User Tag List

Էջ 2 4-ից ԱռաջինԱռաջին 1234 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 16 համարից մինչև 30 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 47 հատից

Թեմա: Մերկությունն ու երեխաները

  1. #16
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Գաղթական-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Սամ ջան, համաձայն լինելով հետդ, որ ոչ մի ծնող էլ պետք չի, որ տանը մերկ ման գա, լավ չհասկացա քո դրա բացատրությունը:
    Այսինքն, եղիր բնական: Իզուր տեղն ավելորդ պրոբլեմներ մի սարքիր քո և երեխայիդ շուրջ:
    Չէ՞, որ, ըստ էության, թե մերկությունը և թե հագնված լինելը լրիվ բնական բաներ են, ճի՞շտ է: Ուրեմն ավելի լավ է ոչ թե դրանց վրա առանձնահատուկ ուշադրություն ֆիքսել, այլ թողնել, որ դա բնականորեն հոսի երեխայի կյանքով:
    Հեչ բնական բան չի, ճի՞շտ է, մերկ սեղան նստելը... (Չնայած հորս իմաստուն խոսքերից էր. "Եթե այդքան փնթի ես, սեղան նստելուց առաջ վարտիքդ հանիր...")
    Բայց բնական չէ նաև վերարկույով անկողին մտնելն էլ: (Դա, ցավոք, բնական էր Հայաստանում իննսունականներին: Բայց ոչ, փառք Աստծո, այսօր: )

    Ինձ թվում է, որ երբ մարդուն ասում են, որ մի բան չի կարելի, նա հենց այդ էլ անում է: Առավել ևս երեխային: Եվ հարցը ոչ միայն մերկ լինել-չլինելն է:

    Երբ որոշում ես նիհարել, հաց չես ուտում: Բայց մտքումդ մի բան է միայն՝ համեղ ուտելիքները: Սկսում ես վերհիշել, թե ինչպես էիր ընկերներիդ հետ անմահական քյաբաբ ուտում "Արագիլ" ռեստորանում, թե անցած Զատիկին ինչ համով քյուֆտա էր գցել զոքանչդ և այլն:
    Այդպես քեզ տանջում ես մի քանի օր կամ շաբաթ, իսկ հենց դիետադ ավարտեցիր, սկսում ես չկերածիդ տեղը հանել ավելի շատ ուտելով:
    Իսկ ո՞վ է քեզ խանգարում, օրինակ, մտքիդ մեջ ֆիքսել ոչ թե սոված լինելդ և ուղեղդ դարձնել խոհարարական գիրք, այլ ֆիքսել, որ սոված չես, հագեցած ես, և ուղեղդ լցնել դատարկությամբ ու մտածել... դատարկության մասին: Չէ՞ որ երբեք չես մտածում ուտելիքի մասին, երբ կուշտ ես:

    Գաղթական ջան, մարդուն ուղեղը տրված է միշտ լիքը լինելու համար: Ու նրա մեջ միշտ պետք է լինի հագեցվածություն: Իսկ եթե դու մեկին արգելում ես մի բան, բնականաբար քաղցի զգացում ես առաջացնում հենց այդ բանի նկատմամբ:

    Այսինքն որտե՞ղ է տրամաբանությունը, որ ծնողը չպիտի իր «հիմարությունները» ցուցադրի, իսկ երեխան (էլի գալիս ենք տարիքի սահմանին) թող անի:
    Ես չասացի, որ ծնողին չի կարելի, իսկ երեխային կարելի է: Ընդհակառակը. ծնողն իր օրինակով պետք է ցուցադրի, թե որտեղ է կարելի, իսկ որտեղ՝ ոչ:

    Ամբողջ հարցն այն է, թե կոնկրետ պահի համար որքանո՞վ է բնական ցուցադրելը կամ թաքցնելը:

    Եթե դու ցույց ես տալիս երեխայիդ, որ սեղանի շուրջ կամ հեռուստացույցի առջև բնական է հագնված լինելը, իսկ անկողնում բնական է մերկ լինելը, - ուրեմն երեխադ էլ հանդերձարանում կհանվի առանց ամոթի զգացման, իսկ դասարանում էլ իր "հիմարությունները" ոչ ոքու ցույց չի տա:

    Պետք չէ տաբու դնել ոչ մի բանի վրա: Պետք չէ երեխայի մեջ կոմպլեքսներ առաջացնել: Ամենակարևորը նրա ներդաշնակ զարգացումն է:

    Կարևորը, երեխային օգնել հաստատուն ոտքի կանգնել, առանց ավելորդ վախերի: Իսկ երեխան, ինչպես Արամն է շատ ճիշտ ասում, ինքն արդեն գիտի, թե ինչ անի:
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  2. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (25.11.2017), enna (26.11.2017), Նիկեա (25.11.2017)

  3. #17
    Անմոռուկ
    Գաղթական-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.06.2007
    Հասցե
    Լեռնաղբյուր
    Գրառումներ
    5,264
    Mentioned
    27 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Sambitbaba-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Այսինքն, եղիր բնական: Իզուր տեղն ավելորդ պրոբլեմներ մի սարքիր քո և երեխայիդ շուրջ:
    Չէ՞, որ, ըստ էության, թե մերկությունը և թե հագնված լինելը լրիվ բնական բաներ են, ճի՞շտ է: Ուրեմն ավելի լավ է ոչ թե դրանց վրա առանձնահատուկ ուշադրություն ֆիքսել, այլ թողնել, որ դա բնականորեն հոսի երեխայի կյանքով:
    Հեչ բնական բան չի, ճի՞շտ է, մերկ սեղան նստելը... (Չնայած հորս իմաստուն խոսքերից էր. "Եթե այդքան փնթի ես, սեղան նստելուց առաջ վարտիքդ հանիր...")
    Բայց բնական չէ նաև վերարկույով անկողին մտնելն էլ: (Դա, ցավոք, բնական էր Հայաստանում իննսունականներին: Բայց ոչ, փառք Աստծո, այսօր: )

    Ինձ թվում է, որ երբ մարդուն ասում են, որ մի բան չի կարելի, նա հենց այդ էլ անում է: Առավել ևս երեխային: Եվ հարցը ոչ միայն մերկ լինել-չլինելն է:

    Երբ որոշում ես նիհարել, հաց չես ուտում: Բայց մտքումդ մի բան է միայն՝ համեղ ուտելիքները: Սկսում ես վերհիշել, թե ինչպես էիր ընկերներիդ հետ անմահական քյաբաբ ուտում "Արագիլ" ռեստորանում, թե անցած Զատիկին ինչ համով քյուֆտա էր գցել զոքանչդ և այլն:
    Այդպես քեզ տանջում ես մի քանի օր կամ շաբաթ, իսկ հենց դիետադ ավարտեցիր, սկսում ես չկերածիդ տեղը հանել ավելի շատ ուտելով:
    Իսկ ո՞վ է քեզ խանգարում, օրինակ, մտքիդ մեջ ֆիքսել ոչ թե սոված լինելդ և ուղեղդ դարձնել խոհարարական գիրք, այլ ֆիքսել, որ սոված չես, հագեցած ես, և ուղեղդ լցնել դատարկությամբ ու մտածել... դատարկության մասին: Չէ՞ որ երբեք չես մտածում ուտելիքի մասին, երբ կուշտ ես:

    Գաղթական ջան, մարդուն ուղեղը տրված է միշտ լիքը լինելու համար: Ու նրա մեջ միշտ պետք է լինի հագեցվածություն: Իսկ եթե դու մեկին արգելում ես մի բան, բնականաբար քաղցի զգացում ես առաջացնում հենց այդ բանի նկատմամբ:



    Ես չասացի, որ ծնողին չի կարելի, իսկ երեխային կարելի է: Ընդհակառակը. ծնողն իր օրինակով պետք է ցուցադրի, թե որտեղ է կարելի, իսկ որտեղ՝ ոչ:

    Ամբողջ հարցն այն է, թե կոնկրետ պահի համար որքանո՞վ է բնական ցուցադրելը կամ թաքցնելը:

    Եթե դու ցույց ես տալիս երեխայիդ, որ սեղանի շուրջ կամ հեռուստացույցի առջև բնական է հագնված լինելը, իսկ անկողնում բնական է մերկ լինելը, - ուրեմն երեխադ էլ հանդերձարանում կհանվի առանց ամոթի զգացման, իսկ դասարանում էլ իր "հիմարությունները" ոչ ոքու ցույց չի տա:

    Պետք չէ տաբու դնել ոչ մի բանի վրա: Պետք չէ երեխայի մեջ կոմպլեքսներ առաջացնել: Ամենակարևորը նրա ներդաշնակ զարգացումն է:

    Կարևորը, երեխային օգնել հաստատուն ոտքի կանգնել, առանց ավելորդ վախերի: Իսկ երեխան, ինչպես Արամն է շատ ճիշտ ասում, ինքն արդեն գիտի, թե ինչ անի:
    Ընդհանուր փիլիսոփայության հետ համամիտ եմ:
    Մյուս կողմից էլ՝ ուզենք մենք դա թե չուզենք, երեխան շատ բաներ ինքն է կրկնօրինակում մեր վարքից: ՈՒ աբսուրդ է երեխային արգելել մի բան, ինչ ինքդ ես անընդհատ կամ պարբերաբար անում նրա աչքի առաջ:

    Բայց լինում են շատ դեպքեր, երբ երեխան ավտոմատ չի կրկնօրինակում քեզ ու անպայման պետք է կողքից հուշել (անմեղ օրինակ՝ ասենք ծանոթ մարդկանց տեսնելիս չի բարևում), կամ, քննարկվող երևույթի օրինակով, ինքը մենակ է լողի գնում ու քո օրինակը չունի՝ ուրիշների մոտ հանվել թե ոչ:

    Ինչ վերաբերում է «չի կարելի»-ով երեխային շեղելուն՝ Արէան արդեն շատ լավ պատասխանեց, որ շեղել/շփոթեցնել/կոմպլեքսավորել կարող է ոչ թե ինքնին «չի կարելի»-ն, այլ՝ դրա մատուցման եղանակը:

    Ես ինքս միշտ շարժվել եմ այն փիլիսոփայությամբ, որ ինձ ոչ թե հլու հնազանդ ռոբոտ է պետք մեծացնել, այլ՝ ուժեղ մարդ, ով լավ գիտի, թե ինչն ինչի համար է անում:
    Դրա համար էլ ցանկացած «չի կարելի» քննարկվում է ու բացատրվում:
    Եթե մի բան էլ մոռանանք բացատրել, ինքն է արգելքի պատճառը պարզաբանել պահանջում՝ լինելով մի քիչ ըմբոստ (խոսքը ավագիս մասին է՝ 8տ, իսկ փոքրն էլ՝ 6տ, համարյա բոլոր հարցերում ավագին է կրկնօրինակում):
    Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..

  4. #18
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Գաղթական-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ընդհանուր փիլիսոփայության հետ համամիտ եմ:
    Մյուս կողմից էլ՝ ուզենք մենք դա թե չուզենք, երեխան շատ բաներ ինքն է կրկնօրինակում մեր վարքից: ՈՒ աբսուրդ է երեխային արգելել մի բան, ինչ ինքդ ես անընդհատ կամ պարբերաբար անում նրա աչքի առաջ:

