Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Շնորհակալ եմ բոլոր կարծիքների համսր։
Սկիզբը գրել եմ հատուկ Ընոյինգի համար, քանի որ գրանցվելիս անհանգստանում էր, որ չի կարողանա շարունակել։ Ես ինքս ոչ մի շարունակություն աչքիս առաջ չեմ ունեցել. աչքիս առաջ մենակ Ընոյինգն էր ։)
Ու ոնց որ թե իմ միսիան կատարել եմ. շատ լավ շարունակել է, ու ամենակարևորը` զգացվում է, որ հաճույքով է գրել ։)
Սամ ջան, կներես, քո մասին էս անգամ շատ չեմ մտածել ։(
Ու մտքովս անցնում էր, որ Ընոյինգից հետո քեզ դժվար է լինելու շարունակել, բայց ինձ քո ավարտն էլ է դուր գալիս։
Էս նախագիծը հենց նրանով է հավես, որ ամեն մեկն ինչ ձևով է պտտում պատմությունը. ես որ հաստատ չեմ ակնկալում միաձև ու սահուն պատմվածք` որպես վերջնական արդյունք։ Ինձ հենց էդ տարբերություններն ու կոնտրաստն է գրավում ։)
GriFFin (12.08.2017), Mr. Annoying (12.08.2017), Sambitbaba (12.08.2017), Նիկեա (12.08.2017)
Հը՞,չէ բայց լուրջ էլի,էս հավանող կա՞։
Ինձ թվում էր Այվիի մոտ գրելը լավա ստացվում,մի երկու բան կարդացել էի դուրս եկել էր,բայց ասենք Մայքլ Բեյի Տրանսֆորմերների առաջի մասի նախաբանը ոնց որ գրած լինեիր ու ինձ թվումա գիտեք,որ էդ ֆիլմը աղբա ։ճ Փաստորեն դու Վրթոյին սենց տխմար ե՞ս պատկերացնում,որ իրան
իբր հոգեհարազատ սկիզբ ես գրել։
Դե Վրթոյի գրածը եսիմ,շարունակել էր էլի։Իսկ Սամը....Սամը...հա ասեմ,ոնց որ նվագախմբի միջի նորեկ թմբուկ խփողը լինես,ընդհանրապես հունը չես բռնել,չնայած փրկելու շանս էլ չունեիր։
Sambitbaba (12.08.2017)
Շնորհակալություն: Անհամբեր սպասում էի, թե իմ հատվածի մասին ինչ կգրեք Մի քանի շարունակություն էի գրել՝ մեկը մեկից սերիալային էին ստացվել: Հետո էկավ էս միտքը: Խայտառակ ծեծված ա, բայց ուրիշ գաղափար չկարողացա գտնել:
Ինձ թվում ա մեկ ա շարունակությունը նույնն էր լինելու՝ Լեոն ռոբոտ լիներ թե չէ, Սամբիթբաբայի մասում Լեոյի ռոբոտ լինելը չշոշափվեց: Մի երկու նամյոկ թողել էի էդ գրքերի մասին՝ մեքենայական ուսուցում, արհեստական բանականություն, բան, հուսով էի հաջորդ հեղինակը էդ կկապի կարդացած գրքերի հետ, էն էլ չէ:
Յոհան ջան, վսհատ չեմ, որ տխմար եմ, բայց սկիզբը ստացվել ա հոգեհարազատ
Լիզ, եթե Սամը չլիներ շարունակողը, օքեյ կլնե՞ր...
... ուղղակի որ ասում ա ռոբոտ, մենք հետ ենք գնում ու սկսում տնտղել որ տեսնենք ոնց ա կարդացած գրքերը ու մնացած դեպքերը կապվում վերջաբանի հետ... այսինքն Ընոյինգի գրածը միջանկյալ չի ու Սամին մնում մեզ outshock անի... ու հլա հարցական ա նախորդ դեպքերը ոնց են կապվում ռոբոտ լինելու հետ...
իհարկե Սամը կարար ուրիշ ուղղությամբ տաներ, ամեն ինչ էլ հնարավոր ա, բայց Ընոյինգի հատվածը ավելի շատ վերջաբանային ա քան շարունակական՝ ինքը շոկ ա տալիս...
