Ես էլ երբեք չեմ ծխել և երբևէ ցանկություն էլ չեմ ունեցել փորձելու: Բայց կուզեի պատմել հայրիկիս պատմությունը: 21 տարեկանից սկսել է ծխել, ու ասում են՝ քիչ չի ծխել: Բայց երբեք տանը չի ծխել (ընդհանրնապես մեր տանը պապիկիս կողմից արգելված է եղել ծխելը, ծխել ցանկացողները դուրս են եկել պատշգամբ): 48-50 տարեկանում, երբ արդեն բավականին ստաժավոր ծխող է եղել, քաղցկեղ են ախտորոշել պապայիս մոտ, ու բժիշկը արգելել է ծխելը և խմելը: Պապաս այդ պահից վերջ է տվել ծխելուն, ու թերևս դա էլ է նպաստել, որ կարողացել է բուժվել, հաղթահարել այդ սարսափելի հիվանդությունը: Դրանից հետո ծնվել եմ ես ու երբեք պապայիս չեմ տեսել ծխելիս: Ու միշտ ասում էր, որ կամքի ուժ ունեցող մարդը որ մտքին դնի, շատ հեշտ կարող է վերջ տալ ծխելուն, կյանքը շատ գեղեցիկ ու թանկ է բան է, ու չարժի այն փչացնել ծխախոտի ծխով:
Մեջբերել
Էջանիշներ