Ցմահ բանտարկյալներից մեկի մասին քննարկում

[Rhayader]

Ժող, ոչ Ժառը, ոչ Բյուրը, ոչ էլ մեկ ուրիշը մարդ չեն սպանել, խնդրում եմ հիշել դա: Իրենց միակ «աններելի մեղքը» տարբերվող կարծիք ունենալն է, թող լինի լավ թե վատ, բայց ընդամենը կարծիք:

Զաքարն այնքան չկա, որ անձամբ ես իր համար ուրիշ մարդ վիրավորեմ:

[Jarre]

Ժառ, սիրելիս,

Էսքանին հավելեմ, որ հանդիպումներում միշտ ջերմ ենք եղել, շփման մեջ ջերմ ենք եղել: Իսկ ոչ հեռավոր 2014 թվականին արատավոր երևույթների մասին գրառման մեջ ինձ նշել էիր որպես դրական բան անողներից մեկը:

Ես մինչև հիմա էլ էդ կարծիքին եմ։

Արդ ի՞նչ է փոխվել, որ ինձ էլ ես ֆեյսբուքում հեռացրել ընկերներիդ ցանկից: Եվ դա ե՞րբ է եղել: Ինձ իսկապես հետաքրքիր է, մի՞թե քո հանդուրժողականության ոճի հետևում կա թաքնված ինչ-որ անհանդուրժողականություն ու կեղծավորություն: Ի՞նչ եմ արել ես քեզ, որ որոշել ես հեռացնել քո տեսադաշտից:

Արտ, ոնց որ Տրիբունը ասեց «Ժառը ով ա, որ էդքան դնում քննարկում եք»։ Էդ իսկապես տենց ա։ Նենց տպավորություն ա, որ ես ես իմ ով եմ, որ պիտի որոշեմ ով ա իմ ընկերների մեջ։ Չկա տենց բան։ Ես բավական կոմպլեքսավորված մարդ եմ )) Բայց ինձ սիրում եմ հենց տենց։

Ֆեյսբուքի թեման իմ համարել է շատ դժվար թեմա։ Որովհետև եկավ մի պահ, որ ես ջնջեցի շատ մարդկանց, որոնց հանդեպ ունեի և ունեմ լավ վերաբերմունք։ Բայց իրանց ֆեյսբուքյան ակտիվությունը ինձ ահավոր ներվայնացնում էր։ Նրանց ովքեր ինձ տհաճ էին բլոկ եմ արել։ Ու ցուցակը բավական կարճ է։
Ընկերներից հանելու պատճառները տարբեր են եղել.
- անդադար քաղաքական, կրոնական և սեռական թեմաներ շոշափելը
- իմ հանդեպ անտարբերությունը
- գրառումներ, որտեղ ամեն ինչ արվում ա, որ ուշադրությունդ դարձնես էդ մարդու անձի վրա
- սկետիցիզմի իսպառ բացակայություն
- անդադար բողոքներ կառավարությունից, պայմաններից ու կյանքից

Իմ Ֆեյսբուքը նենց ա, որ երբ բացում եմ իմ սիրած թեմաներն են, մարդկ գրում են փիլիսոփայության մասին, երաժշտության, տարբեր հետաքրքիր իրադարձությունների մասին։

Դա միակ պատճառն ա եղել։ Գիտեմ, որ իմ արածը ու դրա մասին գրելը գեղեցիկ չի։

Իսկ իմ «հանդուրժողականության» հետ զուգաեռ, կա նաև անհանդուրժողականություն, ագրեսիա։ Էդ ամենը կա։ Ու մեղկ է էն մարդը ով իրա մեջ չի տեսնում էդ հատկությունները։

[Տրիբուն]

Տխուր ա ․․․ ֆեյսբուքը մարդկային վարքի ֆակտոր ա դարձել ․․․․ էս ընդհանրապես եմ ասում, էս թեմայից դուրս։ Մարդիկ իրար ավելցնում են, հանում են, նեղվում են, ուրախանում են, բացատրում են թե խի, գզվռտվում են, բազմանում են, խարազանում ու ինքնախարազանվում են։ Բլին, չումա ․․․․

[Շինարար]

Ժող, ոչ Ժառը, ոչ Բյուրը, ոչ էլ մեկ ուրիշը մարդ չեն սպանել, խնդրում եմ հիշել դա: Իրենց միակ «աններելի մեղքը» տարբերվող կարծիք ունենալն է, թող լինի լավ թե վատ, բայց ընդամենը կարծիք:

Զաքարն այնքան չկա, որ անձամբ ես իր համար ուրիշ մարդ վիրավորեմ:

Ռայադեր, եթե ուշադիր չես՝ իրանք են վիրավորում, բայց ինչ-որ ա, ոնց ուզում եք՝ մտածեք:

[Jarre]

Անկեղծ վիրավորված եմ:

Շինարար, ես քեզ կամ մեկ ուրիշի վիրավորելու ցանկություն և նպատակ չեմ ունեցել։ Ես նշել եմ կոնկրետ երևույթներ։ Ի տարբերություն ստեղ գտնվող շատերի իմ համար երևույթն ու էդ երևույթի մեջ գտնվող ՄԱՐԴԸ տարբեր հասկացություններ են եղել միշտ։ Ու իմ նշած ամեն ինչի մեջ ես առաջինը ինձ եմ տեսնում։ Փաստ նշելը, կարծիք հայտնելը վիրավորական չի։ Վիրավորական է իրական մտքերը փաթեթավորել և ձևափոխել հաճելի և ընդունելի բառերով։

[Տրիբուն]

Ժող, ոչ Ժառը, ոչ Բյուրը, ոչ էլ մեկ ուրիշը մարդ չեն սպանել, խնդրում եմ հիշել դա: Իրենց միակ «աններելի մեղքը» տարբերվող կարծիք ունենալն է, թող լինի լավ թե վատ, բայց ընդամենը կարծիք:

Զաքարն այնքան չկա, որ անձամբ ես իր համար ուրիշ մարդ վիրավորեմ:

Ընկե՞ր, էս ի՞նչ մի Գաբրիել հրեշտակապետ վիճակ ա մոտդ Էն գրականության բաժնում որ մեկը սխալ ստորակետ ա դնում, քիչ ա մնում կառափնարան բարձրացնես, հիմա հանկարծ մարդ չես կարում վիրավորես։

[Jarre]

Մոռացա ասեմ - իձի կ չյոռտու

Յա ուժե տամ

[Շինարար]

Ընկե՞ր, էս ի՞նչ մի Գաբրիել հրեշտակապետ վիճակ ա մոտդ Էն գրականության բաժնում որ մեկը սխալ ստորակետ ա դնում, քիչ ա մնում կառափնարան բարձրացնես, հիմա հանկարծ մարդ չես կարում վիրավորես։

Նա ուրիշ հարց ա Տրիբուն. մարդիկ վատ են գրում:

[Տրիբուն]

Յա ուժե տամ

Արի չչափազանցնեք։ Հասկանում եմ, ինքդ քո աչքերում ինքնադարացման խնդիր կարող ա ունես, եղբայր, բան չկա, սաղիս հետ էլ կարա պատահի, անկեղծ։ Բայց, սենց ռադիկալ քեզ մի ձաղկի, աշխարհի վերջը չի։

Ես կարամ խոսքի մեջ քեզ կամ մեկ ուրիշին ուղարկեմ կ չյոռտու, բայց դու լավ կանես դիմադրես՝ տխուր դեմքով կյանքի ոռի դրվագ ցուցադրելու փոխարեն։

[Jarre]

Արի չչափազանցնեք։ Հասկանում եմ, ինքդ քո աչքերում ինքնադարացման խնդիր կարող ա ունես, եղբայր, բան չկա, սաղիս հետ էլ կարա պատահի, անկեղծ։ Բայց, սենց ռադիկալ քեզ մի ձաղկի, աշխարհի վերջը չի։

Ես կարամ խոսքի մեջ քեզ կամ մեկ ուրիշին ուղարկեմ կ չյոռտու, բայց դու լավ կանես դիմադրես՝ տխուր դեմքով կյանքի ոռի դրվագ ցուցադրելու փոխարեն։

Տրիբուն ջան, ես ունեմ մի կոլեգա, 22 տարեկան ահավոր բիթի աղջիկ ա։ Ու պատմում ա թե ոնց են էկել ընկել էս կղզի։ Պատմությունը մոտավորապես սենց ա։ Ասում ա у папы попросил деньги на собственное дело, а папа сказал иди ты на ***. Ну я взял и пошел на *** Նենց որ բոլոր նավիգատորային տվյալներով ես ֆիզիկապես հենց էնտեղ էլ գտնվում եմ ))))

[Հայկօ]

Ահավոր հոգնել եմ արդեն էս թեմայից: Էնքան, որ արդեն չեմ էլ ուզում ինչ-որ բան գրել: Մենակ գիտեմ, որ էս՝ իրար վիրավորելու ու իրարից նեղանալու մթնոլորտը շատ վատն ա ու ոչ մի լավ բանի չի հանգեցնելու: Թարգեք, ժող, լուրջ՝ չարժի:

[Հայկօ]

Հա, ու մի բան էլ, էլի: Չարժի էս քննարկման շրջանակում անձնական օրինակներ բերել ու ընդհանրապես՝ որևէ կերպ անձնականացնել հարցը: Ակումբում մինչև հիմա բոլոր դեպքերում օկ ա եղել ասելը, որ «այ ինձ հետ էլ են սենց են վարվել» կամ «հիշում ե՞ք, որ էսինչ բանն էր քննարկվում» և այլն: Բայց էս առաջին անգամ էդ դեպքը չի, ու էս կոնտքեստում ես չեմ ուզում, չեմ կարող ու չեմ պատրաստվում համեմատել, ասենք, քաղաքականությունում բոլորով մեկի վրա հարձակվելը սրա հետ: Ու չեմ ուզում ձեզնից ոչ ոքի մասին մտածել դաժան սպանության կոնտեքստում:

[Տրիբուն]

Տրիբուն ջան, ես ունեմ մի կոլեգա, 22 տարեկան ահավոր բիթի աղջիկ ա։ Ու պատմում ա թե ոնց են էկել ընկել էս կղզի։ Պատմությունը մոտավորապես սենց ա։ Ասում ա у папы попросил деньги на собственное дело, а папа сказал иди ты на ***. Ну я взял и пошел на *** Նենց որ բոլոր նավիգատորային տվյալներով ես ֆիզիկապես հենց էնտեղ էլ գտնվում եմ ))))

Արի սկզբից հետդ Rhayader անեմ։ Եթե ասողն աղջիկ ա, պիտի ասի у папы попросилА, Ну я взялА и пошлА .... ու ոչ թե деньги այլ денег…

Ապեր, չէ, եթե ընդեղ գտնվեիր, Ակումբում գրառումներ չէիր անի… Ընդեղից գրառումներ չեն անում։ Ընդեղ շատ փիս-փիս ու ցավոտ բաներ են անում։

[Ուլուանա]

Թեման վերջնականապես փակելուց առաջ ես էլ արտահայտվեմ, հատկապես որ «մանիպուլացիայի ենթարկված միամիտ» պիտակվածներից եմ։ Ուղղակի էն հարցուպատասխանի ժամանակ Բյուրը զգալի չափով իմ տեսակետն էր արտահայտում, սկզբում նաև Բարեկամը, ես էլ բավարարվում էի զուտ իրենց գրառումների տակ շնորհակալություններ դնելով։ Բայց մտածում եմ, որ սխալ եմ արել, որ մինչև հիմա հրապարակավ ոչինչ չեմ գրել էս թեմայով։

Նախ մի պարզաբանում անեմ Ժառի գրառմանը շնորհակալություն տալու հետ կապված, քանի որ Շինարարը կարծես ցնցվել ու վիրավորվել էր շնորհակալություններից, ենթադրում եմ, որ նաև իմ շնորհակալությունից։ Շին, ինձ իմանալով՝ պիտի որ պարզ լինի, որ Ժառի էնտեղ արտահայտած ոչ բոլոր մտքերի հետ եմ համամիտ, ու նաև երևի շատերը գիտեն, նկատած կլինեն, որ ընդհանրապես ագրեսիվ ու ագրեսիայի դրդող գրառումները սովորաբար չեմ շնորհակալում։ Ուղղակի հատկապես երկար ու բազմաթիվ ասելիքներ ունեցող գրառումների դեպքում հաճախ ընտրում ենք էնտեղ արտահայտված մեզ համար կարևոր ու ճիշտ մտքերն ու ասելիքները և հենց դրանց տալիս շնորհակալությունը, այսինքն՝ շնորհակալությունը շատ դեպքերում չի նշանակում լիակատար համաձայնություն էնտեղ արտահայտված բոլոր մտքերին։ Եթե շնորհակալությունս որևէ մեկին վիրավորել է, ներողություն եմ խնդրում։ Համաձայնությունս վերաբերում էր հիմնականում երկու բանի՝ Զաքարի մասին կարծիքին և Բյուրի ասած էդ կոլեկտիվ վերաբերմունքին, որովհետև էդ երևույթը ես էլ եմ նկատել, ու շատ ակումբցիներ են տարբեր առիթներով դրա զոհը եղել։ Ուղղակի նման բաները հաճախ մոռացվում–գնում են, ինչը մի կողմից, իհարկե, լավ է, քանի որ հետագայում մարդիկ շարունակում են միասին քննարկումների մասնակցել, էլի լավ հարաբերություններ պահպանել, այսինքն՝ էդ միջադեպերը խոշոր հաշվով չեն ազդում մարդկանց՝ իրար նկատմամբ վերաբերմունքի վրա, մյուս էլ կողմից վատ է, քանի որ էդ մոռացումը, փաստորեն, չի նպաստում հետագայում նմանատիպ դեպքերի կանխմանը։ Ես դա աղանդ չէի անվանի, բայց չեմ կարող չնկատել, որ հաճախ է լինում, երբ, այսպես ասած, ալիքը բոլորին տանում է, սկսում են բոլորով հարձակվել մեկի վրա, ու էդ մթնոլորտում արդեն այլակարծություն սպասելը դժվար է, կամ թեկուզ այլակարծություն չէ, այլ, ասենք, իրավիճակին մի քիչ էլ քարկոծվողի տեսանկյունից նայելու փորձ։ Կոնկրետ Ժառի գրառումն էս իրավիճակում արժեքավոր եմ համարում էն առումով, որ Ժառը ոչ քսան տարեկան է, ոչ էլ իգական սեռի ներկայացուցիչ, ու գոնե իր դեպքում մարդիկ չեն կարող պնդել, թե միամիտ աղջնակ էր, Զաքարը խելքը կերել է, ինչպես աղջիկների դեպքում էին ասում։

Այնուամենայնիվ, վերադառնամ գլխավոր թեմային՝ Զաքարին։
Նախ մի բան հստակեցնենք. Զաքարն ի սկզբանե չի պահանջել կամ նույնիսկ խնդրել հրապարակային հարցուպատասխան։ Պարզապես լսել էր, որ իրեն քննարկել են ինչ–որ հարթակում՝ ոչ հրապարակավ, ու նաև, որ ցանկություն է եղել իր մասին Ակումբում թեմա բացելու ու իրեն հարցեր ուղղելու, բայց Չուկն ինչ–ինչ պատճառներով համաձայն չէր եղել, և Զաքարն ընդամենը փոխանցել էր Չուկին, որ եթե նման հարցուպատասխան անցկացնելու ցանկություն կա, ինքը դեմ չի, պատրաստ է պատասխանել հարցերին, էդքան բան, ոչ թե որովհետև ուշքը գնում էր նման հրապարակային հարցուպատասխանի մասնակցելու համար։

