բոլոր օրենքների սկզբնաղբյուրը,պոստ-արևելյան քաղաքակրթական բորոյականության մոդելնա։
դրա համար էլ բարոյականությունը ու օրենքները ռացիոնալ են, հետևաբար ոչ բնական։Ու հետևաբար օրենքները ուզած չուզած հարմարվելու ա մեծամասնության կողմից սահմանվող բարոյականության արժեքներին։ Բարոյական աբսալյուտ չկա, նշանակումա բորայականություն չկա, որովհետև բարոյականությունը սուբյեկտիվա, իսկ եթե հաշվի առնենք որ, իրականում ոչինչ սուբյեկտիվ գոյություն չունի, էտ նշանակումա շնորհավոր վարդավառ ու նավասարդ։ Իսկ հակառակ դեպքում, եթե գիտակցաբար ընդունենք, որ իրականությունը սուբյեկտիվա, ոնց Շելինգը, նշանակումա մենք մեր գիտակցության ճաղերի հետևում ենք գտնվում, նեխում մեր անձնական "աշխարհի" պռոեկցիայում, տակշտո, եթե դու ապեր թույն բլանտ ունես կանչի ընդունենք թոքերս։
Փառք հեթանոս աստվածներին ու կարմիր Արևելքին։
Մեջբերել
Էջանիշներ