Ուղերձներ Թոմասից

[Sambitbaba]

31

Երբ դու փոքրիկ էիր,
Վարագույրը, որը բաժանում էր այն, ինչ դու տեսնում էիր աչքերով,
Եվ այն, ինչ տեսնում էր քո երևակայությունը, -
Բարակ էր:
Տարիների հետ այդ ծածկոցն ավելի էր հաստանում, -
Մասնավորապես այն պատճառով, որ ծնողներդ ասում էին,
Որ այդ աշխարհներից մեկն իրական է,
Իսկ մյուսը պատրանքային:
Դու՝ քո երեխաների հետ նույն կերպ մի վարվիր:
Նրանք տեսնում են այն, ինչ դու քո գիտակցությամբ ճանաչել անկարող ես:
Որովհետև չկա տարբերություն ֆիզիկական աշխարհի
Եվ այն աշխարհի միջև, որը դու տեսնում ես, երբ աչքերդ ես փակում:
Իրական չեն երկուսն էլ:
Երեխաներն այդ գիտեն:
Այդ պատճառով նրանք ընդունակ են, խաղալով,
Մեկից մյուսն անցնել:
Հենց դրանում է նրանց շնորհը:
Դու նույնպես կարող ես գտնել այդ վիճակը,
Բայց միայն եթե դադարես այն փնտրել:


32

Ծաղկելով ու հասունանալով, քո երեխայի իմաստությունը
Կսկսի արտահայտվել տարբեր կերպ:
Բաց եղիր ամեն ինչի համար,
Նույնիսկ նրա, ինչը չես հասկանա մտքով:
Ըմբռնումը՝ շնորհ է, որն ստանում ես, հավատալով:
Հավատը նման է տեսիլքի:
Իրը կարող է գտնվել ուղիղ քո դիմաց,
Բայց դու այն այդպես էլ չես տեսնի:
Ճիշտ նույնպես ճշմարտությունը
Կարող է քեզ հետ լինել հենց այս պահին,
Բայց եթե դու չհավատաս, որ այն կողքիդ է,
Երբեք չես գիտակցի, թե ինչ նվեր է նա քեզ խոստանում:
Մի մոռացիր, որ երեխադ քեզ ընտրել է ոչ պատահականորեն.
Դրա համար կարևոր պատճառներ են եղել:
Դու կարող ես շատ բան տալ քո երեխային,
Եվ նա էլ քեզ պատասխան նվերներ կբերի:
Դուք միասին եք արթնանում:
Ի՞նչ տարբերություն, թե ով ձեզանից առաջինը կլինի:

[Sambitbaba]

33

Եթե դու թույլ տաս քեզ լինել լավ աշակերտ,
Քեզանից լավ ուսուցիչ էլ կստացվի:
Երեխաներիդ պետք են թե մեկը, և թե մյուսը:
Սովորել և սովորեցնել՝ միևնույն բանն է:
Երեխաները տալիս են հարցեր, որորվհետև ցանկանում են հասկանալ:
Բայց նրանք արդեն գիտեն:
Հասկանու՞մ ես տարբերությունը:
Դու քո երեխայից ոչնչով չես տարբերվում:
Այո, մարմինդ ավելի մեծ է,
Այո, ուղեղդ ավելի շատ տեղեկություններ է կուտակել:
Բայց տեղեկություններից օգուտը քիչ է:
Ինչպես նաև ավելի հասուն մարմնից:
Երեխաներն ավելի մոտ են իրականությանը,
Չէ՞ որ բաց է նրանց միտքը
Եվ պատրաստ լցվելու:
Իսկ քո՞նը...
Քո պատկերացումներն այլևս անօգուտ են:
Հրաժարվիր նրանցից
Մեկընդմիշտ:



34

Երիտասարդ ժամանակ այս աշխարհում դու փորձում էիր գտնել
Քո ուղին:
Եվ ամենուր քեզ դիմավորում էին դժվար խնդիրներ:
Քո երեխաները փորձում են իրենց ճանապարհը գտնել միանգամից երկու աշխարհներում:
Եվ նրանց առջև կանգնած են խնդիրներ, որոնք դու ի վիճակի չես նույնիսկ իմաստավորել:
Նրանց շփոթությունը հրահրված է նրանով, որ նրանք հիշում են անտեսանելի աշխարհը,
Եվ փորձում են հաշտեցնել այդ վերհիշողությունները ֆիզիկական տիեզերքի իրականության հետ:
Մի՛ փորձիր արագացնել այդ ընթացքը:
Թույլ տուր նրանց աշխատել ինքնուրույն,
Որպեսզի գտնեն դեպի հավասարակշռություն տանող սեփական
Ճանապարհը:

[Sambitbaba]

35

Ոչ մի գիրք քեզ չի սովորեցնի երեխա դաստիարակել:
Սիրտը՝ միակ վստահելի ուղեվարն է:
Թող այն միշտ բաց լինի:
Քո սիրտը՝ սքանչելի ուսուցիչ է:
Այն կտանի քեզ աշխարհներով,
Որոնք քո միտքն ի վիճակի չէ պատկերացնել:
Սիրտը զգում է խորին ռիթմերը,
Երկու աշխարհներ կապող:
Այն սովորեցնում է ոչ թե տեղեկությունների միջոցով,
Այլ կարեկցանքի և ընբռնման փորձի շնորհիվ:
Եթե դու ականջ դնես սրտիդ խորհուրդներին,
Միշտ միայն ճշմարիտ որոշումներ կընդունես,
Նույնիսկ երբ թվում է, որ ճիշտ որոշում չկա:
Արդյունքներ սիրտը երբեք չի հասկանում:
Նրա տեսադաշտն ավելի լայն է:
Սիրտը հավերժական պատասխաններ է փնտրում:


36

Սովորիր ազատվել քո մտավոր կառույցներից:
Որքան արագ հասկանաս, որ չգիտես, թե ինչ ես անում,
Այնքան ավելի լավ քեզ համար
Եվ այնքան ավելի շատ կօգնես երեխայիդ:
Թուլություն չէ հասկանալ, որ քեզ պետք է օգնություն:
Թուլություն է՝ համարել, որ ինչ-որ բան գիտես,
Իսկ իրականում չգիտենալ:
Հրաժարումն ամեն ինչից՝ իմաստության սկիզբն է:
Վստահելն ամեն ինչին՝ հիմքն է իմաստության:
Երախտագիտությունն ամեն ինչի համար՝ իմաստության արդյունքն է:
Երեխաները բավական շատ գիտեն, որպեսզի քեզանից օգնություն խնդրեն,
Նույնիսկ ամենաաննշան որոշումներն ընդունելիս:
Չես փոշմանի, եթե օրինակ վերցնես նրանցից:

[Sambitbaba]

37

Ապրիր անվրդով
Քո "ես չգիտեմ"-ի մեջ:


38

Դու մինչև օրս դեռ հավատում ես, որ ժամանակը՝ ուսուցման խոչընդոտն է:
Ոչ, ժամանակը սովորելու հետ կապ չունի:
Գիտելիք՝ ահա ապացույցը նրա, որ դու ինչ-որ բան սովորել ես:
Ամենն, ինչ քեզ սպասվում է իմանալ, - որ Աստված քեզ սիրում է:
Քո երեխաներն այդ արդեն գիտեն,
Իսկ դու դեռ դիմադրում ես:
Դու շատ կօգնես երեխաներին, եթե թույլ տաս նրանց սովորեցնել քեզ այդ սիրուն:
Այդ ժամանակ նրանք էլ ավելի լիովին կհասկանան:
Երբ երեխան ձեռք է բերում իր շնորհները,
Դա քո մեջ վառում է մի կրակ, որն ընդունակ է արթնացնել
Քո սեփական գիտելիքները:
Հիշիր, որ այդ ճանապարհով դուք միասին եք քայլում:
Դա ամենակարևորն է, ինչ մեք կարող ենք քեզ սովորեցնել:

[Sambitbaba]

