Մի անճշտություն նկատեցի տեղադրելուց հետո - Արփին ոչ թե համալսարանական ընկեր էր, այլ դպրոցական, բայց դե շըփ-թըփ եմ կարդացել-գրել, ուշադիր չեմ եղել։
Ճիշտն ասած՝ պրոյեկտին մասնակցելու ցանկություն/տրամադրություն/ժամանակ արդեն չունեի, թեև հանձն էի առել, ու քանի որ հանձն էի առել, և համահեղինակներս էլ աշխատանք էին կատարել, կատարեցի իմ մասը, չնայած պատմությունն ու կերպարները իմը չէին, և ասելիք էլ, ճիշտն ասած, չունեի։ Բայց դե երբ նման նախագծի ես մասնակցում, "քոնը չլինելու" ռիսկը վերցնում ես՝ բախտդ կարող է բերի, կարող է՝ չբերի։
Պատմվածքի մասին․ Այվիի ստեղծած կերպարները Գաղթականի մոտ փոխվեցին, և ինձ մնում էր կա՛մ վերադառնալ սկզբնականին, որը երևի սահուն կատարելն անհնար էր, կա՛մ էլ տեղավորել այնպես, որ դառնան երկրորդական։ Գաղթականը, բարեբախտաբար, սկիզբ դրեց երրորդ կերպարին - Արփիին, որին թողել էր լրիվ սաղմնային վիճակում, հում, և ես կենտրոնացա նրա վրա՝ օգտագործելով Աշին և քրոջը որպես "սըփորթինգ" հերոսներ։
Իմ մասը գրելու ընթացքում չգիտեի ինչպես եմ ավարտելու․ գրում էի ոնց գրվում էր և ուր տանում էր՝ մինչև որ կծիկն ինքն իրեն քանդվեց։ Այդ չիմացությունն էլ, ի դեպ, պատճառ եղավ, որ միջին մասս ձգձգված է ստացվել, ասես ժամանակ էի շահում՝ ճամփա գցելով հերոսներին։
Ամեն դեպքում՝ լավ էր, վաղուց չէի գրել, խամացել էի, մի ձև բացվել է պետք։
Մեջբերել
Էջանիշներ