ԳԻՐՔ ՉՈՐՐՈՐԴ. "ՀՐԵՂԵՆ ՅՈԳԱՅԻ ՆՇԱՆՆԵՐԸ"
574.
Մարդիկ պատրաստվում էին լսել Ուսմունքի Ձայնը: Նրանք հաճախ էին լսել իրենց սահմանված գանձի մասին: Ոմանք կարող էին պատկերացնել գանձը միայն որպես թանկարժեք մետաղ: Ինչ-որ մեկն իրեն հասանելիք բաժնի համար նույնիսկ մի երկար տոպրակ էր կարել: Բայց ժամանակն անցնում էր, իսկ գանձը չէր հայտնաբերվում: Ասում էին, որ գանձը մոտ է, բայց համբերությունն ավելի կարճ էր, քան երկար տոպրակը: Մարդիկ ինչ-որ մեկին հանձնարարեցին լսել Ուսմունքը, իսկ միչ այդ նրանք շուկա կգնան: Եվ գնացին, ափսոսելով կորցրած ժամանակը: Ով չհասցրեց պարտքերը հավաքել; ով բաց թողեց իր ամուսնությունը; ով չհասցրեց եկամուտ ստանալ; ով չհասավ էժան գների ժամին; ով կորցրեց Իշխանի ողորմածությունը: Մի խոսքով, Ուսմունքը բոլորին վնաս հասցրեց: Շուկայում հավաքվել էին նեղացածները, ձեռք էին առնում իրար. "Ու՞ր է այն, ավետված գանձը: Մեզ ամպի կտոր էին խոստացել, այն էլ ոչ անձրևաբեր":
Ասաց Ուսմունքի Ձայնը մնացած միակ սպասողին. "Ինչպե՞ս է, որ դու չես վախենում կորցնել քո շուկա գնալու ժամը: Ամեն ինչ կվաճառեն առանց քեզ, և պայմանագրեր կնքելիս էլ անունդ կմոռանան: Ո՞վ է ասել, որ գանձն անամպամած է լինելու": Սպասողը պատասխանեց. "Չեմ գնա, քանզի գանձն ինձ կյանքից ավելի թանկ է: Չի կարող ցնորական լինել ավետված բարին": Ասաց Ձայնը. "Չե՞ս վախենում, որ կլռեմ": - "Չես կարող լռել, քանզի Դու Անսահմանություն ես խոստացել": - "Չե՞ս վախենում արդյոք Իմ դավաճանությունից": - "Ոչ, արիությունն ու լույսը Քո պատանդներն են": - "Չե՞ս վախենում արդյոք, որ գանձն Իմ լեզվով նշանակում է թակարդ": - "Նույնիսկ առանց խոսքերի էլ Տարածությունը հովանավորում է գանձերի մասին": Ձայնն ասաց. "Իմաստուն ես խոսում, դու, անխոնջդ: Որտեղ լսեցիր Ուսմունքը, այնտեղ էլ Գանձն է: Վեր կաց, հեռու մի գնա: Բարձրացրու քարը, որին նստած էիր: Ընդունիր Երանության ամպը և հողից նրա ոսկին: Ով լսեց մինչև վերջ, նա ստանում է: Արին անքակտելի է: Հավաքողը հաղորդակցում է":
- - - - - - -
575.
Սերմը կազմավորվել է երեկ, ծաղիկը կկերպարանավորվի վաղը: Ամենաառաջատար ուղեղները չեն հրաժարվում սնվել երեկվա սերմերի հացով: Անցյալի իմացությունը պետք է սովորել համադրել դեպի ապագան նկրտման հետ: Կապված մնալով միայն մեկ հնարավորության, սովորաբար մարդիկ զրկում են իրենց գլխավոր առավելություններից:
Ինչպե՞ս կարելի հասանել, երբ կրակը վառվում է, բայց աչքդ մթին է դարձված: Թերոսի կրակը կլուսավորի կուտակումների բոլոր գանձերը: Հենց նա էլ, ինչպես անմար Գոյատեսություն, կպաշտպանի Պատրանքի հափշտակություններից:
Ինչպես տեսնում եք, խոսում եմ թե հինավուրց ասույթներով, և թե ժամանակակից լաբորատորիայի խոսքերով, որպեսզի դուք սիրեք և մեկը և մյուսը և լայնացնեք ձեր հարգանքը թե սերմի, և թե պտղի նկատմամբ:
Պետք է վերջ դնել սահմանափակությանը:
Էջանիշներ