262.
Տխրությամբ ենք նայում արժանապատիվ խոսքեր չկազմողներին: Ահա կար ևս մեկ ժամ ամրապնդվելու համար, բայց ուրվականները շղարշեցին իրականությունը, և հնարավորությունը հեռացավ: Որտե՞ղ ուրեմն, ո՞ր ճանապարհի վրա կհանդիպեք լրաբերին: Քանի՞ ծովեր կանցնեք, որպեսզի լրացնեք մեկ չլսած խոսք: Ինչպե՞ս հետ վերադարձնել բաց թողնված հնարավորությունը: Անտեր մնացած տան նման կանգնած են չկիրառված մտքե՛րը: Բռնկվեց արտասովոր լույսը, բայց նրան սեղանի մոմի տեղ դրեցին: Արտասովորի ճանապարհի հանդեպ նպատակասլացությունն ընդունեցին սովորական ապուրի պես: Այժմ ստիպված ենք փնտրել և թակել: Ոչ ոք չի օգնի, քանզի պատճառը հետևանք է ծնել:
Մատնացույց արեք մտերիմներին, որպեսզի զգոն, բազեի նման, հետևեն հնարավորությունների կայծերին: Ժամանակ գտեք յուրացնել, որ լրաբերը գալիս է անսպասելի, որ բավարարվածությունը գոցում է աչքերը: Հիրավի, ամեն բաց թողնված լուր ծանր բեռ է դառնում, հետևաբար հնչեք ժամանակին:
Ոչ ոք չի ասի՝ վատ ընդունեք առաջին լրաբերին, որպեսզի երկրորդն ավելի շուտ տեղ հասնի: Աշխարհը մի հույս ունի, թե ինչպես շրջանցի արտասովորը և մոխրի տակ ծածկի նոր գիտակցության գալստյան լուրը:
Գտե՛ք արժանի խոսքեր:
- - - - - - -
263.
Փորձություն և զրկանք: Որքա՜ն հանդիսավոր և վերամբարձ են զարդարում մարդիկ այս հասկացությունները: Բայց դուք գիտեք, որ փորձությունը որակի լավացումն է և զրկանքը՝ հնարավորությունների ձեռքբերումը: Փորձարկելով ինքնիրեն, մարդը ճանաչում է նյութի իրեն անհայտ հատկությունները: Մարդը զրկվում է տգիտությունից և դրանով իր համար նոր հնարավորություններ է բացահայտում: Որտեղ տգիտության համար հուսալքությունն է, այնտեղ ճանաչման համար ցնծության գալուստն է:
Կասեն՝ հանուն համայնքի մենք հրաժարվեցինք ուրախություններից: Պատասխանեք՝ որքա՜ն գերեզմանական է ձեր համայնքը, եթե պասուց յուղի վրա է եփված: Որքա՜ն արցունքաբեր և հուսահատ են զրկանքերը: Ինչպե՜ս են լպստում նրանք լեզուներն արգելված անուշեղենի վրա:
Զրկանքների երևույթն անծանոթ է Մեզ, քանզի պարունակելիությունը բացառում է զրկանքը: Մեր Ուսմունքն աշխարհը պատկերացնում է հարուստ, ուրախ և բավարարված: Ոչ մի տեղ նշված չեն ճգնավորական շղթաներն ու խարազանումը: Ինչպես գանձերով լի նավ, սլանում է հիշյալ համայնքը: Վառ փայլում է նյութի անհամար հատկությունների ճանաչումը: Անցած օրվա նյութը զգեստավորվում է շողափայլ էներգիայի հանդերձով, որը նոր անվանման կարիք չունի, բայց ներթափանցում է բոլոր տարածքները և թրթռում է մարդկության բերկրանքի ծիածանով:
Ուրեմն ու՞ր տարրալուծվեցին զրկանքներն ու մռայլ փորձությունները, երբ նյութի մեկ էլեկտրոն ընդամենը կարող է երանության մի ամբողջ հեղեղ սփռել:
Հաշվե՛ք նոր որոշումների մոտենալու ժամերը:
Էջանիշներ