39

Արտազգայունակ երեխաները չեն համարում, որ մի շնորհը մյուսից ավելի լավն է:
Մեկն առարկաներ է տեղաշարժում մտքի լարումով,
Իսկ մյուսն ապաքինում է սրտով:
Երկու դեպքում էլ շնորհը մի որակով է ծնված.
Սիրո՛վ:
Մի սպասիր, որ երեխաներդ կսկսեն հրաշքներ գործել:
Միակ իսկական հրաշքը՝ սերն է:
Այս պահին նրանք նայում են քեզ վրա
Եվ սպասում են, որ դու ցույց տաս այդ հրաշքը:
Բանն այն է, որ նրանք ինքները սերը չեն հասկանում,
Դա նրանց համար կամուրջ է սրտի և մտքի միջև:
Դու էլ հենց այդ կամուրջն ես:
Եվ նրանք հարյուրապատիկը քեզ հետ կվերադարձնեն:
Այդ կամուրջով նրանք քայլում են իրենց կողմից,
Իսկ դու՝ քո կողմից ես քայլում:
Գաղտնիքը՝ հանդիպումն է կամուրջի մեջտեղում:


40

Լույսը թունելի վերջում չէ:
Այն վառվում է ոչ այնքան հեռվում,
Եվ մի փնտրիր այն քո սեփական փորձից դուրս, -
Այն հիմա էլ քո ներսում է:
Այն երբեք չի մարել,
Ինչպես դու էլ երբեք չես լքել Աստծո Գիտակցությունը:
Դու գնալու տեղ չունես,
Կատարելու բան չկա:
Բռնիր երեխայիդ ձեռքը
Եվ կանգնիր նրա կողքին լուռ և անշարժ:
Շունչ քաշիր խո՜ր-խոր
Եվ հասկացիր, որ տանն ես:
Թույլ տուր երեխաներին լինել նա, ով իրենք կան:
Դա մեծագույն նվերներից մեկն է, որը դու կարող ես նրանց տալ:
Երեխաներից ոմանք շվարած են այս աշխարհ գալով:
Ոչ այն պատճառով, որ մոռացել են ինչ-որ բան,
Այլ որովհետև այստեղ չեն տեսնում արտացոլանքն այն սիրո,
Որն իրենց մեջ զգում են նրանք:
Նախ և առաջ քո մեջ են նրանք այդ սերը փնտրում:
Եթե դու բացվես և տաս իրենց ուզածը,
Նրանք այդ սերը կգտնեն ամենուր:

[Sambitbaba]

41

Դու պատրա՞ստ ես մոռանալ բոլոր դերերը, որոնք, ինչպես քեզ թվում է,
Դու պետք է խաղաս, -
Հատկապես սեփական երեխաներիդ վերաբերյալ:
Մի կողմ դիր դրանք և ուղղակի բացիր սիրտդ:
Լինում են օրեր, երբ քեզ խնդրում են ծնող լինել,
Իսկ լինում են օրեր, երբ քեզ խնդրում են լինել երեխա:
Երբեմն դու կսովորեցնես, իսկ երբեմն՝ կսովորես:
Դու արդեն գիտես լավ օրինակ ծառայել,
Սովորիր ուրեմն թույլ էլ լինել,
Սովորիր թույլատրել:
Սովորիր ընդունել, որ ամեն ինչ կատարյալ է
Այնպիսին, ինչպիսին կա:
Մի փորձիր փոխել ինչ-որ բան:
Թույլ տուր փոխել քեզ:


42

Ամենն, ինչ մենք ցանկանում ենք ասել, կարելի է արտահայտել հետևյալ բառերով.
Բացվիր:
Թույլատրիր:
Զիջիր:
Հարցրու:
Տես:
Լսիր:
Հիշիր:
Եղիր:
Սիրիր:
Մնացածն՝ ավելորդ է:

[Sambitbaba]

43

Հնարավոր է, դու մտածում ես, որ քեզ պետք են ավելի շատ տեղեկություններ,
Որպեսզի կարողանաս օգնել երեխաներին իրենց շնորհն իրագործել:
Բայց քեզ պետք են քիչ տեղեկություններ
Եվ ավելի շատ գիտելիքներ:
Տեղեկությունները միայն խանգարում են:
Չկան դեղատոմսեր,
Որ պիտանի են յուրաքանչյուր երեխայի
Կամ ցանկացած իրավիճակի համար:
Հրաժարվիր նրանից, ինչ մտածում ես,
Եվ գիտակցիր այն, ինչ գիտես:
Դա կարելի է անել, միայն դիտիր, թե ինչպես է երեխադ այդ անում:
Դա տեղի է ունենում բնականորեն,
Երբ դու ավելի շատ ժամանակ հատկացնում ես լինելուն,
Եվ ավելի քիչ՝ դառնալուն:


44

Հաճախ ծիծաղիր:
Բաց թող կատակներ հիմար:
Ժպտա անցորդներին:
Հարցեր տուր անհամար:
Հիմար երևալ մի վախեցիր:
Ժամանակ մի խնայիր բնահայեցողության համար:
Թույլատրիր շանը՝ թող երեսդ լպստի:
Խնդրիր օգնություն, եթե ունես կարիքը դրա:
Թավալվիր խոտերի մեջ և նայիր ամպերին:
Զբոսնիր, եթե նույնիսկ անձրև է գալիս:
Երեխաներին պետք է տեսնել, որ դու այդ ամենն անում ես:
Դա նրանց կօգնի ընդունել քեզ,
Իսկ քեզ՝ վերհիշել, թե ով ես երբևիցէ եղել:

[Sambitbaba]

45

Բացիր քո սիրտը և պատկերացու, որ ամենն, ինչ մենք ասում ենք, ճշմարտություն է:
Քո ինչ-որ մասը դեռ կասկածում է,
Այլ կերպ քեզ կարիք չէր լինի այս ամենը լսելու:
Այս գիրքն էլ պետք չէր լինի:
Երևակայիր, որ դու արթնանում ես
Քո երեխայի հետ:
Այդժամ դու գիտակցում ես,
Որ քո մատուցած ամեն նվեր
Հենց ինքդ էլ ստանում ես:
Այդ ժամանակ դու կհասկանաս պարզ ճշմարտությունը,
Որ դու ոչ միայնակ ես և ոչ էլ բաժան:
Երեխան քեզ նվեր է բերել,
Բայց դու այն չես ստանա,
Քանի ինքդ այդ նվերը երեխային չես նվիրել:
Հասկանու՞մ ես:
Պատկերացրու, որ դու՝ երեխայիդ հետ մի ամբողջություն ես:
Այդ ժամանակ կմոտենաս այն ճշմարտությանը,
Որ դու մեկ ես աշխարհում ամեն ինչի հետ,
Եվ Աստծո:
Դա գաղափար չէ, որին պետք է հասնել մտքով:
Դա ուղղակի այդպես է:


46

Քո երևակայելու պատրաստակամությունը՝
Լուսամուտ է դեպի երեխայիդ գիտակցությունը:
Հայացք նետելով այնտեղ, դու կկարողանաս հասկանալ նրա կարիքները:
Այդ պատճառով ենք մենք այստեղ
Եվ այդ պատճառով ես դու այս գիրքը կարդում:
Որպես ծնող, դու ցանկանում ես տալ երեխայիդ բոլոր հնարավորությունները՝
Այս մոլորակի վրա իրականացնել իր խնդիրները:
Եվ նա էլ նույնն է ցանկանում քեզ համար,
Նույնիսկ եթե մտքով այդ չի կարող հասկանալ:
Դրան է կոչում նրան իր հոգին:
Պատկերացնել՝ նշանակում է նորից դառնալ երեխա:
Ինչպե՞ս դու կարող ես քո երեխային օգնել,
Եթե նրա աչքերով նայել աշխարհին պատրաստ չես:
Փորձիր մտածել մտքով, որի համար աշխարհը նոր է:
Փորձիր վերհիշել ժամանակը, երբ բարակ էր վարագույրը
Եվ դու կարող էիր զգալ նաև անտեսանելին:
Դա քո աստվածայնությունն է, որի մասին մոռացել ես,
Եվ վերհիշել այն հնարավոր է, միայն տեսնելով
Աստվածայնությունը երեխայի:
Երբ դու գիտակցես, որ Աստված քեզ սիրում է,
Քո շնորհն անբասիր կլինի:

[Sambitbaba]

47

Այն պատճառով, որ դու ինքդ ես ինչ-որ բան երևակայել,
Դեռևս չի նշանակում, որ դա սխալ է:
Տարբերություն չկա քո երևակայած իրականության
Եվ իրականության մեջ:
Երեխաներն այդ հասկանում են:


48

Երեխաներդ գիտեն, որ կյանքը՝ խաղ է:
Չկա ոչ հաղթանակ, ոչ պարտություն,
Կա միայն լավ խաղ:
Որտեղի՞ց իմանաս, որ դու լավ ես խաղում:
Արդյո՞ք երջանիկ ես:
Սա միակ հարցն է, որ քեզ պետք է տաս:
Ինչպե՞ս կարելի է սպասել, որ քո երեխան կողմ լինի այդ հայացքին,
Եթե դու ինքդ այդ մասին մոռացել ես:
Եղիր երջանիկ, նույնիսկ երբ դժբախտ ես:
Եթե հասկանում ես, թե ինչ է սա նշանակում,
Նշանակում է, դու շատ ավելի առաջ ես ընթացել, քան ինքդ ես կարծում:

[Sambitbaba]

49

Դու չես ապրում մաթեմաթիկորեն ճշգրիտ տիեզերքում,
Եվ դա բացարձակ ճշմարտություն է:
Այդ դու ես հորինել ամենն, ինչ տեսնում ես քո շուրջ:
Պատրա՞ստ ես ընկալել այդքան հեռու:
Եթե այո,
Ուրեմն շատ մոտ ես նրան, ինչ անհրաժեշտ է քեզ, -
Ոչ, ոչ թե նրան, որ քո երեխային օգնես,
Դու արթնացմանն ես մոտ:
Իսկ դա էլ այն միակ բանն է, որը կօգնի երեխայիդ:
Հնարավո՞ր է արդյոք հոգալ նրա ֆիզիկական պահանջների մասին,
Երբ դու քնած ես:
Հնարավո՞ր է արդյոք հոգալ նրա ավելի խորը պահանջների մասին,
Երբ քնած ես հոգեպես:
Դու չես կարող սպասել, որ նա կիրականացնի իր շնորհները,
Քանի չես բացել աչքերդ և երազիցդ դուրս չես եկել:
Ահա թե ինչու եմ ես քեզ ասում, որ այդ ամենն ավելի շատ ոչ թե երեխայիդ,
Այլ քեզ է վերաբերվում:


50

Հնարավոր է, դու վերջապես սկսում ես գիտակցել,
Որ երեխային իր շնորհներն իրականացնելու միակ միջոցը՝
Քո սեփական շնորհներն իրականացնելն է:
Կարող է, դու այդ բանը չես ցանկանում լսել,
Բայց դա միակ ճշմարտությունն է, որ քեզ պետք է յուրացնել:
Ավելի հեշտ կլիներ, եթե քո ձեռքը տային վարժությունների
Եվ ներդիտարկման պրակտիկայի մի ցուցակ:
Հնարավոր է, որ դա կբավարարեր քեզ,
Բայց ոչ քո երեխային.
Դու՛ պետք ես նրան:
Մի կարծիր, որ, զոհաբերելով ուրախությունդ,
Նրան ուրախություն կնվիրես:
Որքան շատ ես ստանում,
Այնքան շատ կարող ես տալ:
Նրան այդ օրինակն է անհրաժեշտ:

[Sambitbaba]

51

Այդ մտահղացումներդ չափից դուրս պինդ մի պահիր.
Դա շատ լավ միջոց է, որ դրանք կորցնես:
Բացիր սիրտդ և թույլ տուր նրանց ազատ ներսուդուրս անել:
Հենց այդպես է տիեզերքը վարվում ճշմարտության հետ,
Եվ այդպես են խաղում երեխաները:
Ճշմարտությունը նրանց համար կարծր և ուղղագիծ չէ:
Այն փափուկ է և կոր:
Գոյություն չունեն խիստ սահմանումներ,
Կան միայն բաց տարածություններ, որտեղ ամեն ինչ հոսում է:
Սովորիր նայել աշխարհին այդպիսի աչքերով,
Եվ այդ ժամանակ ի հայտ կբերես քո երեխաների աճին օժանդակելու լավագույն միջոցը:


52

Քո երեխային իսկապես օգնելու միակ միջոցը՝
Գիտակցել, որ նա լավն է այնպիսին, ինչպիսին կա:
Հետո, հնարավոր է, դու կուզես քեզ էլ մատուցել այդ նվերը,
Եվ կգիտակցես, որ դու նույնպես
Լավն ես այնպիսին, ինչպիսին կաս:
Դու քո մեջ որևէ բան փոխելու կարիք չունես:
Այդպիսի գիտակցումը քեզ ազատություն կտա:
Պետք չէ ինչ-որ տեղ գնալ:
Եվ պետք չէ անել ինչ-որ բան:
Դա կբերի քեզ պայծառացմանը:
Բացելով միտքդ լույսի համար,
Դու օգնում ես երեխայիդ էլ անել նույն բանը:

[Sambitbaba]

53

Ի՞նչ ես կարծում, ինչու՞ մենք նորից ու նորից կրկնում ենք նույն բանը:
Ադամանդը լրիվ այլ տեսք ունի,
Եթե նրա վրա նայում ես տարբեր տեսանկյուններից
Եվ տարբեր անկյունների տակ:
Բայց դա միևնույն ադամանդն է:
Նույնն էլ իրականությունն է:
Շուտով դու կիմանաս, որ քո սրտի մեջ
Մի ամբողջ տիեզերք է պահված:
Դիտարկիր նրան տարբեր անկյունների տակ,
Եվ կտեսնես մի հսկայական աշխարհ:
Այդ ժամանակ կհասկանաս կյանքի գաղտնիքը.
Քո երեխայի սիրտը նույնպես քո ներսում է:
Ահա թե ինչու մենք պնդում ենք,
Որ այս ճշմարտությունները հենց դու պետք է ընդունես,
Այլ ոչ թե քո երեխան:
Նա արդեն գիտի դրանք:
Նա ուղղակի սպասում է, թե երբ դու նրան թույլ կտաս
Լինել այն, ինչ ինքը կա:


54

Եթե դու գիտակցեիր, թե որքան պարզ է ամեն ինչ,
Ուղղակի կփակեիր այս գիրքը
Եվ կգրկեիր երեխայիդ:
Մենք չենք խնդրում քեզ անել այն, ինչ դու դեռ չես արել:
Մենք քեզ ուղղակի խնդրում ենք հասկանալ, թե ինչու ես այդ անում:
Եվ կա միայն մեկ պատճառ.
Որ օգնես երեխայիդ արթնացնել
Իր արտազգայունակ հատկությունները.
Դա կօգնի քեզ էլ վերհիշել, թե դու ով ես:
Ամենն, ինչ դրանից փոքր է, նշանակություն չունի:
Ես մեծ գաղտնիքի մասին եմ խոսում,
Որը մտքով գիտակցել չի կարելի:
Բայց քո սիրտն արդեն այն գիտի:
Լսիր, թե նա ինչ է ասում:

[Sambitbaba]

55

Քո արթնացումը կապված է
Երեխայիդ արթնացման հետ:
Դա միևնույն բանն է:
Նույնը կարելի է ասել ամբողջ աշխարհի վերաբերյալ:
Միայն մեկ մարդու է
Անհրաժեշտ արթնանալ:
Գուշակիր, ո՞վ է:


56

Բացելով աչքերդ, դու ձեռք ես բերում ունակություն տեսնել այն,
Ինչը քո առջև էր միշտ:
Բացելով սիրտդ,
Դու հնարավորություն ես ձեռք բերում զգալ այն,
Ինչը միշտ էր ճշմարիտ:
Մենք փորձում ենք սովորեցնել քեզ մտածել սրտով, -
Միայն սիրտն է ընդունակ ճանաչել իրերի հավերժական բնույթը:
Այլ կերպ դու ինչպե՞ս կկարողանաս տեսնել
Հոգին քո երեխայի:
Հոգուն չի կարելի տեսնել աչքերով,
Այլ միայն սրտով, երբ սերը բացի այն:
Որքան ավելի շատ ես արտահայտում քո սերը,
Այնքան ավելի երկար է նա շնչում
Արբեցնող օդով մաքուր ազատության:
Որքան ավելի երկար է նա շնչում ազատությամբ,
Այնքան քիչ է հնարավորությունը, որ կհամաձայնվի նորից
Բանտ վերադառնալ:

[Sambitbaba]

57

Դժվար չէր լինի տալ քեզ հրահանգներ
Այն մասին, թե ինչ անես և ինչպես պահես քեզ երեխայիդ հետ:
Բայց ավելի լավ է սպասել, թե երբ քո հոգին կուզենա խմել
Եվ կսկսի հողի մեջ խորը փոս փորել,
Մինչև կհասնի ստորգետնյա մի աղբյուրի,
Որտեղից ջուրը կցայտի:
Եվ այլևս երբեք դու ծարավ չես մնա:
Հնարավոր է, դու կարծում էիր, որ այս գիրքը երեխաների
Պրակտիկ դաստիարակության ձեռնարկ կլինի:
Իրականում սա դասագիրք է՝
Քո կյանքի ամեն վայկյանի մեջ
Քո հոգում գտնվող
Հավերժական ճշմարտության արթնացման:
Արթնացումից հետո
Քեզ խոսքեր պետք չեն լինի:
Քո երեխաները նայում են քեզ վրա:
Լավ օրինակ ծառայիր նրանց համար.
Թող այս խոսքերը մտնեն սրտիդ մեջ:


58

Սրանք գաղափարներ չեն, որ կարելի է հասկանալ մտքով,
Այլ քո հոգու ապարներից հանած փայլաքարեր:
Եթե դու իրոք ցանկանում ես օգնել երեխայիդ,
Այդ մասին դադարիր մտածել:
Ուղղակի հավատա, որ արդեն ունես ամենն, ինչ պետք է:
Դու պատկերացնել անգամ չես կարող, թե ինչպես են քեզ օգնում:
Ամբողջ աշխարհում կան երեխաներ, որոնք գիտեն քո մասին
Արդեն այն պատճառով, որ իրենց մասին գիտեն:
Հուսով եմ, այս խոսքերը քեզ համար
Ոչ մի իմաստ չունեն:
Նրանք պետք է շփոթեցնեն քեզ այնքան,
Որ դու հրաժարվես հասկանալու փորձերից
Եվ ընկնես գիրկը երանության:
Մնացած ամեն ինչ կգա ինքն իրեն:
Անպայման, պարտադիր:
Կտեսնես:

[Sambitbaba]

59

Ահա թե դու ինչ կարող ես ասել երեխայիդ.
Միակ բանը, ինչին արժե հասնել աշխարհում, -
Այն է, որ սիրտը
Միշտ գտնվի Ներկայում:
Երբ դա հաջողվի,
Մնացած ամեն ինչ ինքնին իր տեղը կընկնի:
Իսկ եթե երեխան չափազանց փոքր է այդ հասկանալու համա՞ր:
Ուրեմն քո սեփական կյանքով դու այդ ցույց տուր նրան:


60

Սեփական սիրտը բացելու լավագույն միջոցն է՝
Մարդկանց օգնելը:
Կարևոր չէ, թե ինչպես ես դու այդ անում:
Իսկական շնորհը ուրիշին չէ, որ պատկանում է:
Այն քեզ է պատկանում:
Քո երեխաներին օգնելու լավագույն միջոցն է՝
Տալ նրանց ուրիշներին
Օգնելու հնարավորություն:
Արա այդ հնարավորինս աննկատ:
Ուշադրություն մի գրավիր քեզ վրա,
Թույլ տուր նրանց հարթել սեփական ճանապարհը:
Եղիր լավ օրինակ,
Իսկ մնացածը կանի Տիեզերքը: