնալու են։
Ընդհանրապես Հայաստանում տղաները պիտի ուժեղ լինեն։ Մանավանդ խելացիներն ու մասսայից տարբերվողները։

Աղջիկներն էլ

[StrangeLittleGirl]

Տասներորդ դասարանում ինքս ենթարկվել եմ բուլիինգի։ Ամենավատ հիշողությունս էն էր, որ բռնել էին, որ չշարժվեմ, ու գրատախտակի կավիճոտ բարձիկով խփում էին դեմքիս, ու խեղդվում էի։ Կարծեմ ուշքս էլ գնաց։ Ուսմասվարն էկավ (չգիտեմ՝ անցնու՞մ էր, թե՞ մի երկու խելքը գլխին համադասարանցիներս կանչեցին), ճնշումս չափեց, ասեց՝ մի քիչ ընկած ա ճնշումդ, ոչինչ, ու գնաց։ Բայց ես տնեցիքին դիմեցի ու խնդրեցի դպրոցս փոխել։ Մամաս էկավ դպրոց, աչքով տեսավ, թե համադասարանցիներս ոնց են ինձ «ողջունում» ամեն անգամ, երբ դասարան եմ մտնում, գնաց տնօրենի մոտ, գործերս վերցնելու: Բայց էդպես էլ գործերս չտվեց տնօրենը: Ու էդպես տառապելով մի կերպ ավարտեցի տասներորդ դասարանը ու մինչև հիմա մինչև հոգուս խորքը զզվում եմ դպրոցից:

[Gayl]

15-20 տարվա հնություն ունեցող պատմություններ:
Ձեդավշինա, Լենին ու հեսա մեկն էլ կգա կասի ինձ Սիբիր են աքսորել:

[Progart]

Ընդհանրապես Հայաստանում տղաները պիտի ուժեղ լինեն։ Մանավանդ խելացիներն ու մասսայից տարբերվողները։

ի դէպ, դպրոցում ինձ համար բարդ էր, որովհետեւ շատերի համար տարօրինակ էր, որ ես ուժեղ եմ, տարբերուող ու խելացի (գլուխ չեմ գովում)
ու տարբեր տեսակի վիրաւորանքներ եմ կուլ տուել դրա պատճառով: ինչի սա չես անում, նա չես անում, բոլոր աղջիկներն անում են, դու չէ: ուրեմն դու աղջիկ չես ու տենց: իսկ սա իմ վրայ ուժեղ ազդել ա ու հիմա եմ հասկանում, որ ուժեղ ու խելացի լինելու համար պարտադիր չէ տղայ լինելու փորձում եմ յաղթահարել սա իմ մէջ:
մի տղայ կար, ով աչքերի հետ կապուած խնդիր ուներ, ու ինքը մեկուսացած էր դպրոցում ու դասղեկը Մանավանդ վատ էր վերաբերւում, մի քանի անգամ ես եմ տեսել, թէ ոնց ա վիրաւորել:
ու մի տղայի, ով հոգեկան կամ չգիտեմ հոգեբանական խնդիր ուներ, ծաղրում էին ողջ դպրոցում: ես էլ եմ ծաղրել ու յետոյ հասկացայ, որ սխալ է, բայց ինքնուրոյն, դպրոցում ոչ ոք չբացատրեց, որ չի կարելի:
իսկ ֆիզիկական բռնութիւն, ծեծել մէկին չեմ նկատել մեր դպրոցում: բայց երեւի հոգեբանականն աւելի ծանր ա:
խելացի լինելու պատճառով չեմ նկատել, որ ծաղրեն: մեր դասարանում մէկը կար, կատակներ արել ենք, ոչ մի բռնութիւն, ծաղր չի եղել: բայց աղքատ լինելու պատճառով մեկուսացած երեխաների շատ եմ նկատել:




Sent from my D5803 using Tapatalk

[Հարդ]

Բուլիինգի ենթարկվող երեխաների մասին կարծես թե ուրիշ թեմաներում էլ ենք խոսել, բայց չկարողացա դրանք գտնել, էնպես որ նոր թեմա եմ բացում։

