« Ես երրորդ դասարան եմ։ Հիմա չեմ հիշում դասարանս։ ». սա չեմ հասկանում։
«-Հերդ սատկելա, չկա։ Անունը չտաս մոտս, ս...կա
-Սումկա՞...
-Էշի թուլա...
Ու ապտակ։ ». խեղճ երեխա, բա մերը երեխին "սումկա" ասում ա՞, անիրական թվաց։
«Պապան ասեց որ ինձ լավ չի դաստիրակում։
Պապան ինձ մի ոտքի վրա անկյուն կանգնացրեց։ » . էս հատվածում սումկա-պապան հետ եկա՞վ, ոյտև վերևի հատվածում նենց տպավորություն ա, որ իրանց հետ չի ապրում։
Ընդհանուր կարդացվեց , բայց ինձ էդքան էլ "բան չասեց"։ Սպասեմ. միգուցե հեղինակները բացահայումներ անեն, որ չեմ նկատել (ոնց որ հաճախ):
Հ.Գ. Հեռախոսով հարմար չի մեջբերման ստանդարտ ձևը օգտագործել, դրա համար սենց եմ գրել։
Մեջբերել
Էջանիշներ