Իմ թարգելը հեչ էլ վերը նշվածների պես ռոմանտիկ պատմություն չի ։ՃՃ
Փոքրուց ատել եմ ծխախոտի ծխի հոտը, ծխելն էն ամենավերջին բանն էր, որ կարող ա անեի։ Ծխել սկսել եմ 22-23 տարեկանից, հոտը էլ վրաս չէր ազդում, որովհետև ծխողը հոտը չի զգում։ Առաջին 2-3 տարին ծխել չէր, բարակ 0,1-նոցներ էի ծխում, հետո քիչ քիչ ուժեղացրի, հետո հաստացրեցի, Իտալիայում 0,8 էի ծխում (ու քանի որ շատ թանկ էր օրական 4-5 հատիկ, հետո էլ չասեք թե գինը չի ազդում) կամ թութուն (որից ահավոր հազ էր առաջանում մոտս)։ Հայաստան հետ գալուց մի պահ կար կանկրետնի բքում էր, հետո սկսեցի թարգելու փորձեր անել, մեկ մեկ ստացվում էր, բայց հետո ինչ-որ մի բան էր կատարվում, էլի սկսում էի ծխել։ Վերջնական թարգեցի ուղիղ 215 օր առաջ։ Պատճառն այն էր, որ ատամի իմպլանտներ պետք է դնեի ու նախքան իմպանտը դնելը 1 ամիս ու դնելուց հետո մոտ մի տարի արգելվում է ծխելը։ Դա էլ վերջնական պատճառ եղավ, որ էլ չծխեմ։ Ու քանի որ ծխելն ու իմպլանտներն իրար հետ անհամատեղելի են, էլ երբեք չեմ էլ ծխի։
Հիմա էլի տանել չեմ կարող ծխի հոտը, հազարից մեկ մոտս ծխելու ցանկություն առաջանում է, բայց գիտեմ, որ եթե փորձեմ, կարող ա սիրտս հետ տամ։ Հեռախոսիս մեջ էլ QuitNow app—ն եմ գցել, որ միշտ հիշացնի, թե քանի օր չեմ ծխել ու դա ինձ ինչքան օգուտ է տվել․
Մեջբերել
Էջանիշներ