Իշխանությունը բերում է ուղեղի վնասվածքի

[keyboard]

Շատ բարձրից եք սկսել, հասարակ մարդը, որ իշխանություն ա ունենում ոմանց հանդեպ արդեն <հօվանդանում> ա ու ես ռեալ ճանաչում եմ տենց մարդու ու մարդկանց։
Օրինակները շատ են՝ բանակում, երբ մի հոգին ղեկավարում ա մի ամբողջ դասակի, մարտկոցի, գումարտակի ոչխարի պես իրան ենթարկվող զինվորներին ու թքած ունի նրանց զգացածի ու ապրածի վրա, երբ ինքը ծխում ա բավական թանկանոց սիգարետ, իսկ իրան նման էլի զինվորներ ծխում են չիբուխ։ Բանալ, բայց ճիշտ ու դիպուկ օրինակ ա։
Գործատուն, երբ աշխատողը իրանից ֆինանսապես կախման մեջ ա՝ գործի մեջ սկսում ա կապրիզով կամ ինադ անելով աշխատողի դեմ ինչ-որ բաներ անել, իսկ թե ինչ ա զգում ու ինչ ա կատարվում աշխատողի ներսում իրան չի հետաքրքրում։
Բայց ես վստահ եմ, որ դա մարդու տեսակից ա, քանի որ տենց մարդիկ հիմնականում կյանքում ու անձնական կյանքում չեն կայացել ու <իշխանութունը> տվյալ դեպքում նրանց ինքարտահայտման ձև ա, իրանց փորձում են տենց իրենց ներսի աբիժնիկությունը պարպել, սպառել։

[Գաղթական]

կարդացի հոդվածը:
ու դժվարանում եմ դա գիտական համարել:

հեղինակն արտահայտում է կարծիք` համեմելով այն տարբեր տեղերից ու կոնտեքստներից կտրված մեջբերումներով:

մի երկու, ներողություն արտահայտությանս, <գիտական> փորձն էլ արվել է ոմն Սուխվինդերի կողմից, որն ընդհանրապես գիտական կոչում էլ դեռ չունի ու առայժմ phd է:
հետն էլ` փորձերն արվել են ոչ թե իրական զորություն ունեցող մարդկանց/լիդերների վրա, այլ` սովորական ուսանողների, որոնց, անհայտ պայմաններում ու մեթոդներով, ներշնչել են, թե իրենք զորեղ են:

էլ չեմ ասում, որ բուն փորձերի ողջ էությունը կայացելա ճակատին թվացյալ E տառ գրելով ու ցուցադրված վիդեոյի օրինակով գնդակ սեղմելով:

սրա հիման վրա մի քիչ շատ հավակնոտ չի առաջնորդներին դեբիլ համարել?
իսկ գուցե սա դասական աբիժնիկությունա կամ աղվեսի ու խաղողի պատմություննա?

ինչևէ.
վերը շարադրվածով չեմ փորձում ժխտել, թե` իշխանության գալով կամ հարստանալով, մարդու հետ որոշակի փոփոխություններ են տեղի ունենում:
ու դա շատ նորմալա:

ու մարդ արարածը ընդունակա շատ արագ ադապտացվելու շրջակա միջավայրին:
առաջնորդ լինելն էլ, առաջին հերթին, արագ ճիշտ որոշումներ կայացնելու, մարդկանց էֆեկտիվ կառավարել կարողանալու ու վարքի ու բարքի համար պատասխանատվություն կրելու կարողությունն է, ու հեչ էլ տենց հեշտ ու կայֆ բան չի, ոնց որ կարող է թվալ առաջին հայացքից:

հ.գ. ու վաբշե` каждая пипетка мечтает стать клизмой..

[StrangeLittleGirl]

կարդացի հոդվածը:
ու դժվարանում եմ դա գիտական համարել:

հեղինակն արտահայտում է կարծիք` համեմելով այն տարբեր տեղերից ու կոնտեքստներից կտրված մեջբերումներով:

Հոդվածը գիտական համարվելու հավակնություններ չունի։ Մեջբերումները տպագրված աշխատանքներից են։ Բայց հեղինակը մեծ բացթողում ա արել՝ վերջում մեջբերված հոդվածների հղումները չդնելով;

մի երկու, ներողություն արտահայտությանս, <գիտական> փորձն էլ արվել է ոմն Սուխվինդերի կողմից, որն ընդհանրապես գիտական կոչում էլ դեռ չունի ու առայժմ phd է:
հետն էլ` փորձերն արվել են ոչ թե իրական զորություն ունեցող մարդկանց/լիդերների վրա, այլ` սովորական ուսանողների, որոնց, անհայտ պայմաններում ու մեթոդներով, ներշնչել են, թե իրենք զորեղ են:

PhD-ն գիտական աստիճան ա։ Ամենաբարձր գիտական աստիճանն ա բազմաթիվ երկրներում։ Իսկ Սուխվինդերը կոչումով associate professor ա, այսինքն՝ դոցենտ։ Ընդհանրապես, որևէ մեկի կատարած աշխատանքի արժեքը որոշվում ա ոչ թե նրանով, թե ինչ կոչումներ ունի, այլ թե որտեղ ա տպագրվել, ինչ մեթոդներ ա օգտագործել և այլն։ Նույն հաջողությամբ բակալավրի կամ մագիստրատուրայի ուսանողները կարող են տպագրվել հեղինակավոր գիտական ամսագրերում, իսկ ասենք ՀՀ վաստակաշատ դոկտոր-պրոֆեսորներ՝ մենակ Գարունում։

էլ չեմ ասում, որ բուն փորձերի ողջ էությունը կայացելա ճակատին թվացյալ E տառ գրելով ու ցուցադրված վիդեոյի օրինակով գնդակ սեղմելով:

Փորձերը շատ են։ Հեղինակի բացթողումն ա, որ մենակ մի փորձն ա հոդվածում նկարագրել։ Բայց կոնկրետ գիտական հոդվածներից մեկը գտա, որտեղ էլեկտրամկանագիր են ձայնագրել։

սրա հիման վրա մի քիչ շատ հավակնոտ չի առաջնորդներին դեբիլ համարել?
իսկ գուցե սա դասական աբիժնիկությունա կամ աղվեսի ու խաղողի պատմություննա?

Դեբիլ չի համարում, էմպաթիայից զուրկ ա համարում։ Դրանք տարբեր բաներ են։ Բայց համենայնդեպս, կարծում եմ՝ մի քիչ հավակնոտ ա էղած ինֆորմացիայի հիման վրա պատճառահետևանքային եզրակացություններ անելը։ Կարելի ա, ասենք, ասել, որ իշխանավորներն էմպաթիայից զուրկ են։ Բայց մի քիչ զգույշ պետք ա լինել պնդելիս, որ իշխանությունը մարդուն էմպաթիայից զուրկ ա դարձնում։

[paqavor]

Ոչ թե իշխանությունն է բերում ուղեղի վնասվացքի, այլ ուղեղի վնասվածքով մարդիկ են ձգտում իշխել իր նմանների վրա: