Ճիշտ ես։
Ճիշտ ես։
Կարճ
Կոնկրետ
Sambitbaba (07.01.2018), StrangeLittleGirl (07.01.2018)
Մեր դպրոցում խելացիությունը հարգի էր, դրա համար բացառված էր էս հողի վրա բուլիինգի տակ ընկնել։ Բայց սեռական հասունացման տարիքում մեր դասարամի տղաներից մի քանիսը տարօրինակ ռիտուալ էին անում։ Ամեն դասամիջոցին երկու աղջկա, մենակ էդ երկուսին ի դեպ, ասռցնում էին պատի տակ ու հերթով թռնում էին վրեքները։ Բայց լավ չեմ հիշում ոնց լուծվեց հարցը, իրան իրան անցավ, թե կոնֆլիկտ եղավ ծնողների հետ։ Բայց ահագին երկար էր տևում էդ ամենը։
Ամեն դեպքում թեմայում մենակ տուժողների հետ աշխատանքը նշվեց ու Աթեիստը ասեց որ պետք ա բացատրել բուլիներին հետևանքները։ Կարծում եմ սրանով չի կարելի սահմանափակվել։ Իրանց հետ հարատև ու պարբերաբար աշխատանք երևի պետք ա տարվի, քանի որ տենց պահվածքը օդից չի առաջ գալիս։ Կա խնդիր իրանց մեջ, որ պետք ա վեր հանվի ու լուծում ստանա։ Առանց կողմնակի միջամտության մեծ հավանականություն կա որ իրանք ողջ կյանքում իրենց տենց ագրեսիվ կդրսևորեն։
SWTS
ivy (07.01.2018), Progart (07.01.2018), Sambitbaba (07.01.2018), Աթեիստ (08.01.2018)
Կարծում եմ եթե ծնողները գտնեն մի միջավայր (ինչ-որ բանի խմբակ), որտեղ տղան կգտնի իրեն ավելի նման շրջապատ, էնտեղ չի ենթարկվի ոչ մի բռնության ու ձեռք կբերի չասեմ ընկերներ, բայց այնպիսի մարդիկ՝ ում հետ հանգիստ կշփվի: Արդեն կյանքում ինչ-որ բան կփոխվի, ինքնավստահություն կառաջանա, որը լավ քայլ կլինի հետագա հոգեբանական առաջխաղացման համար:
Դրանից զատ միանշանակ տղան պետք ա աշխատի ֆիզիկականի վրա, թեկուզ տնային պայմաններում:
ivy (07.01.2018), Sambitbaba (07.01.2018), Արէա (08.01.2018)
Cassiopeia (07.01.2018), Progart (07.01.2018), Վոլտերա (08.01.2018)
Cassiopeia (07.01.2018), Progart (07.01.2018)
ախ, աստուած իմ: էս որ գրում են տղաները պաշտպանուեն կամ նման մի բան, կատաղում եմ: եկէք մարդու, երեխայի վրայ կենտրոնանք, անընդհատ աղջիկ-տղայ, աղջիկ-տղայ:
աղջիկներն էլ են ֆիզիկական բռնութեան ենթարկւում ու ահաւոր շատ:
ու ընդհանրապէս մարդիկ պիտի կարողանան իրենց եւ ֆիզիկապէս, եւ հոգեպէս պաշտպանեն:
Sent from my D5803 using Tapatalk
նա խելագարուել է յոգնելուց
ու յոգնել խելագարներից․
յետոյ յոգնել է
որ միայն մարդ է ինքը․
Չիլոն
Quyr Qery (13.12.2019), Sambitbaba (07.01.2018), StrangeLittleGirl (07.01.2018), Աթեիստ (07.01.2018), Վոլտերա (08.01.2018)
Շատ ճիշտ բան ես ասում:
Լրիվ համաձայն եմ, որ, առաջին հերթին, պետք է զոհի հետ աշխատել:
Ինչքան որ ինձ է հանդիպել՝ անհանդուրժողականության զոհ են դառնում հիմնականում նրանք, ով ինչ-որ կերպ տարբերվում է ընդհանուրից:
Էս շարքում կարող են լինել ինչպես լավ սովորողները ծույլիկների մեջ, էնպես էլ՝ հակառակը, ինչպես աղքատները հարուստների մեջ, էնպես էլ՝ հակառակը, ինչպես շրջանից եկածները երևանցիների մեջ, էնպես էլ՝ հակառակը, և այլն և այլն:
Բայց էս շարքում կարող են լինել նաև նորեկներն՝ արդեն ձևավորված ու խմբերի բաժանված դասարան/կուրս/կոլեգաներ, ու ինչ-որ ֆիզիկական առանձնահատկություն ունեցող մարդիկ, ասենք՝ մեծ ականջներ:
Անհանդուրժողականության դրսևորողի ու ենթարկվողի դերերում էլ եղել եմ:
Ցածր դասարաններում բոլորս շատ ագրեսիվ էինք մի էդպիսի տարբերվող տղայի հանդեպ:
Չէին օգնում ո՛չ ուսմասվարի ու դասղեկի միջամտությունները ու ո՛չ էլ՝ էդ տղու հոր:
Բայց էդ տղեն բոլորի դեմ պայքարեց ու մնաց դասարանում՝ բարձր դասարաններում արդեն վերածվելով ընկերախմբի լիարժեք անդամ:
ՈՒ մինչև հիմա էլ ինքը դասարանի հավաքների ամենաակտիվ կազմակերպիչներիցա:
Անհանդուրժողականության ենթարկվողի դերում էլ արդեն եղել եմ որպես օտարազգի՝ կոլեգաների կողմից:
Սկզբից փորձում էի փափուկ ու մարդկայնորեն հարցը լուծել, բայց չստացվեց:
Վերջը կարիք եղավ դիմել կտրուկ միջոցների ու ամեն բան իր տեղն ընկավ:
Ամեն դեպքում՝ վերադառնալով անհանդուրժողականության ենթարկվողի հետ աշխատելու մտքին՝ այո, հենց նրա հետ պետք է իր աշխատանքը սկսի հոգեբանը:
Առաջին հերթին՝ հաստատի, որ նրա հետ ամեն բան կարգին է ու խնդիրն այլ տեղ է:
Հետո էլ՝ մի քանի տրյուկ հուշի, թե ինչպես ընդհանուրից իր տարբերվելը ոչ թե խարան, այլ՝ զենք դարձնի ու դուրս գա զոհի կարգավիճակից:
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Բուլլիինգը հին թեմա ա: Էդ երևույթը շուտվանից կա դպրոցներում: Եթե մեր սովորելու ժամանակ չկար դպրոցական հոգեբանի հաստիք, հիմա արդեն կա, ուղղակի չգիտեմ՝ ինչքանով են իրանք արդյունավետ աշխատում: Իմ կարծիքով՝ իրանք պետք ա անհատական աշխատանք տանեն ու լավ մասնագետ լինելու դեպքում կնկատեն աշակերտների շրջանում բուլլիինգի զոհերին կամ պոտենցիալ զոհերին: Պլյուս դրան՝ վերջերս սահմանեցին, որ ավագ դպրոցներում անչափահասների գծով ոստիկանության տեսուչ պետք ա լինի, ով ամեն օր պետք ա դպրոցում անցկացնի աշխատանքային օրը: Եթե հոգեբանն ու անչափահասների գծով տեսուչն իրանց աշխատանքը պրոֆեսիոնալ իրականացնեն, կարծում եմ, որ բուլլիինգի դեպքերն էականորեն նվազ կլինեն: Իսկ մենք իննսունականներին ենք սովորել, ինչ հոգեբան, ինչ ոստիկան, իրոք որ բանակի կյանքին նման մի բան էր. ով ուժեղ էր, նա դիմանում էր:
Իմիջիայլոց, ուսանողական բուլլիինգն էլ ոչ պակաս վտանգավոր երևույթ ա, որի դեպքում առավել ծանր հետևանքների առաջացման հավանականություն կա: Դրա առանձնահատկությունները պայմանավորված են բուլլիինգողների ու բուլլիինգվողների տարիքային որոշակի հասունության, անհատական-հոգեբանական վիճակի, զարգացվածության ու հնարավոր մի շարք այլ գործոնների հետ:
Smokie (23.01.2018), StrangeLittleGirl (07.01.2018), Գաղթական (07.01.2018), Շինարար (08.01.2018), Ուլուանա (08.01.2018)
Փաստը այն է, որ "բնությունը թույլերին չի սիրում"։ Միշտ էլ ուժեղը փորձելու ա թույլին "ուտի" ։ Մի օր կփախնի, երկրորդ օրը մեկը "բարի կգտնվի" ու կպաշտպանի, երրորդ օրը կամ կսովորի "թաքնվել" կամ "կուտեն"։ Ասում են. "խեղդվողին առաջին փրկողը խեղդվողն է":
Կարճ
Կոնկրետ
Փաստը էն ա, որ մարդը վեր ա կանգնել բնության օրենքներից, ու էսօր թույլ ու ուժեղ կողք կողքի ապրում են։ Թե չէ էս տրամաբանությամբ պետք ա թույլ տալ, որ հիվանդ ու թույլ մարդիկ մեռնեն-գնան։ Բայց մարդկային հասարակությունն ուրիշ կերպ ա աշխատում, էնտեղ միմյանց մասին հոգ են տանում։ Ու դա բոլորի համար ա լավ։ Եթե վայրի բնության օրենքները ներխուժում են դասարան՝ մարդու ստեղծած հաստատություն, ուրեմն պետք ա էդ օրենքները ոնց մտել են, էնպես էլ ռադ արվեն։
Վարդ, բնության մեջ ուժեղը ու հասարակության մեջ ուժեղը խիստ տարբեր բաներ են։
Ասենք դպրոցում կարող ա մի հատ օլիգարխի տղա ոչ ուժ ունենա, ոչ էլ խելք, բայց մենակ հոր «հեղինակության» հաշվին լավ շրջապատ հավաքի ու հանգիստ բուլլինգի ենթարկի համ ուժեղ, համ խելացի մեկին, ում համար ասենք իրա հերը ոչ թե հեղինակություն ա, այլ չբռնված հանցագործ։
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
StrangeLittleGirl (08.01.2018), Գաղթական (08.01.2018), Ուլուանա (08.01.2018)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