Էսպիսի իրավիճակ։
12 տարեկան տղա, 6-րդ դասարան։ Ինտրովերտ, ինքնամփոփ, քչախոս, սոց․ կոնտակտներից խուսափոխ, դյուրազգաց, մոտ ընկերներ չկան, դպրոցում քույր-եղբայր չունի։ Դպրոցում թե տղաների, թե աղջիկների կողմից բուլիինգի է ենթարկվում՝ ծաղր, վիրավորական պիտակներ, հոգեբանական ու երբեմն նաև ֆիզիկական ճնշում։ Ինքն իրեն ոչ մի ձևով պաշտպանել չի կարողանում։ Սա երկրորդ դպրոցն է․ առաջին դպրոցում նույն խնդիրները չորրորդ դասարանում է ունեցել։ Նոր դպրոցում վիճակը կրկնվում է։

Կարծում եմ եթե ծնողները գտնեն մի միջավայր (ինչ-որ բանի խմբակ), որտեղ տղան կգտնի իրեն ավելի նման շրջապատ, էնտեղ չի ենթարկվի ոչ մի բռնության ու ձեռք կբերի չասեմ ընկերներ, բայց այնպիսի մարդիկ՝ ում հետ հանգիստ կշփվի: Արդեն կյանքում ինչ-որ բան կփոխվի, ինքնավստահություն կառաջանա, որը լավ քայլ կլինի հետագա հոգեբանական առաջխաղացման համար:

Դրանից զատ միանշանակ տղան պետք ա աշխատի ֆիզիկականի վրա, թեկուզ տնային պայմաններում:

[StrangeLittleGirl]

Կարծում եմ եթե ծնողները գտնեն մի միջավայր (ինչ-որ բանի խմբակ), որտեղ տղան կգտնի իրեն ավելի նման շրջապատ, էնտեղ չի ենթարկվի ոչ մի բռնության ու ձեռք կբերի չասեմ ընկերներ, բայց այնպիսի մարդիկ՝ ում հետ հանգիստ կշփվի: Արդեն կյանքում ինչ-որ բան կփոխվի, ինքնավստահություն կառաջանա, որը լավ քայլ կլինի հետագա հոգեբանական առաջխաղացման համար:

Դրանից զատ միանշանակ տղան պետք ա աշխատի ֆիզիկականի վրա, թեկուզ տնային պայմաններում:

Աղջիկն էլ

[Հարդ]

Աղջիկն էլ

Ճիշտն ասած չեմ նկատել թե աղջիկը ֆիզիկական ուժ գործադրելու կարիք ա ունենում կյանքում, դրա համար չեմ նշել: Երկրորդն էլ տղա ասելով Այվիի նշած դեպքի տղայի հետ էի

[StrangeLittleGirl]

Ճիշտն ասած չեմ նկատել թե աղջիկը ֆիզիկական ուժ գործադրելու կարիք ա ունենում կյանքում, դրա համար չեմ նշել: Երկրորդն էլ տղա ասելով Այվիի նշած դեպքի տղայի հետ էի

Աղջիկները բուլիինգի չե՞ն ենթարկվում։ Իրենց պաշտպանելու կարիք չունե՞ն։

[Հարդ]

Աղջիկները բուլիինգի չե՞ն ենթարկվում։ Իրենց պաշտպանելու կարիք չունե՞ն։

Հնարավոր ա ենթարկվում են, ես չեմ տեսել: Մաքսիմում էնպիսի բուլիինգ կարող եմ նկատած լինել, որը ֆիզիկական ուժ չի պահանջում հարթելու համար:

[Progart]

ախ, աստուած իմ: էս որ գրում են տղաները պաշտպանուեն կամ նման մի բան, կատաղում եմ: եկէք մարդու, երեխայի վրայ կենտրոնանք, անընդհատ աղջիկ-տղայ, աղջիկ-տղայ:
աղջիկներն էլ են ֆիզիկական բռնութեան ենթարկւում ու ահաւոր շատ:
ու ընդհանրապէս մարդիկ պիտի կարողանան իրենց եւ ֆիզիկապէս, եւ հոգեպէս պաշտպանեն:

Sent from my D5803 using Tapatalk