Ու էդ սահմանը եկեղեցուշ երեխուն ծնկի գալ սեվորեցնե՞լն է։
Սկզբից էս հարցին պատասխանենք, հստակ, հետո անցնենք մեթոդների քննարկմանը։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Ու էդ սահմանը եկեղեցուշ երեխուն ծնկի գալ սեվորեցնե՞լն է։
Սկզբից էս հարցին պատասխանենք, հստակ, հետո անցնենք մեթոդների քննարկմանը։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Բռնություն ա կրոն ու ճաշակ պարտադրելը։
Sent from my P8000 using Tapatalk
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
Վիշապ (19.04.2017)
Արտ, այսինքն կրոնական դաստիարակությունը, որն ընդունված ա ամբողջ աշխարհում, քո համար ուղղակի անթույլատրելի՞ ա։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ամբո՞ղջ, մի քիչ չհավատացի։
Ըստ վիճակագրության զարգացած երկրներում կրոնավորների քանակը շատ փոքր ա։ Այսինքն իրանց մոտ էս բռնությունն էլ չկա։
Sent from my P8000 using Tapatalk
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
Վիշապ (19.04.2017)
Երեկ իմ Ակումբում գրանցվելու 10ամյակն էր: Էդ առիթով խնդրում եմ հանդուրժել թեթև օֆթոփս:
Ուրեմը ջրվեժում մի եկեղեցի կա, բավական հայտնի (հիմնականում դրականորեն) հոգևոր հովիվով ով պսակադրությունը միքիչ ժամանակակից ստանդարտներից դուրս ա անում: Առանձնահատկություններից մեկն էն ա, որ հարսն ու փեսան ծնկաչող մեղքերի թողություն են անում մինչև բուն պսակադրությանը անցնելը ու դա տևում ա բավական երկար: Ուրեմը պատկերացրեք էդ ծնկաչոքի փուլն ա, եկեղեցու մուտքի մոտ են դեռ, հրավիրվածները իրանց հետևում են կանգնած: Դրսից մտնողը հարսուփեսին չի տենում: Մեկ էլ մեկը գալիս ա ուշացած: Սենց կերած խմած 45 տարեկան խոպանում գործերը լավ ու հատուկ հարսանիքի համար ժամանած խռպոտ ձայնով կերպար: Մոտենում ա մուտքին, հյուրերը կան, պսակվողները չկան, սենց զարմացած աջուձախ ա նայում բոլորը լուռ կանգնած են, քիչ-քիչ արանքներով առաջանում ա ու բարձրաձայն. «իա, էս էրեխեքին խի՞ ա չոքըցրել»: Փաստորեն էդքան մարդու մեջ մենակ ինքն էր դեմ երեխեքի բռնությանը :Դ
Ակումբում խասյաթ ա դառել հարցին չպատասխանելով դատողություններ անելը։
Բոլոր զարգացած երկրներում հարգվում ա կրոնը ու ծնողի՝ իր երեխեքին իր հայացքները հաղորդելու իրավունքը։
Շատ ու քիչն արդեն ուրիշ թեմա են։ Քննարկման ուրիշ նյութ։
Հիմա խնդրում եմ պատասխանիր հարցիս. դու անընդունելի՞ ես համարում ծնողների՝ իրենց կրոնը երեխեքին փոխանցելը, ծեսերի կսրգը սովորեցնելը։
Գրառմանս առաջին հատվածին էլ կարող ես արձագանքել, հերքել կսմ հաստատել, համաձայնվել, կամ ոչ, բայց հարցիս խնդրում եմ ՀՍՏԱԿ պատադխան տուր։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ծլնգ (18.04.2017)
ԱՄՆ-ում մենակ բնակչության 16 տոկոսն ա ոչ կրոնավոր։ Նույն Դանիայում էլ ըստ պաշտոնական տվյալների շատ քիչ են ոչ կրոնավորները։ Ես ավելին ասեմ՝ Դանիայում ցանկացած քաղաքացի նաև եկեղեցու հարկ ա մուծում իրա կամքից անկախ։ Եթե չի ուզում, կարա դիմում գրի, հրաժարվի։ Բայց դիֆոլթով սաղ մուծում են։ Ստեղ ուրիշ հարց ա, թե քանի հոգի ա իրան իսկապես կրոնավոր համարում, քանի հոգի՝ զուտ նոմինալ ա։ Դե էլ չասեմ, որ քաղաքական մակարդակում քրիստոնյա-մուսուլման գզվռտոցներն ահագին սովորական են, շարքային դանիացին էլ քրիստենությունը որպես ազգային արժեք ա համարում։ Վերջերս մեծ հարցում էր անցկացվել դանիացիների շրջանում ազգային արժեքների վերաբերյալ, ու քրիստոնեությունը թոփ տասի մեջ էր։
Ասածս ինչ ա։ Զարգացած երկրներում էլ են ծնողներն իրենց երեխաներին կրոն պարտադրում։ Տո նույնիսկ պետական մակարդակով են պարտադրում։ Ու նաև զանազան ծեսեր կան, որոնց երեխաները պարտադրաբար մասնակցում են (օրինակ՝ կիրակի օրերը եկեղեցի գնալ, կիրակնօրյա դպրոցներ և այլն)։
Բայց զարգացած երկրներում, ի տարբերություն Հայաստանի, երեխայի նկատմամբ բռնությունը չեն սահմանափակում կրոնական կոնտեքստով ու դատապարտում են ցանկացած տեսակի բռնություն, ինչպես նաև կրոնական պարտադրանքը չեն նույնացնում բռնության հետ։
Chuk (18.04.2017)
Աթեիստ, նախ -հարգանքներս որպես բազմազավակ ծնող :
Ամենամեծ բռնությունները դրանք առօրյա, կենցաղային գործողություններն են, որոնք պարտադրվում են երեխային:
Հիմա հարց:
Իսկ դուք ձեր հարգելի կնոջ հետ հետևում ձեր այս ասվածի՞ն, թե բռնություն եք գործադրում ձեր երեխաների վրա:
Մարդու ճաշակի ամենակարևոր դրսևորումենրից մեկը իր արտաքին տեսքը է, հագուստ -կապուստը:
Ու՞մ ճաշակով եք հագցնում ձեր երեխաներին: Սկսած վարտիքներից ու պամպերսներից, մինչև "կոստյում-շալվար" ու "հարսի" շորեր:
Ձեր երեխաներին ամեն անգամ հարցնում եք իրա ճաշակի մասի՞ն շորեր հագնցնելուց, թե՞ ձեր կինը երեխաներին հացնելուց հետևում է իր նախասիրություններին ու հարմարություններին:
Երկրոդր ու երեխաների համար ավելի կարևոր խնդիրը - ուտերլիքի խնդիրը:
Կար ժամանակ, որ Ես զզվոքւմ էի ճաշից, երբ նրա մեջ եփած սոխ էի տեսնում:
Բայց արի ու տես, որ ոչ մեկը իմ համար առանձին ճաշ չէր եփում:
Ու՞մ ճաշակով է կազմվում օրվա մենյուն:
Ի՞նչ ճաշեր եք ուտում նախաճաշին/ճաշին/ընթրիրքին/քեֆերին: ձեր բոլոր երեխաերի ճաշակները բռնու՞մ է ձեր օրական մենյուի հետ՛
իսկ եթե չի բռնում ի՞նչ եք անում,
0- տալիս եք էն, ինչ որ ինքը ուզում է
1-երեխային սոված եք թողնում
2-սպասում եք որ "կակղի" ու ուտի
3-համոզում եք /հոգեբանորեն բռնանում եք/ որ ուտի
4- բռի ձևով ստիպում եք /ֆիզիկապես բռնանում եք/ որ ուտի
5- ՞՞՞՞
Կոնկրետ ձեր ընտանոքիքի փորձը շատ հետաքրքիր է:
Հուսով եմ, որ դուք բոլորդ ընտանիքում ունեք նույն ճաշակը, իսկ վատագույն դեպքում ունեք փող/հնարավորություն բավարարելու բոլորի ճաշակը ըստ իրենց ճաշակի
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
Սկսեմ նրանից, որ իմ ճաշակը ոչ մեկի հետ չի բռնում։
Եթե երեխաներից ինչ որ մեկը ինչ որ կոնկրետ բան չի ուտում (օրինակ փոքրս ճաշի մեծ միս եթե տեսնում ա, չի ուտում, եթե չի տեսնում՝ ուտում ա), չենք պարտադրում։
Ճաշ եփելուց առաջ հիմնականում կամ պարզապես պատրաստում ա նենց բան, որը գիտի, որ բոլորն էլ ուտում են, կամ հարցնում ա, թե ինչ են ուզում, ու սարքում ա մեծամասնության ուզածը, բայց պարտադիր նենց բան, որ փոքրամասնությունը ոչ թե ընդհանրապես չի ուտում, այլ կոնկրետ էդ պահին չի ուզում։
Աղջիկս օրինակ կարող ա մի բան ուզի, բայց հենց պատրաստ եղավ, ասի «չեմ ուզում» ու վերջ։ Էլ ոչ էլ կասի թե ինչ ա ուզում։ Կամ էդ պահին ինչ որ կերպ կգուշակենք, թե ինչ առաջարկենք, որ ուտի, կամ էլ «սոված ա մնում», մինչև ասի, թե ինչ ա ուզում։ Մենք չենք սոված պահում, ինքն էդ պահին չի ուզում։
Այսինքն
0 - տալիս ենք էն, ինչ որ ինքը ուզում է
5 - տալիս են, ինչն էդ պահին անձամբ իրա ուզածը չի, բայց ինքը դեմ չի։
Հ.Գ.
Շորերի հարցում աշխատում ենք հաշվի առնել, բայց որոշ դեպքերում պարտադրում ենք (մանավանդ ցրտերին)։
Ես մենակ կրոնն ու սնունդն եմ ծանր տանում
Վերջին խմբագրող՝ Աթեիստ: 18.04.2017, 22:09:
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
Օքեյ։ Այսինքն արձանագրումս ճիշտ էր։ Սպասենք մյուսների պատասխաններին, հետո թեման շարունակելու շատ հիմք կունենանք։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
իսկ ասենք եթե երեկոյան ծնողը մի քանի անգամ տուն է կանչում բակում խաղացող երեխային, որը չի հնազանդվում, հետո իջնում ու ձեռքից «քարշ տալով» տանում է, դա շա՞տ խիստ դատապարտելի արարք է
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Ես ազնվորեն հավատում եմ, որ դու իսկապես այդպես գիտես , բայց ենթադրում եմ նաև, որ հնարավոր է որ որոշ բաներ էլ չգիտես : Երեխաների հետ առօրյա մայրն է շփվում, հագցնում/կերակրում/խաղացնում/խաղում/քնացնում/տակը մաքրում և այլն... Էնպես որ շատ արժեքավոր կլիներ նաև լսել մանավանդ ձեր կնոջ կարծիքը :
Ու չեմ կարծու, որ մայրերը ,լինելով պրագմատիկ, երեխայի փոքր տարիքում շատ նայում են երեխայի նազ ու տուզին, ու վարվում են ոնց որ պետքն է, և ոչ թե ոնց որ երեխան է ճաշակ պարտադրում
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