Թեմայում բազմից կարծիք հնչեց, որ զղջում չկա, որ Զաքարի գրառումներից չի երևում, որ զղջում է և այլն։ Նախ որ սպանվածի անունը չտալը ներկայացվեց որպես զղջման բացակայության անհերքելի ապացույց, ըստ իս, արդեն իսկ նշան էր, որ ադեկվատ մոտեցման փոխարեն ունենք ամեն գնով, թեկուզ ոչ գիտակցաբար, բայց իրենց տեսակետն ամրապնդելու պատրաստ կատաղած մարդկանց բազմություն։ Մարդն ի սկզբանե էդ հարցուպատասխանին մոտենում էր զուտ դատաիրավական տեսանկյունից ու, եթե նկատեցիք, իր բոլոր պատասխանները, անկախ նրանից, թե ինչքանով էին լավ հիմնավորված, զուտ էդ դաշտում էին տրված, հետևաբար Տարոնի անունը չտալն ու անվան փոխարեն «տուժած» բառն օգտագործելը միանգամայն տեղավորվում էր Զաքարի ընտրած զուտ դատաիրավական դաշտում հարցը քննարկելու մոտեցման մեջ, ոչ թե Տարոնի նկատմամբ արհամարհանքի ու անհարգալից վերաբերմունքի դրսևորում էր։ Այլ հարց է, թե ինչքանով էր ճիշտ, որ ինքը կենտրոնացել էր զուտ դատաիրավական կողմի վրա։ Իմ կարծիքով, ճիշտ չէր, որովհետև մարդիկ, կարծում եմ, զուտ չորուցամաք դատաիրավական փաստարկներ չէի ուզում լսել, ուզում էին զղջում տեսնել։ Բայց դա այլ հարց է։

Մյուս «ապացույցը», որից մարդիկ եզրակացրել էին, որ չի զղջում, Տարոնին ծեծելու համար Զաքարի բերած պատճառներն էին։ Բայց ոչ մեկիդ մտքով չանցա՞վ, որ մարդն ուղղակի ներկայացրել էր, թե ինչ պատճառով էր ծեծել ԷՆ ժամանակ, ինչը բնավ չի նշանակում, թե հիմա էլ է նշվածները համարում նման պահվածքի համար ընդունելի պատճառներ, կամ որ դրանով արդարացնում է իր արածը։ Ընդամենը գրել էր, թե ինչն էր պատճառ հանդիսացել, որ իրեն էն ժամանակ էդպես էր պահել։ Ու դրանից շատերը որոշեցին, որ ինքը հիմա էլ նույնը կաներ, եթե իմանար, որ չի պատժվի։

Ինչ վերաբերում է զղջմանն ընդհանրապես, դա, ըստ իս, էնքան բարդ ու ոչ միանշանակ պրոցես կարող է լինել՝ փուլերով, զանազան զարգացումներով ու դրսևորումներով, որ իրականում մենակ տվյալ մարդը գիտի՝ ինչքանով է ինքը զղջում։ Ձեզնից որևէ մեկը չի կարող դատել դրա մասին։ Դուք չգիտեք, թե մարդը ինչ ապրումներ է ունեցել, ինչ հաճախականությամբ է հիշում Տարոնին, ինչ երազներ է տեսնում և այլն։ Դուք ընդամենը մի երկու գրառումից դրել, վճռել եք, որ չի զղջում։
Հիմա մի քիչ էլ փորձենք պատկերացնել, թե ինչ պայմաններում են արվել էն գրառումները, որոնցում զղջում չի արտահայտվել։ Մինչ դուք բոլորդ, ձեր տներում հարմարավետ տեղավորված, պոպկորնը ձեռքներիդ, ձեզ համար սուր զգացողություներ ակնկալելով ու երևի ստանալով, ինչպես էսօր ընդունված է ասել, էքսկլյուզիվ լայվ շոու էիք նայում՝ պարբերաբար խիստ բացասական էմոցիաներ զեղելով Զաքարի հասցեին, Զաքարը յոթ ժամ անդադար (առանց չափազանցության) լարված ձեր հարցերին էր պատասխանում ու միաժամանակ կարդում իր անձին ուղղված ամենավերջին կարգի բացասական կարծիքներ ու վիրավորանքներ, էլ չեմ ասում, որ տրված հարցերից էլ շատ քչերն էին, որ չեզոք տոնով էին տրված ու իսկապես պատասխան էին ակնկալում, փոխարենը հիմնականում վիրավորող ու տեղը դնող կարծիքներ էին՝ հարցերի տեսքով։ Ու իրականում շատ քչերն էին եկել պատասխաններ լսելու։ Խնդրում եմ, մի հատ փորձեք պատկերացնել, թե էդ մթնոլորտում, էդ պայմաններում, մարդն ինչ հոգեվիճակում կարող է լինել, ու ասեք, որ էդ վիճակում հնարավոր էր ճնշված, ոչնչացած զգալուց ու ինքնապաշտպանվելուց բացի, այլ բան արտահայտել, ինչպես, օրինակ, զղջում։ Ու նման պայմաններում մարդու արտահայտած զսպված ագրեսիան էլ, կարծում եմ, կարելի ա հասկանալ։ Կարծեմ ոչ մեկի չի վիրավորել, չէ՞, մինչդեռ իրեն ինչ ասես, չասեցին։ Պարզապես երբ տեսնում ես քեզ վրա եկող ահռելի քարը, էդ պահին, բնականաբար, մտածում ես՝ ուր փախչես կամ ինչ անես, որ էդ քարը գլուխդ չջարդի, չէ՞, ոչ թե՝ ընկնում ես փիլիսոփայական մտորումների մեջ, թե՝ արդյոք դու արժանի էիր, որ էդ քարը գար քո գլխին։

Էստեղ ոչ ոք չի փորձում Զաքարին հերոսացնել, ինչպես լսեցի մի երկու անգամ, ոչ էլ գլուխը շոյել իր արածի համար։ Անկախ նրանից, թե մեղադրանքի որ մասն է իրականում արել, այսինքն՝ նույնիսկ եթե իր ասած չափով է մեղավոր, ամեն դեպքում իր արածը սարսափելի է, ու դա ոչ ոք չի ժխտում։ Բայց մարդը ներկայումս ոչ մի սարսափելի բան չի անում, ընդամենը հանդգնել է շփվել նորմալ մարդկանց հետ՝ առանց էդ մարդկանց որևէ կերպ վնասելու կամ շահագործելու, ու դրա համար մարդուն մեղադրելը, կներեք, բայց չեմ հասկանում։ Ի՞նչ վատ բան կա նրա մեջ, որ մարդն ուզում է իրեն մարդ զգալ, շփվել նորմալ մարդկանց հետ, ինչու՞ չէ, էդ նորմալ մարդկանց կողմից էլ դրական վերաբերմունքի արժանանալ։ Ախր սա տարրական մարդկային պահանջ է, որը հնարավորություն ունենալու դեպքում ցանկացած նորմալ մարդ կաներ։ Ուրիշ բան, եթե փաստեր լինեին, որ որևէ մեկին վնասել է կամ օգտագործել իր շահի համար, հետևաբար վտանգ է ներկայացնում։ Իսկ եթե զուտ մարդկանց հետ շփվելը՝ միաժամանակ իր կարգավիճակի ու գործի մասին տեղյակ պահելով, ու դրա արդյունքում իր նկատմամբ դրական վերաբերմունք ձևավորելը համարում եք դատապարտելի, ապա ես ուղղակի չեմ հասկանում ձեզ, էլ ասելու բան չունեմ սրա հետ կապված։

