ԳԻՐՔ ԵՐՐՈՐԴ. "ՀԱՄԱՅՆՔ"
220.
Երբ խոսում ենք գալիք բարեշրջման գեղեցկության մասին, Մեզ լավատես-ուտոպիստներ են անվանում: Երբ խոսում ենք այժմեականության սարսափների մասին, Մեզ անվանում են երազկոտ-վատատեսներ: Բայց Մենք չենք կարող ոչ լավատես, և ոչ էլ վատատես լինել, Մենք իրապաշտ-ճշմարտականներ ենք:
Կարող եք պատկերացնել, թե ցանկացողների ինչպիսի բանակ է ձգտում դեպի Մեր Համայնք: Որքան վկայություններ, որքան խրախուսիչ դիմումներ, բայց դատողությունների հիմքում սահմանված է միայն ճշմարտությունը: Ճիշտ նույնպես վարվեք նոր համայնքներ հիմնելու դեպքում: Տեսեք, որպեսզի բարեկամական հարաբերությունները նշանակություն չունենան: Տեսեք, որ նախկին ընկերությունն ու թշնամանքը հանգամանորեն ստուգվեն, որպեսզի ոչ մի վկայություն որոշմները չծռի, - անհատական հարցում, անհատական փորձություն, անհատական պատասխանատվություն: Խորհուրդ եմ տալիս փորձությունը սկսել ոչ թե աշխատելու, այլ հանգստանալու առաջարկից: Ուրախությամբ չաշխատող յուրաքանչյուր ոք ձեր աշխատակիցը չէ: Կարելի է հարցնել՝ ընդունե՞լ է արդյոք անշնորհակալ մարդկությունը նորեկի արժանիքները: Յուրաքանչյուր բողոքող ձեր աշխատակիցը չէ: Կարելի է հարցնել՝ պատասխանատու՞ է նա արդյոք անցյալի համար, թե՞ պատասխանատու են ուրիշ, վատ մարդիկ: Ձեր աշխատակիցն անցյալը չի բարձի ուրիշների ուսերին: Նաև ուշադրություն դարձրեք, որ, մնալով մենակ, նա չտեղաշարժի իրերը: Տեղի ունեցածի կարևորությունը գիտակցող մարդը չի խախտի իրեն անծանոթ երևույթները: Իրերի էությունը գոնե փոքր-ինչ գիտակցող մարդը խնամքով կվերաբերվի ձեր կարգուկանոնին: Հատկապես ուշադիր դիտարկեք լռակյացներին:
Կարելի է գիտենալ, որ ներկայումս շատերն են պատրաստ ընդունել համայնքը և շատերը կարող են կազմավորել իրենց հոգեկան էներգիան: Կարողացեք նրանց մատնացույց անել, որպեսզի նախ և առաջ կարողանան գիտակցել այդ էներգիայի առկայությունը: Կազմավորել և հզորացնել կարելի է գիտակցածը միայն:
Սխալ են առանց իրենց հոգեկան էներգիայի ներկայությունը զգալու, այն փորձարկել ցանկացողները: Դա իրականություն չի լինի:
Էջանիշներ