117.
Ինչու՞ կրակը կարող է հորդել ոտնաթաթերի տակից: Ձգտումն ասես հրդեհ լինի, անզսպելիությունն ասես մրրիկ լինի: Մեր Ցուցմունքների թունդ հասկացումը պետք է հրեղեն թևեր տա: Այդպիսի բոցավառ ինքնաշրջապատումը պատի է նման, նրա շնորհիվ դուք անվնաս հետևում եք պայքարին, անքուն, պատրաստ բարձրացնել ձեր նետը:
Դրսևորվա՛ծ մարտիկներ, ինչպիսի՜ հոսանք է անսանձելիորեն պայքարում ձեր կացարանի շուրջ: Անկրկնելի և անորոշ՝ աշխարհի աչքերի համար: Ի՞նչն է հարկադրել ձեզ սրերը սրած պահել և վահանները համբերատար բարձրացրած: Ասացեք. "Մենք գիտենք երկրի ժամկետները, և ոչինչ մեր աչքերը չի փակի: Ժամկետները պահողը մեզ է վստահել ուժերի համադրումն ու որոշումը: Եվ համբերությունը փոխակերպվել է անխախտելիության: Երեկ մենք ցնցվում էինք սպասումից, բայց այսօր ցնծում ենք մարտի եռանդից, քանզի գիտենք, որ նախասահմանված պայքարը բերում է հաղթանակի": "Յոթ Դարպասների Վեհապետ, տար մեզ դեպի արև, մեզ, կեսգիշերն անցածներիս: Նետերը մեր Քե՛զ են պատկանում, Վեհապետ: Առանց Քո Ցուցմունքի մենք հանգստի պատերից ներս չե՛նք մտնի: Ոչ ժամը, ոչ օրը, ոչ տարին չեն խոչընդոտում մեր ուղին: Չէ՞ որ Քո, Ամենաարագի ձեռքին են մեր ձիերի սանձերը: Չէ՞ որ Դու Ինքդ ես փորձել ճանապարհը և երաշխավորվել ես համբերությամբ: Ասա, Սանձապահ, որտեղի՞ց է հոսում համբերության աղբյուրը": - "Վստահության հանքաքարից":
Ո՞վ գիտե, թե որտեղ է լրաբերը փոխում ձիերին:
- - - - - - -
118.
Հաճախ ինքնահավան կանչեր ենք լսում՝ ես արդեն փոխվե՜լ եմ, ես արդեն հասել եմ հաջողությա՜ն: Դու, տատանվող "ես", ճի՞շտ ես արդյոք զննել ինքդ քեզ: Եթե հասել ես հաջողության, ուրեմն բարին քեզ հետ, բայց չի՞ փոխվել արդյոք շրջապատը և արդյո՞ք քո վրա չես կրում օտարի հաջողությունը: Բայց ու՞ր է սրատեսությունդ, և արդյո՞ք ոգու հիվանդություն չես կանչում քեզ վրա:
Մոլորություն է մտածել, որ Մեր զրույցներն անհետևանք են: Ընդհակառակը, յուրաքանչյուր հրահանգ պաշտպանության և դատապարտման փոթորիկներ է բերում: Կարո՞ղ է արդյոք այլ կերպ լինել, երբ ամեն ինքնահավանություն բերում է վնասակար վարակ: Երբ ամեն սահմանափակություն սնվում է հարևանի հաշվին: Այդ պատճառով ամեն վատ լսված Հրահանգ սիրտ խոցող նետի է նման: Ամեն սողալով հեռացում նման է խեղդող շղթայի: Իմացեք, որ ամեն ինչ տարածության մեջ կախված է մնում: Ո՞վ ուրեմն կխփի իր դատապարտման մեխը: Բայց Մենք շտապում ենք ավարտել կարմաները, որպեսզի արագընթաց նավն ազատենք ավելորդ թոկերից:
Սահմանված ժամին լարեք ձեր լսողությունն Ուսուցչի ամեն խոսք հասկանալու համար:
Էջանիշներ