Դեղին

[Մոշ]

դպրոցական տարիքում եմ կարդացել Վոյնիչի «Բոռը» ու հիմա ոչ մի բան չեմ հիշում գրքի բովանդակությունից։ էսօր ծանոթներիցս մեկի մոտ տեսա գիրքը, բնականաբար ոչ մի բան չմտաբերեցի ու հանկարծ հիշեցի, որ երբ էդ գիրքն էի կարդում, տատիկս պատմել էր, որ իր ու պապիկիս ծանոթության ժամանակ պապիկս էդ գիրքն ա նվիրել իրեն։ Պապիկիս ու հերոսի անուններն էլ նույնն են։ սիրուն պատմություն ա, վախեցա, որ մի օր կմոռանամ, ափսոս ա։ իսկ հիմա երևի թե չի լինի մեկը, ում հետ ծանթությունը կարա գիրքը լինի կամ էլ գոնե գիրքն ուղեկցի էդ ամեն ինչը։ չէ, ես իրականում էն «չայիկ֊ աձիալիկ֊ պատուհանիկ֊անձրևիկ» երևույթներից չեմ, ու գրքի ավել առկայությունը կամ տեղի֊ անտեղի շոշափումը տհաճ ա ինձ համար, բայց նման պատմությունից չէի հրաժարվի։

[Մոշ]

Վաղը շատ կարևոր քննության եմ ու դրա արդյունքից ա կախված շատ բան։ ու թունավորվել եմ, գրողը տանի, չեմ կարում անկողնուց վեր կենամ, ուր մնաց՝ պարապեմ։ մեր չքնաղ համալարանում էլ բժշկի թուղթ- մուղթ չի անցնում, մեռնում ես՝ մեռի, պետք ա գաս քննության, կամ էլ 0։ չի կարելի էլի, ուսանողին քամելն ու ստրուկ սարքելը էլի հեչ, բայց դեպքեր կան, որ կարելի ա մի քիչ զիջումների գնալ։

ու ոնց ա իմ մոտ ստացվում ամեն անգամ սենց խնդրի մեջ ընկնելը։

[Մոշ]

երեկ վերջին քննությունս էր ու ես ազատ մարդ եմ արդեն, գոնե մինչ հուլիս։ Բայց արդեն զգում եմ ամառային դեպրեսսիան ոնց ա գալիս, ոնց եմ ինքս ինձ խոստացած պրոդուկտիվ ամառը վարի տալ

[Մոշ]

էսքանից հետո մնում ա միայն մեքենայի տակ ընկնել ու ոտք- ձեռք ջարդել կակ մինիմում… դը դը դը դըմ

[Մոշ]

մարդիկ կան, ում հետ մտերիմ ենք, բայց ոչ շատ, ու ես միշտ վախենում եմ էդ հարաբերությունների դեպքում ավելի մտերմանամ մարդկանց հետ, որովհետև հենց էդ օտարության շեմը կատրվում ա, իմ հիասթափությունն ա սկսվում… նույնն էլ լինում ա հատկապես հակառակ սեռի հետ շփվելիս: մտերմանում ենք, պարզվում ա մեր ընդհանրությունները ավելի քիչ են, կյանքի նկատմամբ մոտեցումները, հումորը էդքան էլ լավը չի էլի, իմ ուզած ֆիրմայի շամպունով չի մազերը լվանում կամ ասենք որ գրիպ ա լինում, իմ հավանած դեղերը չի խմում: աբսուրդ

[Մոշ]

երբեք, երբեք պետք չի էնպիսի հարաբերություններ սկսենք, որոնց պատճառով հետո ամաչելու ենք։ ամաչելու, որ էդ մարդն ա եղել մեր կողքը, փորձելու չխոսել դրանից, թաքցնելու․․․․անտանելի զգացողություն են համեմատությունները, երբ հասկանում ես, թե ոնց ես ինքդ քեզ իջեցրել էդ մարդու հետ լինելով

[Մոշ]

էս երկու տարին կյանքիս ամենաերկար ժամանակահատվածն էր, որ ամենաարագն անցավ… գրողը տանի, երկու տարում ես կարայի փոխվեի....կարայի բուդդայականություն ընդունել, մասնագիտությանս մեջ հմտանալ, դառնալ շիկահեր, նիհարել, չաղանալ, մի երկու բան ավել կարդալ, շախմատ խաղալ սովորել ու վերջապես ազատվել քեզնից… բայց ոչ, ես այնտեղ եմ, որտեղ ինձ թողել ես: պազդռավլյայու

[Մոշ]

ստրուկ ռեժիմ

[Մոշ]

ես միշտ մարդկանց էն տեսակից եմ եղել, որ սպասում են երկուշաբթի օրվան ինչ- որ բան անելու համար ու տենց էլ չեն անում։ էս վերջերս 100 օր ժամկետ էի դրել իմ առաջ, 30-ն անցել են արդեն, ոչ մի բան չեմ արել ու չեմ փոխվել։ գուցե վերջապես սկսեմ երկուշաբթիներին ու կլոր թվերին չսպասել։

23 օր ա մնացել, բան չես արել, աղջիկ ջան։ դու լոդրերի լորդ ես