94.
Նավ նստելիս ուղևորից գողացել էին ոսկով լի քսակը։ Բոլորը վրդովվել էին, բայց տուժողը ժպտում և պնդում էր. «Ո՞վ գիտի»։ Սկսվեց հողմ և նավը խորտակվեց։ Եվ միայն մեր ուղևորն էր ափ շպրտվել։ Երբ կղզիաբնակները նրա փրկությունը հրաշք էին համարում, նա նորից ժպտաց, ասելով. «Ուղղակի ես ուրիշներից ավելի թանկ էի վճարել ուղեվորության համար»։ Չգիտենք, թե երբ են ծլարձակում լավ սերմերը և արդյո՞ք երկար է հասունանում թունավոր մտքերի բերքը։ Հասունանալու համար նրանց նույն ժամանակն է հարկավոր։ Հետևաբար վախեցեք թունավոր մտքերից, նրանցից ոչ մեկն առանց հետք չի կորչի։ Բայց որտե՞ղ է այն երկիրը, ո՞րն է այն ժամը, երբ հասունանում է թույնի հասկը։ Թող այն նույնիսկ փոքր լինի, բայց փշոտ է, և չի լինի մի կտոր հաց, որ կոկորդ չմորմոքի։
- - - - - - -
95.
Կարելի՞ է արդյոք սեփական հունձքի բերքը չունենալ։ Թող սերմը լավը լինի, հակառակ դեպքում թույնը միայն թույն է ծնելու։ Կարելի է խուսափել շատ բանից, բայց մտքի շտեմարանն ամենաամուրն է։ Միտքը, ինչպես բարձրագույն էներգիա, անլուծելի է և կարող է հետաձգելի լինել։ Բույսերի վրա փորձը կարող է ցուցադրել մտքի ուժը։ Նաև գիտնականը գրադարակից կարող է անհրաժեշտ գիրքը վերցնել, եթե միտքը լարված է։
- - - - - - -
96.
Եթե ասում ենք՝ ցանկություններ մի ունեցեք, դա չի նշանակում, որ եղեք անզգա։ Ընդհակառակը, ցանկությունը փոխարինեք մաքուր մտքի աներկբա հրամանով։ Այդ հրամանի մեջ դուք կանչում եք բոլոր լուսավոր ուժերին և նրանց հոսանքներին ստիպում եք գործել ձեր մաքուր նկրտումներին համապատասխան։
Ուրախ եղեք։ Եղեք, ուրախ եղեք ոչ թե ցանկությամբ, այլ ոգու նկրտումով։ Ուրախ եղեք ոչ թե մեր նախնիների ցանկությամբ, այլ ամբողջ գիտակցության նախանշանով, որպեսզի այն նույն լուսավոր թելը ստեղծեք, որը բոլոր աշխարհներն է միացնում։ Ուրախ եղեք ոչ թե արդեն մոխիր դարձած գործերի հաջողությամբ, այլ նախասահմանվածի և արդեն Գալիքի ձեռագրերում արձանագրվածի իմացությամբ։ Ուրախ եղեք ոչ թե հանգստի ցանկությամբ, այլ տարերքների վրդովմունքով, քանզի միայն վրդովված տարերքը կծառայի ձեզ, քանզի մեռածին չի կարելի ստիպել կենդանուն կյանք տալ։ Ուրեմն հասկացեք, որ ուրախությունը հատուկ իմաստություն է, և հացկերույթի մնացուկների վրա Լույսի կրակներ մի թողեք։
Նշանակություն չունի Երկրի զգացմունքներով զգացվածը, այլ Լույսի բոլոր մասնիկների ծառայություն կիրառենք։ Սպասում եք Ինձ, սպասում եք օգնության երևան գալուն, բայց չէ՞ որ չգիտեք, թե հենց որտեղ է անհրաժեշտ օգնությունը և երբ կհնչի մարտի վերջին ժամը։ Բայց դնելով Մեզ վրա ամբողջ գիտակցությունը և գիտենալով, որ չենք հապաղի՝ անկործանելի կամուրջ եք կառուցում և հավաքում եք հզորության գանձերը։
Կարող է, շատ է պետք օգնությունը, թողեք Մենք դատենք, քանզի ժամանակը լցված է արդեն և ծովից այն կողմ արդեն հառնում են Լույսի սյունե՛րը։
Մեջբերել
Էջանիշներ