    Բայց լինում են շատ դեպքեր, երբ երեխան ավտոմատ չի կրկնօրինակում քեզ ու անպայման պետք է կողքից հուշել (անմեղ օրինակ՝ ասենք ծանոթ մարդկանց տեսնելիս չի բարևում), կամ, քննարկվող երևույթի օրինակով, ինքը մենակ է լողի գնում ու քո օրինակը չունի՝ ուրիշների մոտ հանվել թե ոչ:

    Ինչ վերաբերում է «չի կարելի»-ով երեխային շեղելուն՝ Արէան արդեն շատ լավ պատասխանեց, որ շեղել/շփոթեցնել/կոմպլեքսավորել կարող է ոչ թե ինքնին «չի կարելի»-ն, այլ՝ դրա մատուցման եղանակը:

    Ես ինքս միշտ շարժվել եմ այն փիլիսոփայությամբ, որ ինձ ոչ թե հլու հնազանդ ռոբոտ է պետք մեծացնել, այլ՝ ուժեղ մարդ, ով լավ գիտի, թե ինչն ինչի համար է անում:
    Դրա համար էլ ցանկացած «չի կարելի» քննարկվում է ու բացատրվում:
    Եթե մի բան էլ մոռանանք բացատրել, ինքն է արգելքի պատճառը պարզաբանել պահանջում՝ լինելով մի քիչ ըմբոստ (խոսքը ավագիս մասին է՝ 8տ, իսկ փոքրն էլ՝ 6տ, համարյա բոլոր հարցերում ավագին է կրկնօրինակում):
    Ինձ թվում է, որ ծնողի համար ամենակարևոր բանն է՝ վստահություն ներշնչել իր հանդեպ: Շատ կարևոր է, որ քո երեխան քեզ վստահի, գիտենա, որ իր հարցերի համար դու միշտ էլ, թող երբեմն ոչ իր սրտով, բայց արդարացի պատասխաններ ես գտնում: Որ ժամանակի ընթացքում նա փորձով էլ տեսնի քո ճշմարտությունը նույնիսկ այն հարցերում, որոնց հետ համաձայն չի եղել:

    Եվ այդ ժամանակ, եթե դրսում էլ հարցեր առաջանան, նա ոչ մի իմաստ չի գտնի նրանում, որ ոչ թե դու, այլ ինչ-որ մեկը լինի իրեն անհասկանալի հարցերը պարզաբանողը և միևնույն է, կգա քեզ մոտ:
    Ընդ որում ասեմ, որ նման դեպքում դու ինքդ հաճախ կարող ես կանգնել փաստի առաջև, որ նրա հարցի պատասխանը չունես: Խորհուրդ կտայի չխորամանկել ու գիտուն չձևանալ. համոզված եմ, սեփական փորձով գիտես, որ դա նրանց մոտ չի անցնում: Այսօրվա երեխաներին անհնար է խաբել, իսկ ծնողների սուտը նրանք հիվանդագինորեն տանել չեն կարողանում:
    Խոստովանիր, որ չգիտես: Խնդրիր սպասել, իսկ դու կփորձես այդ մասին մտածել, իսկ նրա համաձայնվելու դեպքում էլ երբեք մի մոռացիր խոստումդ՝ վերադառնալ այդ հարցին: Իսկ ավելի լավ է՝ նրան էլ ներգրավես հարցը պարզելու գործին... հարցրու նրա կարծիքը, ինչ է նա մտածում այդ մասին, ինչպես է իրեն թվում... Դրանով դու ցույց կտաս, որ քեզ համար նա էլ է մարդահաշիվ, լուրջ մարդ...

    Մի խոսքով, ինձ թվում է, որ լիքը տարբերակներ կան: Ամենակարևորը, որ երեխան չկոմպլեքսավորվի...

