Հարցը վերաբերում ա 2-րդ պարբերության 2 դեպքերին, ու կապ չունի առաջին պարբերության հետ։
Հարցը հետևյալն է, ըստ քեզ տարբերություն չկա՞ թե մարդն ինչու է երեխային իր կամքին հակառակ տանում համերգ. մի դեպքում՝ ստիպված, մյուս դեպքում՝ դաստիարակելու։
Sent from my P8000 using Tapatalk
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Ուրեմն ամեն ինչ ճիշտ էի հասկացել։ Հաջորդ գրառմանս տված հարցով ճշտում էի, դու էդ երկու դեպքերից որն ես նորմալ համարում։ Քո պատասխանից ստացվեց, որ երկուսն էլ նորմալ ես համարում։ Ինչոր բան էիր գրել սննդի ու կրոնի մասին։ Արդ արի նորից հստակեցնենք։ Համերգի տանելը երկրորդ դեպքում նորմա՞լ համարում ես, եթե կրոնական կամ սննդայօն մոտիվացիա չկա
Sent from my A0001 using Tapatalk
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Մի երկու բան էլ ավելացնեմ՝ ես դեռ երեխա չունեմ, բայց ինքս ծնողներիս կողմից ճնշումների ենթարկված երեխա եմ եղել ու երկարաժամկետ հիշողությունից ոնց որ վատ չեմ, հետևաբար իմ կարծիքը ահագին օբյեկտիվ ա :Ճ
Ուրեմն, եթե երեխային ինչ-որ «դժվար» տեղ տանելը խիստ անհրաժեշտ է ծնողի համար, ու առանց դրա ծնողը կարող է իրեն դժբախտ զգալ այնպես, որ իր ապրումները կազդեն երեխայի դաստիարակության վրա (:Ճ), ապա երեխային անմիջապես ճնշելու, սպառնալու, կոպտելու, բռթելու ու գլխին բամփելու փոխարեն քաղաքակիրթ ծնողները կարող են փորձել երեխային նախապատրաստել, բայց հաշվի առնելով, որ արդյունքները բացասական լինելու դեպքում պետք է առավելությունը տալ երեխայի շահերին ու հրաժարվել բռնությունից ու փորձել շատ էգոիստ չլինել։ Ու անկախ իմ բացասական վերաբերմունքից, կարելի է նախապատրաստել նաև կրոնական ծեսերին այնպես, որ երեխան մասնակցի իր սեփական ցանկությամբ, առանց ստրեսներ ապրելու, եթե իհարկե նախապատրաստելու արդյունքները դրական են (երեխան ցույց է տալիս, որ ինքը օքեյ ա կզելու ու երկրպագելու Աստծուն)։ Իսկ նախապատրաստական աշխատանքները ներգրավում են պարտադիր հարցազրույց երեխայի հետ, ու ծնողի կողմից պահանջվում են երեխային օբյեկտիվորեն ընկալման ունակություններ։ Օրինակ այստեղ մանրամասն բացատրություն կա, թե ինչպես երեխային նախապատրաստել դասական համերգին մասնակցելու, որ համոզվել, որ երեխան, եթե չի վայելում համերգը, ապա առնվազն գոնե վատ չի զգալու համերգի ժամանակ։ Ու, նորից ասեմ՝ շատ ծնողներ, այդ թվում իմ ծնողները, որոնք իրենք համապատասխան ինֆորմացվածություն ու դաստիարակություն չեն ստացել, ու մեծացել են բռի բարքերի դարաշրջանում, դժվարություն են ունենում հասկանալու, թե ինչքան կարևոր է երեխային առանց շատ ստրեսներ պատճառելու մեծացնելը։
Si vis pacem, para bellum
Ես ոչ մի վատ բան չեմ տեսնում երեխաներին մշակույթն ու ավանդները փոխանցելու մեջ։ Իմ երեխեքն էլ կնքված են, հայր մեր են ասում, եկեղեցի են մտնում, խաչակնքվում են։ Դե մենք մեր ընտանիքում դա դիրակում ենք որպես մշակույթի ու ինքնության մի մաս ու սահմանափակվում ենք դրանով։ Ավանդույթները չափի մեջ սիրուն ու օգտակար բան են։
Բայց, սեփական իռացիոնալ վախերն ու ցանկությունները երեխաների վզին փաթաթելը համարում եմ սխալ, ու էս երեխու գլխին սեղմելով ծնկի բերելն ու աղոթացնելը հենց դրանց թվին եմ դասում։ Ես ինչ-որ տեղ վստահ եմ, որ էտ երեխուն զոռով ծնկի բերող ու աղթացնող հայրը առանձնապես հավատացյալ չի, ու չի էլ հասկանում ինչ ա նշանակում քրիստոնյա լինել։ Իրա համար աղոթքը կամ վախերից ազատվելու միջոց ա, կամ էլ, որ ավելի հավանական ա, տաս հատ 200 դրամանոց մոմ ա վառել ու մտքում ցանկություններ ա պահել - առողջություն, գոռձերին հաջողություն, լիքը փող, մի հատ թազա մաշնա ․․․ Ու մտածում ա, որ ընտանիքով աղթեն, իրականանալույա, իսկ որ հանկարծ մեկը ոնց որ պետքն ա չաղոթի, դավայ ռասվիդանյա, վառած մոմերը հավայի կորելու են։
Aurora (07.09.2017), boooooooom (24.04.2017), Lion (19.04.2017), Աթեիստ (19.04.2017), Նաիրուհի (19.04.2017)
Թե բա թեման կոնկրետ դեպքը քննարկելու համար չի։ Թե բա գլխին սեղմելը նկատի չունեինք, ոչ մի տեղ էդ մասին չեմ գրել։ Էս երկու հոգու գրառումներից ա։
Հետո գալիս ա Տրիբուն ձյաձս, խոսում կոնկրետ դեպքից, կոնկրետ գլխին սեղմելու մասին լսածը հիմք ընդունելով կոնկրետ մարդկանց մասին գնահատականներ ա հնչացնում, ու էս երկու հոգին էդ գրառման տակ շնորհակալություն են դնում
Շատ խնդալու ա էս թեման՝ ֆեյսում սկսվելուց մինչև էս պահը։ Շարունակում եմ ըմբոշխնել։ Իսկ իմ լիքը հարցեր անպատասխան են մնում, փոխարենը էլ «դու խմած ես», էլ «ադեկվատ չես»։ Բա, մարդիկ կառուցողական քննարկում են անում, հեչ կանխատրամադրված չեն ոչ թեմայի նկատմամբ, ոչ քննարկողների
Sent from my A0001 using Tapatalk
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
StrangeLittleGirl (19.04.2017)
Չուկ, որտե՞ղ ես պրոբլեմ տեսնում: Բերված ա մի օրինակ, որը վերացական է, առանց մարդու անուն ազգանունի, դեպքի վայրի, ու սաղս ենթադրում ենք, որ կարող է տենց բան լինել: Քննարկում ենք թե օրինակը, մասնավորեցնում, ընդհանրացնում, բերում ենք ուրիշ օրինակներ, ընդլայնում-նեղացնում ենք... Իսկ դու ինչ-որ «ըմբոշխնում», քեզուքեզ խնդում ես, ու համ էլ բողոքում ես, որ քեզ ասում են «խմած ես», «ադեկվատ չես», ուզում եմ հասկանալ, թե ուրիշ ի՞նչ էիր սպասում, որ քեզ համար խնդալու չլիներ:Chuk-ի խոսքերից
Թե բա թեման կոնկրետ դեպքը քննարկելու համար չի։ Թե բա գլխին սեղմելը նկատի չունեինք, ոչ մի տեղ էդ մասին չեմ գրել։ Էս երկու հոգու գրառումներից ա։
Հետո գալիս ա Տրիբուն ձյաձս, խոսում կոնկրետ դեպքից, կոնկրետ գլխին սեղմելու մասին լսածը հիմք ընդունելով կոնկրետ մարդկանց մասին գնահատականներ ա հնչացնում, ու էս երկու հոգին էդ գրառման տակ շնորհակալություն են դնում
Շատ խնդալու ա էս թեման՝ ֆեյսում սկսվելուց մինչև էս պահը։ Շարունակում եմ ըմբոշխնել։ Իսկ իմ լիքը հարցեր անպատասխան են մնում, փոխարենը էլ «դու խմած ես», էլ «ադեկվատ չես»։ Բա, մարդիկ կառուցողական քննարկում են անում, հեչ կանխատրամադրված չեն ոչ թեմայի նկատմամբ, ոչ քննարկողների
Sent from my A0001 using Tapatalk
Սենց հա՞՝ «եսիմ ով եսիմ ումից լսել սխալ ինտերպրետացիա է արել, ու ոչ մեկ չի կարա ասի՝ տենց բան եղել ա, թե չէ, ոբշմ հավայի թեմա յա» ու թեման փակենք, իբր նման պրոբլեմ ոչ ունենք, ու ոչ էլ լսել ենք հա՞:
Խնդրում եմ բացատրի, թե չէ առնվազն անքաղաքավարի է թվում քո խնդալից վերաբերմունքը քննարկողների մասին:
Si vis pacem, para bellum
Վիշ, եթե ենթադրենք որ իմ արածն անքաղաքավարի ա, քո արածը եզություն ա։ Դու կոնկրետ գրել ես, որ էսինչ բան անողները դեգեներատ են։
Ես գրել եմ, թե ինչի եմ գրել, եթե չես հասկացել, կարող եմ էլի գրել։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ապեր, թե կարաս ինձ մարդավարի բացատրես ինչի դեգեներատություն չի, մի հատ լայնամասշտաբ ներողություն կխնդրեմ, եկող ամիս էլ կգամ, կարաք կոլեկտիվ լխկեք :Ճ
Si vis pacem, para bellum
Վիշ, ես լխկելու հետ սեր չունեմ, կլինի՞ ուղղակի բացատրեմ
Sent from my A0001 using Tapatalk
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Մի տարիա գալիս ես, բայց տեղ չես հասնում։
Գել, ստեղ հենց մենակ դու էիր պակաս։ Եթե ըստ թեմայի ասելիք ունես՝ գրի։ Թե չէ՝ ջնջելու եմ։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Առանց լխկելու էլ կլինի, ես խոստանում եմ բոլոր լծակները օգտագործեմ, որ հասկանամ: Որ չհասկացա, ինքս ինձ կլխկեմ :ՃՎիշ, ես լխկելու հետ սեր չունեմ, կլինի՞ ուղղակի բացատրեմ
Sent from my A0001 using Tapatalk
Կարող է կոպիտ եմ գրել, եթե հաշվի առնենք, որ հայերիս մեջ երեխաների նկատմամբ բռնությունը ահագին տարածված է, ուղղակի մենք դա չենք նկատում, կարող է մեր մշակույթի մաս է երեխաներին ժամանակ-առ-ժամանակ դաստիարակչական մուշտիներ տալը: Ասենք անունը դնենք անքաղաքակիրթ վերաբերմունք, չգիտեմ, թե ստեղ «նրբանկատություն» ցույց տալուց ինչ օգուտ կա: Ինքս իմ ծնողի նկատմամբ էլ ժամանակին անտակտություններ եմ թույլ տվել, որը երևի թե իմ անհամապատասխան դաստիարակության հետևանքներից է, նաև բազմաթիվ ծնող-երեխա անկիրթ հարաբերությունների ականատես եմ եղել, որում էլի ակնհայտ երևում է քաղաքակրթության ու լայնախոհության պակասը: Պիտակներից կառչելը անօգտակար ու հավայի գործ է, եթե թեմայում փորձենք պրոբլեմը տեսնել ու առողջ ինքնաքննադատությունով մեզ բարելավվել, ապա դա երևի կլինի օգտակար…
Հ.Գ. Գել ջան, կներես, անցած տարի եկա, քեզ չզեկուցեցի, հուսով եմ շատ մեծ պրոբլեմ չի եղել…
Si vis pacem, para bellum
Ես, որ հաստատ ոչ մի պրոբլեմ չունեմ ։ Դե դու էլ...եսիմ? Տղամարդը իրա խոսքը պիտի իրանից շատ սիրի, նենց որ եթե դու էլ պրոբլեմ չունես ուրեմն ասելիքս վերջացավ։
Ինձ արգելել էին սահնակիցս օգտվել, որովհետև էնպիսի տեղով էի սահում, որ հայտնվում էի ճամփի մայթին ու մի օր էլ իհարկե շատ թաքուն նորից նույնը տեղով սահեցի ու հայտնվեցի ճանապարհի հենց կենտրոնում։ Տանը ապտակ ստացա։ Քաղցր ապտակ։
Ինձ շատ են երես տվել ու ես իմ երեխաներին էդքան երես չեմ տա։
Սահնակի ու ապտակի հետ կապված ես էլ մի պատմություն ունեմ, ժամանակակից լեզվով ասած՝ բռնության ենթարկվելու...
էն ցուրտ ու մութ տարիներին էր, որ հորս հետ սահնակները քաշելով գնում էինք Հրազդանի կիրճ՝ ծառ հատելու, որ հետո բերեյինք ու բարձրացնեյինք 7-րդ հարկ: համարյա ամեն օր գնում էինք:
ինքը կացինը վերցնում ու խորանում էր անտառում՝ ինձ պահակ կարգելով սահնակներին:
անվերջ երկար էդ ձների մեջ կանգնած էլ ոտքերս չէի զգում:
մի օր էլ որոշեցի մի քիչ գործն արագացնել, համ էլ՝ գովեստի կարժանանայի:
վերցրեցի երկրորդ կացինը, մի փոքր ծառ ընտրեցի՝ հեշտության համար, ու անցա գործի:
մինչև հայրս հետ կգար՝ արդեն դարսել ու ինձանից գոհ կանգնած էի:
բայց, գովեստի փոխարեն, մի շառաչուն ապտակ ստացա..
- չես տեսնո՞ւմ, - ասեց - ես էսքան երկար չորացած ճյուղերն են ընտրում, որոնք էլ շանս չունեն կանաչելու, իսկ դու՝ էս փոքր ծառը կտրելով մատղաշ կյանք ես փչացրել
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Cassiopeia (20.04.2017), Gayl (20.04.2017), Mr. Annoying (20.04.2017), Ծլնգ (20.04.2017), Ուլուանա (20.04.2017)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