Ծլնգ, հասկանում՝ ես ինչ ես ասում, և ընդունում եմ լրիվ, բայց էստեղ կարծես ուրիշ իրավիճակ ստեղծվեց․ Զաքարի վրա խմբակային հարձակում և մեղադրանք սկսվեց, որին մի քիչ դժվար է պատկերացնել, որ մարդ գլխահակ կանգնի և մեղա գա։ Չեմ կարծում, որ բոլորովին չի զղջում, բայց մյուս կողմից էլ այդքան տարի է անցել, հնարավոր է, որ զղջման զգացմունքը կոշտացել է, փոխարենը մարդն ուզում է, որ իրեն ընդունեն նորմալ մարդու պես, ամեն ինչ անում է դրա համար, ու մեկ էլ հանկարծ՝ թե դու իրավունք չունես նորմալ մարդկանց մեջ գտնվելու։ Եվ սա էլ իր ռեակցիան էր․ պաշտպանվել՝ թե ամեն ինչ տենց հրեշային չի եղել, ոնց ներկայացվում է, ու որ հրեշի որպես իրեն չվերաբերվեն։
Էջանիշներ