    Բայց շեղվեցինք թեմայից...
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  5. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Գաղթական (25.11.2017)

  6. #19
    Պատվավոր անդամ boooooooom-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.05.2009
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    1,814
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Sambitbaba-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Դա էլ ստացվում է, որ ստում ես երեխայիդ, և ուրեմն շատ շուտով հենց ստախոս երեխա էլ կդաստիարակես: Որովհետև մեկ անգամ ստելով, արդեն շարունակելու ես ստել ամեն հարմար առիթով: Իսկ քո երեխան հավ չի, նա շատ շուտ քեզ ջրի երես կհանի և ինքն էլ կսկսի ստել քո առջև:
    Ընդհակառակը, ես փորձում եմ երեխային ճշմարտությունն ասել, որը ժամանակի ընթացքում մարդիկ աղավաղել են։ Մարդը հագուստ կրում է, որպեսզի պաշտպանի իր մարմինը ցրտից,ֆիզիկակակն վնասվածքներից, վնասակար բակտերիաներից ու որոշ չափով սեռական ոտնձգություններից։ Ու առանց հագուստի ոչ թե ամոթ է, այլ վտանգավոր։ Իսկ ամոթը կարելի է այլ արարքներին վերագրել, օրինակ ստին, կեղծարարությանը, դավաճանությանը և այլն։
    Կարճ
    Կոնկրետ

  7. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (28.11.2017), enna (26.11.2017), Աթեիստ (26.11.2017), Նիկեա (26.11.2017)

  8. #20
    Պատվավոր անդամ
    LisBeth-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.11.2012
    Գրառումներ
    2,446
    Mentioned
    22 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Իսկ ինչո՞ւ ա ինչ-որ մեկի տեսադաշտում հայտնվելը անձնական տարածք ներխուժել դիտարկվում։ Եթե մեկի հանդերձարանում մերկ գտնվելը դիսկոմֆորտի առիթ ա, կա բազմաթիվ այլընտրանքային ուղղություններ հայացքը տեղակայելու համար։ Հանդերձարանի նշանակությունը հագուստը փոխելու մեջ ա, կարծեմ ակումբում մի անգամ դա քննարկվել ա։ Ոչ մեկ ցուցահանդեսի չի գալիս։ Ու բնականաբար մի հագուստը մյուսով փոխարինել առանց մերկանալու անհնար ա։ Նենց որ լրիվ բնական ա որ մարդիկ չֆիքսվեն դրա վրա։ Եթե փողոցում մեկը դեմդ կտրի ու ստիպի իրա սեռական օրգանները զննել, էն ժամանակ անձնական տարածքի հարց կարա առաջանա։
    SWTS

  9. Գրառմանը 14 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (26.11.2017), CactuSoul (28.11.2017), enna (26.11.2017), Mephistopheles (26.11.2017), Progart (02.04.2018), Quyr Qery (27.11.2017), Rammstein (27.11.2017), Sambitbaba (26.11.2017), Աթեիստ (26.11.2017), Արամ (26.11.2017), Նաիրուհի (26.11.2017), Նիկեա (26.11.2017), Շինարար (26.11.2017), Տրիբուն (26.11.2017)

  10. #21
    Paranoid Android Ռուֆուս-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.02.2008
    Տարիք
    40
    Գրառումներ
    11,459
    Mentioned
    4 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մի քանի անգամ առաջին գրառումը կարդացի ու չհասկացա, թե որն էր ստեղ խնդիրը, էն որ 10-12 տարեկան տղան հանդերձարանում շոր էր փոխում, թե որ հանդերձարանի դռները թափանցիկ էին:

    Բայց ամենամեծ խնդիրը սա էր.
    Սրան հակառակ՝ մենք էինք ստիպված կրկնակի երկար սպասել՝ պարսիկ ընկերոջ հետ, քանի որ մեր կանայք երեխեքին հերթով էին փոխում՝ ելնելով նրանց հակառակ սեռի լինելու պարագայից:
    Իսկ ինչու՞ էին ձեր կանայք փոխում ձեր երեխաների շորերը:
    I may be paranoid but no android!

  11. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    enna (26.11.2017)

  12. #22
    Անմոռուկ
    Գաղթական-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.06.2007
    Հասցե
    Լեռնաղբյուր
    Գրառումներ
    5,264
    Mentioned
    27 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ռուֆուս-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Մի քանի անգամ առաջին գրառումը կարդացի ու չհասկացա, թե որն էր ստեղ խնդիրը, էն որ 10-12 տարեկան տղան հանդերձարանում շոր էր փոխում, թե որ հանդերձարանի դռները թափանցիկ էին:
    Ո՛չ մեկը, ո՛չ էլ մյուսը:

    Ներկայացված էին երևույթին երկու մոտեցում ու հարց էր առաջ քաշված, թե որքանով է նորմալ երեխայի* մերկությունը ցուցադրելը:

    *Երեխայի ո՞ր տարիքից սկսած դա արդեն նորմալ չի կարող համարվել:


    Բայց ամենամեծ խնդիրը սա էր.

    Իսկ ինչու՞ էին ձեր կանայք փոխում ձեր երեխաների շորերը:
    Ամենամեծ խնդիրը՞...

    Համարում ես, որ մորը չի կարելի երեխայի շորերը փոխել, թե՞ լողավազանում շոր փոխելու մեջ ես տարօրինակ բան գտնում:
    Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..

  13. #23
    Paranoid Android Ռուֆուս-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.02.2008
    Տարիք
    40
    Գրառումներ
    11,459
    Mentioned
    4 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Գաղթական-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ամենամեծ խնդիրը՞...

    Համարում ես, որ մորը չի կարելի երեխայի շորերը փոխել, թե՞ լողավազանում շոր փոխելու մեջ ես տարօրինակ բան գտնում:
    Ոնց հասկացա երեխան տղա ա, էդ դեպքում ինչու՞ երեխան մենակով չի փոխվում ու եթե օգնության կարիք ունի, ինչու՞ հայրիկը չի օգնում:
    I may be paranoid but no android!

  14. #24
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում boooooooom-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ընդհակառակը, ես փորձում եմ երեխային ճշմարտությունն ասել, որը ժամանակի ընթացքում մարդիկ աղավաղել են։ Մարդը հագուստ կրում է, որպեսզի պաշտպանի իր մարմինը ցրտից,ֆիզիկակակն վնասվածքներից, վնասակար բակտերիաներից ու որոշ չափով սեռական ոտնձգություններից։ Ու առանց հագուստի ոչ թե ամոթ է, այլ վտանգավոր։ Իսկ ամոթը կարելի է այլ արարքներին վերագրել, օրինակ ստին, կեղծարարությանը, դավաճանությանը և այլն։
    Եթե ասում ես, քո մեջ ազնվորեն համարելով, որ հենց այդ պատճառով ես ասում, ուրեմն շատ էլ ընդունելի տարբերակ է...
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  15. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    boooooooom (26.11.2017)

  16. #25
    Անմոռուկ
    Գաղթական-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.06.2007
    Հասցե
    Լեռնաղբյուր
    Գրառումներ
    5,264
    Mentioned
    27 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ռուֆուս-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ոնց հասկացա երեխան տղա ա, էդ դեպքում ինչու՞ երեխան մենակով չի փոխվում ու եթե օգնության կարիք ունի, ինչու՞ հայրիկը չի օգնում:
    Սա է՞ր, ըստ քեզ, ամենամեծ խնդիրը:
    Կամ քեզ համար միևնույն չի՞, թե իմ երեխաները մենակով են փոխվում, թե ովա իրենց օգնում:

    Կպարզաբանե՞ս էս հարցերիդ կապը թեմայի հետ:
    Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..

