Նաև նշել էի, որ ցավոք մենակ իմ անունից ունեմ խոսելու իրավունք, դրա համար էի հստակեցնում։ Բայց հստակեցման հիմնական պատճառն էն էր, որ եթե պարզվեր, որ ինձնից էլ ես տենց բան զգացել, պետք է վերադառնայի ու իմ ասելիքը սկսեի վերլուծել, հասկանալու համար, թե ինչով եմ նման տպավորություն թողել։Ուլուանա-ի խոսքերից
Հիմա գամ կոնկրետ հարցին։ Վիրավորական-չվիրավորականը կոնկրետ Ռուֆի ասածում իմ համար հստակ չի։ Կարող ա ես էլ վիրավորվեի, եթե ինձ ուղղված լիներ, կարող ա և չէ։ Դրա համար ավելի կոնկրետ իր ասելիքին, այլ ոչ թե դրա թողած հետևանքին անդրադառնամ։ Ես համաձայն չեմ էդ մտքին ու կտրուկ համաձայն չեմ։
Ես չեմ կարծում, որ եթե մարդ լավ բան է ուզում անել, բոլորին պետք է անի։ Ես չեմ կարծում, որ եթե մարդը մեղսավորին օգնում է, պետք է նրա զոհին էլ անպայման օգնի։
Բայց ես կարծում եմ, որ Տարոնի թեման էդպես սուր երանգ ստացավ էն ժամանակ, երբ Զաքարին մեղավոր համարողներին սկսեցին մեղադրել հումանիստ չլինելու մեջ։ Ակամա ընդվզում առաջացավ շատերի մոտ, որտև երբ ունենք դրվագ, որտեղ կա զոհ ու կա հանցագործ, ու մարդկանց մի մասը ֆիքսվում են հանցագործության փաստի վրա ու մեկնարկը կառուցում դրանով, նրանց ոչ հումանիստ պիտակելը կոռեկտ չեմ համարում։ Դա գուցե բացահայտ էլ չի գրվել, արդեն չեմ հիշում, հիշում եմ, որ առնվազն առաջին օրերին էդ ֆոնն էր քննարկման մեջ, ինչը բերում էր էդ հակադարձումներին։
Կարծում եմ նաև, որ եթե օգնելը չէ, ապա հանցագործությունը քննարկելուց բոլորը պետք է մտածեին ու նաև խոսեին զոհի մասին՝ Տարոնի մասին։ Բայց ես կարծում եմ, որ մեկը դու էդ մասին մտածել ես, թեև չես արտահայտվել, էնպես որ ոչ, ոչ հումանիստ ձեզ համարելը ես չեմ ընդունում։
Ես կարծում եմ, որ ձեզնից յուրաքանչյուրը մարդասիրական ձգտումներով ա իր քայլերն արել, իսկ թե ինչքանով ճիշտ կամ սխալ, ինչքանով մեկ ուրիշի պատկերացրածին համապատասխան, էական չի։ Ու այ էդ կետում, հա, համարում եմ, որ ձեզ կեղծ հումանիզմի մեջ մեղադրելը վիրավորական է, ու որ հատկապես ընկերները չպետք է անեն։
Բայց որ ձեր ուշադրությունը նորից ու նորից կարող են հրավիրել խնդրի էդ կողմի վրա, նորմալ եմ համարում։
Ի վերջո պատմության մեջ ամենիրական զոհը ոչ այցելողներն, ոչ Զաքարն է, ոչ ես ու մյուս քննարկողները, այլ Տարոնը։
Ու ես ինքս կուզեի քեզնից լսել, թե ինչ ես մտածում Տարոնի մասին։ Ու մյուս տարոնների, ում պոտենցիալ տանջողները, բռնաբարողները, սպանողները վաղը կարող են թեկուզ չորս պատի մեջ, բայց ուրանալով իրենց արածը կամ արածի մի մասը բավական կոնֆորտ կյանք վայելեն։ Խնդրում եմ, հարցին հենց էս անկյունից նայելով, կոնկրետ Զաքարի անձից ու քո սիմպատիայից վերանալով գրիր այդ մասին, ոչ թե երկու բառով, այլ պատմելով զգացածդ։
Էջանիշներ