Մի երկու բան էլ ավելացնեմ՝ ես դեռ երեխա չունեմ, բայց ինքս ծնողներիս կողմից ճնշումների ենթարկված երեխա եմ եղել ու երկարաժամկետ հիշողությունից ոնց որ վատ չեմ, հետևաբար իմ կարծիքը ահագին օբյեկտիվ ա :Ճ
Ուրեմն, եթե երեխային ինչ-որ «դժվար» տեղ տանելը խիստ անհրաժեշտ է ծնողի համար, ու առանց դրա ծնողը կարող է իրեն դժբախտ զգալ այնպես, որ իր ապրումները կազդեն երեխայի դաստիարակության վրա (:Ճ), ապա երեխային անմիջապես ճնշելու, սպառնալու, կոպտելու, բռթելու ու գլխին բամփելու փոխարեն քաղաքակիրթ ծնողները կարող են փորձել երեխային նախապատրաստել, բայց հաշվի առնելով, որ արդյունքները բացասական լինելու դեպքում պետք է առավելությունը տալ երեխայի շահերին ու հրաժարվել բռնությունից ու փորձել շատ էգոիստ չլինել։ Ու անկախ իմ բացասական վերաբերմունքից, կարելի է նախապատրաստել նաև կրոնական ծեսերին այնպես, որ երեխան մասնակցի իր սեփական ցանկությամբ, առանց ստրեսներ ապրելու, եթե իհարկե նախապատրաստելու արդյունքները դրական են (երեխան ցույց է տալիս, որ ինքը օքեյ ա կզելու ու երկրպագելու Աստծուն)։ Իսկ նախապատրաստական աշխատանքները ներգրավում են պարտադիր հարցազրույց երեխայի հետ, ու ծնողի կողմից պահանջվում են երեխային օբյեկտիվորեն ընկալման ունակություններ։ Օրինակ այստեղ մանրամասն բացատրություն կա, թե ինչպես երեխային նախապատրաստել դասական համերգին մասնակցելու, որ համոզվել, որ երեխան, եթե չի վայելում համերգը, ապա առնվազն գոնե վատ չի զգալու համերգի ժամանակ։ Ու, նորից ասեմ՝ շատ ծնողներ, այդ թվում իմ ծնողները, որոնք իրենք համապատասխան ինֆորմացվածություն ու դաստիարակություն չեն ստացել, ու մեծացել են բռի բարքերի դարաշրջանում, դժվարություն են ունենում հասկանալու, թե ինչքան կարևոր է երեխային առանց շատ ստրեսներ պատճառելու մեծացնելը։
Մեջբերել
Էջանիշներ