  17. #26
    Բարև
    Տրիբուն-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.05.2008
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    15,977
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    34 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Գաղթական-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Երեխեքին տարել էինք լողի ու նստած սպասում էինք մինչև դուրս գային:
    Լողի դպրոցը էն տեղն ա, որտեղ շատ արագ մերկությա կոմպլեքսից գրեթե բոլորը ազատվում են։ Սեփական փորձից եմ ասում։

    Ես էլ եմ փոքր տարիքից լողի գանցել, երեխեքս էլ։ Սկզբից անսովոր ա, ու էտ նորմալ ա։ Բայց որոշ ժամանակ անց շատ սովորական ա դառնում, որ համ դու, համ կղքիններդ տկլոր ֆռռֆռում են, դուշ են ընդունում, հագնվում են։ Անտերը կոլեկտիվ հանդերձարան ա։ Լողն էլ էն սպորտն ա, որ ուզես չուզես պիտի հանվես։ Որ բոլորը սկսեն հանվել հագնվելուց պախկվել, տեղ չի լինի։

  18. #27
    Անմոռուկ
    Գաղթական-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.06.2007
    Հասցե
    Լեռնաղբյուր
    Գրառումներ
    5,264
    Mentioned
    27 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Տրիբուն-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Անտերը կոլեկտիվ հանդերձարան ա։ Լողն էլ էն սպորտն ա, որ ուզես չուզես պիտի հանվես։ Որ բոլորը սկսեն հանվել հագնվելուց պախկվել, տեղ չի լինի։
    Չնայած, որ առաջին գրառման մեջ խոսք կար լողի մասին՝ թեման ընդհանրապես լողավազանի ու հանդերձարանի մասին չէր:

    Օրինակիս մեջ հատուկ շեշտել էի, որ լրիվ մերկ տղայի հեչ վեջն էլ էր չէր, ո՛չ կողքը կանգնած մայրն ու նրա ընկերուհին, ո՛չ էլ՝ պատուհաններից էն կողմ սպասասրահի մարդիկ:
    Այսինքն՝ նրան ոչ ոք չէր ասել, որ դա նորմալ չի:

    Բայց թեման էդ տղայի մասին էլ չի, այլ՝ երեխային մերկությունը ցուցադրել/չցուցադրել սովորեցնելու ու ո՞ր տարիքից դա անելու:


    Հ.Գ. Հա, վերադառնալով թեմայի առաջին գրառմանս, պիտի ասեմ, որ մոռացել էի նշել, թե էդ սպասասրահի դիմաց բացվող հանդերձարանում՝ բացի ընդհանուր սենյակից, լիքը կաբինկեք էլ կան ու նենց չի, որ ստիպված պիտի պուբլիչնի հանվես:
    Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..

  19. #28
    Մշտական անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.05.2016
    Գրառումներ
    478
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Գաղթական-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Երեխեքին տարել էինք լողի ու նստած սպասում էինք մինչև դուրս գային:

    Հանդերձարանները սպասասրահից ապակե դռներով էին բաժանված ու հենց դիմացներս կանգնած էր մոտ 10-12տ տղա՝ լրիվ մերկ, ու դանդաղ հագնվում էր՝ ականջ դնելով կողքին կանգնած մոր ու նրա ընկերուհու զրույցին:
    Տղան չէր քաշվում ո՛չ միայն մոր ու ընկերուհու ներկայությունից, այլև՝ թափանցիկ դռներից այն կողմ սպասասրահում հավաքված մարդկանցից:

    ՈՒ բոլորի համար սա կարծես լրիվ նորմալ երևույթ էր: Ոչ ոք ոչ մի ուշադրություն չէր դարձնում:
    մի հատ կարևոր , բայց քո գրածում շատ չէրևացող բառ ես օգտագորել ՝ կարծես
    Դա թվումա, թե ոչ մեկը ուշադրություն չի դարձնում...

    Ինչպես ասում ա խոշոր գիտական գործերի հեղինակ չինացի իմ գործընկերս,

    "ամեն հազարին մի պիռդառաստ էլ հերիք ա, որ թվա թե կարծես թե սա պիդառաստ են "

    Հ.Գ հա, էդպես էլ ասում ա - "պիդառաստ" ... լրիվ ռուսական ակցենտով
    Վերջին խմբագրող՝ anslov: 27.11.2017, 03:56:

  20. #29
    Բարև
    Տրիբուն-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.05.2008
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    15,977
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    34 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Գաղթական-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Էստեղից հարց առաջացավ՝ վերոնշյալ տղայի ծնողներն էի՞ն ամոթն աչքաթող արել, թե՞ մենք էինք շատ չափազանցնում:
    Ինձ թվում ա դուք եք չափազանցնում։ Երբ լողի դպրոցում (իսկ դեպքը կոնկրետ ընդեղ տեղի ունենում, դրա համար հա պիտի կրկնեմ, քանի որ հնարավոր ա, որ էն տկլոր երեխու ծնողները լողի դպրոցից դուրս հեչ էլ իրանց տենց հանգիստ չպահեն) երեխուդ սկսում ստիպել, որ թաքցնի իրա պուպուլը, էն պարագայում, էրբ մնացածը պուպուլները բաց ման են գալիս, երեխեն կարող ա մտածի, որ իրա պուպուլի հետ մի բան էն չի։ Իսկ էտ ավելորդ կոմպլեքսների պատճառ կարա դառնա։ Ու հետագայում, էն պահին, երբ երեխեն պիտի պուպուլը հանի ու դուխով ցույց տա, իսկ տենց պահեր կյանքում փառք Աստծո լինում են, երեխեն կարող ա պահի պուպուլը, ու մենք ազգովի գետինը մտնենք։

  21. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (28.11.2017), Quyr Qery (28.11.2017), Sambitbaba (27.11.2017), Վիշապ (27.11.2017)

  22. #30
    Պատվավոր անդամ
    LisBeth-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.11.2012
    Գրառումներ
    2,446
    Mentioned
    22 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում anslov-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    մի հատ կարևոր , բայց քո գրածում շատ չէրևացող բառ ես օգտագորել ՝ կարծես
    Դա թվումա, թե ոչ մեկը ուշադրություն չի դարձնում...

    Ինչպես ասում ա խոշոր գիտական գործերի հեղինակ չինացի իմ գործընկերս,

    "ամեն հազարին մի պիռդառաստ էլ հերիք ա, որ թվա թե կարծես թե սա պիդառաստ են "

    Հ.Գ հա, էդպես էլ ասում ա - "պիդառաստ" ... լրիվ ռուսական ակցենտով
    Էստեղ ընդհանրապես միտք կա՞։ Համ էլ ռուսերենում կամ պեդեռաստ ա, կամ պիդառաս։ Չեմ ժխտում, որ սեփական հայտնագործման բառը կարելի ա ցանկացած ակցենտով անթերի արտասանել
    SWTS

Էջ 2 4-ից ԱռաջինԱռաջին 1234 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Ակումբցիների երեխաները
    Հեղինակ՝ ivy, բաժին` Տուն-տեղ, ընտանիք, երեխաներ
    Գրառումներ: 1381
    Վերջինը: 09.03.2023, 20:57
  2. Հայ երեխաները` բռնության զոհ
    Հեղինակ՝ Գեա, բաժին` Հոգեբանություն և փիլիսոփայություն
    Գրառումներ: 119
    Վերջինը: 01.09.2020, 04:47
  3. Երեխաները՝ մենակ
    Հեղինակ՝ ivy, բաժին` Տուն-տեղ, ընտանիք, երեխաներ
    Գրառումներ: 21
    Վերջինը: 26.11.2016, 15:40
  4. Երեխաները լավ են / The Kids Are All Right
    Հեղինակ՝ ivy, բաժին` Կինո
    Գրառումներ: 8
    Վերջինը: 28.02.2011, 10:14
  5. Լենինականի Երեխաները..
    Հեղինակ՝ Գաղթական, բաժին` Հայաստան
    Գրառումներ: 13
    Վերջինը: 06.03.2010, 04:37

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •