Ինձ Ընոյինգի մասը դուր եկավ
Երեքն էլ տարբեր են, բնականաբար, կառուցվածքով, բայց որպես մի ամբողջություն կարելի ա դիտարկել։ Ընոյինգը հետաքրքիր ուղղով տարավ, դրա համար իրա մասը հավանեցի, Այվիի ու Սամի մասերը առանձին նենց եսիմ, Այվիինը որպես ամբողջի մաս ավելի շատ հավելում ա երկրորդ հատվածը, Սամի ավարտը էդքան էլ չեմ հավանում։ Պապի, կույս, շատոխոսություն, ռոբոտի մասին բան չկա համարյա, հետն էլ շունը չգիտես ինչի փսփսալով ա հաղորդակցվում, բալքամ մենք ուզում էին լսել ինչ ասավ, էլի։ Թե էդքան նիպռիլիչնի էր, որ համայն ականջի համար նախատեսված չէր։ Հա լավ ասենք դա էլ թողնվել ա ընթերցողին։ Բայց կերպարը մի քիչ չի տրամադրում նրան, որ ընդունես, թե ինքը կարար պապիից խորհուրդ հարցներ։
Ընդհանուր, թույլ ա, գաղափարախոսություն չկա, որպես ժամանցային էդքան էլ չի գրավում, տեղ տեղ ձգձգված ա, հուզական արձագանքը բացակայում ա։ Մի տեսակ չի ներգրավվում։
Մեջբերել
Էջանիշներ