բան չեմ ասում, ապեր... ինձ թվում ա եթե նկարագրություններդ ու դեպքերը առեղծվածային ու հանելուկային լինեին առանց ռոբոտ լինելը նշելու (կարայիր մտքումդ ունենայիր բայց չնշեիր), էդ ժամանակ մենք կսպասեինք թե Սամն ինչ ա գրելու, այսինքն դու Սամի համար հող ես նախապատրաստում... դրանից հետո Սամի գերծն ա ոնց քաքմեջ անի...
ճիշտ ա, Այվին ասում ա որ ամեն մարդ իրանը կարա գրի, իրա ոճով նամն չլնեն իրար, բայց իվերջո բոլորդ նույն ստրուկտուրայի մեջ եք, իրարից լրիվ անկախ չեք ու վերջնական արդյունքը պետք ա մի ամբողջություն լինի... թե չէ սրա իմաստը ո՞րն ա... it's still a team work
Mr. Annoying (12.08.2017), Sambitbaba (12.08.2017)
Չէ, օքեյ չէր լինի, քանի որ առանց թդ փաստը նշելու, ով էլ լիներ հնարավոր ա ուրիշ ուղղությամբ տաներ։ Ինչի ա շոկը քո մետ որպես ավարտ դիտարկվում, չեմ հասկանում, շատ հեշտ դա կարա կուլմինացիա լինի, որը իրավունք ունի էդտեղ լինելու։ հա կարար ասենք ավելի սահուն բարձրանար դեպի էդ պահը, բայց դրանից հետո էլ իրադարձութւթյուններ կարային լինեն, ասենք հերոսի արձագանքը ու հետագա փոխհարաբերությունները, ադապտացիան կամ դիսկոֆորտը նոր իրադրության մեջ։ Իսկ Սամը բռնեց տարավ հերոսի պապիի մոտ, ոի ամուսնացրեց խեղճին ռոբոտի հետ։
SWTS
կարծեմ ֆորմատի էությունը էն ա որ նախորդը հաջորդի համար հիմք ա տալիս, այսինքն ոչ թե սահմանափակում ա այլ որոշակի ստրուկտուրա ա առաջարկում, open ended...
եթե շոկի ստրատեգիա ա առաջարկվում, հետևից եկողը չի կարա անտեսի դա... նախընթերցողին արդեն շոկի ես նախապար։տրաստել ու ինքը դրանից հետո ավելիին ա սպասում... ուզես թե չուզես... այսինքն եթե գիտաֆանտաստիկ ուղությամբ ա գնացել, շոկային վերջաբանով ու պատմության 2/3-ը արդեն անցել ա, ի՞նչ պտի անես որ շարունակություն նայվի... բացի outshock-ից... տարածություն ու ժամանակ չի մնացել...
իհարկե, ամեն ինչ էլ կարաս ասես... բայց եթե ասում ես կարա լինի ուրեմն պտի անես... կարա՞ս Սամի տեղու դու անես՝ քո վարյանտն առաջարկես...
... եթե Ընոյինգը սկզբից ասեր ռոբոտ ա ու շարունակեր, էդ ուրիշ...
Մի այլ կարգի որակի ակնկալիքներով մտա թեմա՝ հեղինակների անունները կարդալով:
Բայց հանճարեղ էր միայն Վարդանը:
Շատ ափսոսացի, որ նրա հատվածն առանձին լինելու բախտին չի արժանացել:
Այվիի սկիզբը, թեև հաջորդին թևերը լայն տարածելու տեղ էր թողնում, բայց ինքն իրենով բավական անգույն էր:
Սամի նման սկիզբը բավական ուրախացրեց՝ թույլ տալով ենթադրել, որ որոշել է պատմությունը հումորային ուղղով տանել՝ հանդիսանալով Ընոյինգի շեդևրի արժանի շարունակություն:
Արդեն կանխազգացի գլխավոր հերոսի անհեթեթ վիճակում հայտնվելն ու դրանից դուրս գալու փորձերի հետաքրքիր լուծումները:
բայց էդ անհեթեթ վիճակում հայտնվելն էնքան անհեթեթ շարադրվեց ու հանգուցալուծվեց, որ տեղով սառը ջուր էր՝ բոլոր սպասումներիս գլխին...
«բայց ես... տղա կույս եմ...»
...«ա՜խ մեծ պապ, մեծ պապ...»
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Sambitbaba (16.08.2017)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