Իսկ էս թեմայի արդյունքում «միամիտ ու խաբված» աղջնակների՝ Զաքարից չհիասթափվելու փաստից վրդովվածներին մի բան ասեմ. մի՞թե բնական չի, որ մարդիկ ավելի շատ վստահում են Զաքարի հետ շփման իրենց անձնական փորձին ու դրա հիման վրա ձևավորված վերաբերմունքին, քան Զաքարին ընդհանրապես չճանաչող մարդկանց «մերկացումներին»։ Հատկապես որ առանձնապես նոր ինֆորմացիա որևէ մեկի համար չի բացահայտվել։ Մի բան էլ. մարդիկ կան, որոնք հավատում են, որ մարդը փոխվում է, ու նույնիսկ եթե իմանան, որ արել է իրեն վերագրված բոլոր սարսափելի բաները, իրենց համար դա հիմք չի մարդու նկատմամբ վերաբերմունքը փոխելու, ոչ թե որովհետև թքած ունեն սպանվածի վրա ու չեն հարգում նրա հիշատակը, այլ որովհետև իրենք մարդուն ներկայով են գնահատում, համարում են, որ ցանկացած մարդ արժանի է երկրորդ շանսի, իսկ իրենց ճանաչած Զաքարը, հա, խիստ տարբերվում է մի քանի սադրիչ գրառումների հիման վրա ձեր պատկերացրած Զաքարից, ու դա լրիվ նորմալ է։

Մեկ էլ շատ հետաքրքիր է, որ ինչ էս թեման բացվել է, որոշ մարդկանց կողմից անընդհատ շրջնառվում է Զաքարից տուժած, շահագործված ու օգտագործված միամիտ աղջնակի ինչ–որ վերացական–հավաքական կերպար, որին, չգիտես ինչու, ոչ ոք չի ճանաչում, ու էդ շահագործվածի մասին խոսելիս ոչ անուն է տրվում, ոչ էլ գոնե ասվում է, թե ինչ է արել Զաքարն էդ մարդուն, ինչով է շահագործել կամ օգտագործել։ Որոշ խոսակցություններից հետո գոնե ինձ համար պարզ դարձավ, որ էդպիսի մարդ իրականում չկա, ընդամենը ենթադրությունների, անձնական ներքին համոզմունքների ու որոշ փաստերի գուցե ոչ միտումնավոր, բայց լուրջ աղավաղումների ու թյուրըմբռնումների հետևանքով ձևավորված զուտ վերացական կերպարի մասին է խոսքը, հակառակ դեպքում, կարծում եմ, դա ավելի լուրջ ձևով կօգտագործվեր Զաքարի դեմ։


Հ.Գ. Կներեք, որ արդեն փակվող թեման նորից թարմացրի, բայց դե բոլորն իրենց կարծիքը հայտնում են, ես էլ կարծիք հայտնելու իմ իրավունքից եմ ուզում օգտվել։ Քննարկումը վերսկսելու մտադրություն չունեմ սրանով, ընդամենը փորձել եմ մարդկանց մի քիչ էլ քարկոծվողի տեսանկյունից նայել տալ իրավիճակին։

[Rhayader]

Ռայադեր, եթե ուշադիր չես՝ իրանք են վիրավորում, բայց ինչ-որ ա, ոնց ուզում եք՝ մտածեք:

Նենց ա, որ երկու կողմից էլ վիրավորանք կա, ես երկու կողմին էլ փորձում եմ դիմել էնպես, որ ընդունելի լինի: Անկեղծ, մի հատ մտածի, Զաքարն էնքան կա՞, որ հանուն իրա դու կռիվ անես ինչ-որ մեկի հետ: