Հիասթթվե՞լ: Հիասթսկե՞լ: Հիասթլֆե՞լ:
Հիասթթվե՞լ: Հիասթսկե՞լ: Հիասթլֆե՞լ
DIXIcarpe noctem
Հայկօ-ի խոսքերից
Հիասթթվե՞լ: Հիասթսկե՞լ: Հիասթլֆե՞լ••Սեղմել՝ ցույց տալու համար
Si vis pacem, para bellum
Թեկուզ գրածդ կատակային էր ու ակումբցիներին գովելուն ուղղված, բայց ակամա հրաշալի նկարագրեցիր մեր քաղաքական դաշտը: Էդ էն դաշտն ա, որտեղ մի քանի խելոք մարդ իրար գտնելով ամբիցիաներն իրանց հելնում սկսում են ուտել, ու որոշում են հերթական կուսակցությունը բացել, մյուսներից անկախ պայքար տանել:էս խելացի մթնոլորտը էնքան կայֆ ա, հազար ափսոս խորհրդարանում չի: Ժող կարող ա՞ կուսակցություն բացեք:Տեսնես Չուկը ՀԱԿ-ից ու Լևոնից դեռ չի հիասթ...՞լ :lezus_choranar
Ես ՀԱԿ-ից հիասթափվող պտուղը չեմ, Վիշ ջան, անկախ թեկուզ հենց էս պահին իրանց հետ ունեցածս լիքը տարաձայնություններին, որոնց մասին իրանք տեղյակ են ու ներսում բանավեճերի առիթ ա դառնում:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Չուկ, ես խոսեցի անոնիմություն պահպանելու մասին: Եթե Աթեիստը քեզ ասի, որ Ա մարդու նկատմամբ Զաքարը էս կարգի գործողություններ ա ձեռք առել, դու հավանաբար երբեք չես իմանա, թե ով ա էդ Ա մարդը: Եթե Աթեիստի ասածը հասնի Զաքարին, ինքը կիմանա: Խոսքս դրան էր վերաբերում:
Ընդամենը խոսում էի նրա մասին, որ պատիժը լիարժեք-ոչ լիարժեք կրելու հարցը մեզ չեն տվել: Խնդիրն այն է, Զաքարը ֆորումի անդամների համար արդյոք վտանգ ներկայացնում է, թե ոչ:
Մնացած առումներով՝ ինչքան ուզում է, թող փորձի արդարանալ, ինքն իրենը կասի, մենք մերը:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Հա, Ռայադեր ջան, ուղղակի չհասկացա, թե ասածդ իմ ասածի հետ ինչ կապ ունի: Արձագանքս վերաբերում էր էն գրածիդ, որ ասում էիր ղեկավարությունը կարող ա իրա վրա չի ուզում պատասխանատվություն վերցնեի, ես էլ ասում էի, որ տենց բան չկա
Առանձին որ խոսենք, կարող եմ ասել առայժմ չարգելափակելու որոշման պատճառները, ինչ-ինչ պատճառներով դա չեմ ուզում հրապարակային գրել:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Alphaone (10.02.2017)
Էդ երևի իմ ասածը նկատի ունես, ոչ թե Չուկի։
Կգրե՞ս ֆեյսով: Խնդրում եմ:Հա, Ռայադեր ջան, ուղղակի չհասկացա, թե ասածդ իմ ասածի հետ ինչ կապ ունի: Արձագանքս վերաբերում էր էն գրածիդ, որ ասում էիր ղեկավարությունը կարող ա իրա վրա չի ուզում պատասխանատվություն վերցնեի, ես էլ ասում էի, որ տենց բան չկա
Առանձին որ խոսենք, կարող եմ ասել առայժմ չարգելափակելու որոշման պատճառները, ինչ-ինչ պատճառներով դա չեմ ուզում հրապարակային գրել:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Ամբիցիաները հաճախ օգտակար են:
Փառամոլությունն էլ հաճախ ավելի ուժեղ մոտիվացիա է, քան հումանիզմը:
Ամենակարևորը նպատակներն են:
Ճահճացածներից անկախանալը անհրաժեշտություն է:
Բայց աչքիս հավայի երազեցի, կներեք:
Si vis pacem, para bellum
Ամբիցիաները հաճախ օգտակար են:
Փառամոլությունն էլ հաճախ ավելի ուժեղ մոտիվացիա է, քան հումանիզմը:
Նպատակները հիմնականում վեհ են:
Իսկ այ «ճահճացածներից» «անկախանալը» շատ հաճախ հակառակ էֆֆեկտն է տալիս, որտև... Ու չակերտները ստեղ շատ կարևոր են:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ակումբը ինձ ժամանակին ահագին բան ա տվել, ինչի համար շատ շնորհակալ եմ։
Ամենաթանկը դա մի քանի մարդիկ են, որոնց հետ ծանոթացել եմ հենց էստեղ։
Չուկը անձամբ ինձ օգնել է իմ համար շատ կարևոր պրոեկտում, ինչի համար անձամբ իրան շնորհակալ եմ ու միշտ կհիշեմ իր վերաբերմունքը։
Հետո եկավ ժամանակ, երբ Ակումբի մթնոլորտը իմ համար դարձավ «հայկական» տոհմային, ցեղային ինչ որ մի բան։ Հատկապես ներվայնացնում էր հետևյալ երևույթները.
- վստահաբար (առանց մի գրամ կասկածի) պնդումները
- անձնական հարթության զրույցները
- թայֆայական (իրար պաշտպանել՝ ուրիշի վրա ղժալով) «քննարկումները»
- «հայտնի» ակումբցիների Ակումբում ահավոր լավ զգալը (մենք ենք որ կանք)
- դոգմատիզմը
Ես էդ ժամանակ նոր դուրս էի եկել աղանդից, ու երբ արդեն «նախկին» աղանդավորի աչքերով էի նայում Ակումբին (թեև ասում են, որ աղանդավորը չի կարա նախկին լինի, ու դրանում կան ճշմարտության նշույլներ), ես ինձ սկսեցի զգալ աղանդում։ Որովհետև թեման (subject-ը) փոխվեց, բայց մտածելու մոդելը մնաց նույնը ՝ ինքնավստահություն, դոգմատիզմ, սեփական կարծիքի հանդեպ սկեպտիցիզմի իսպառ բացակայություն։ Այդ և այլ պատճառներով ես ինքնաբերաբար հեռացա Ակումբից։ Ու անգամ Ֆեյսբուքի ընկերներիս միջից ջնջեցի ակումբցիներից շատերին։
Ու հիմա էս ամեն ինչը գրում եմ միայն մի պատճառով ՝ Զաքարի հետ կապված խոսակցությունների պատճառով։
Ես անձամբ ճանաչում եմ Զաքարին։ Արդեն երկու տարուց ավել շփվում եմ իր հետ։ Նաև հանդիպել եմ իր հետ։
Ի տարբերություն Ձեզ, ես չեմ կարող ոչինչ պնդել Զաքարի մասին, քանի որ ես անգամ իմ մասին պնդումներ չեմ կարող անել։ Ես առաջին հերթին սկեպտիկ եմ իմ սիրած կարծիքների, ճաշակի ու մարդկանց վերաբերյալ հարցերում։ Այդ պատճառով էլ ուղղակի գրում եմ իմ կարծիքը Ձեր գրառումների ու Զաքարի մասին։
- Ես ուղղակի ապշած եմ, որ իրանց ինտելիգենտ, խելացի ու ինտելեկտուալ համարող մարդիկ կարան էս աստիճան տափակ, քառակուսի մտածելակերպ ունենան
- Դատողություններում դրսևվորվող դոգմատիզմը ուղղակի սպանում է
- Դատելու պատրաստակամությունը նույնպես տհաճ է
- Մտածելակերպը և վարքը փոխելու անհնարիության մեջ վստահ լինելը նույնպես շատ տխուր է
Ես իրոք հասկանում եմ Ձեր վախերը, անհանգստությունը։ Բայց դուք չեք գիտակցում մի պարզ ճշմարտություն ՝ դուք ապրում եք մարդկանց մեջ, որոնց անմեղության մեջ չեք կարա վստահ լինեք։ Ձեզանից ոմանք իմ հետ մտերիմ են և սիրում են ինձ, բայց դուք չգիտեք ես ով եմ, ինչեր եմ արել իմ կյանքում։ Ու քանի չգիտեք հարգում եք, սիրում եք։ Բայց կարծում եմ, որ եթե պատմեմ ամենայն մանրամասնությամբ, կարող ա սկի անարժեք համարեք երեսիս թքել։ Միակ մարդը որ գիտի ահագին բան դա Ուլուանան է։
Ես ինքս ընդհանրապես մարդկանցից, էդ թվում ձեզանից, ոչ մի լավ սպասում չունեմ, որովհետև ես շատ լավ գիտեմ մարդու ամեն ինչի ունակ լինելը։ Ու գիտեմ, որ մեր արտաքինը ու հասարակության մեջ դրսևորածը մեծ մասամբ խաղ է, կեղծիք։ Մեզանից շատերը երևի ատում ու զզվում ենք ինքներս մեզանից։ Ու երևի էդ պատճառով էլ էդքան թույն ենք թափում ուրիշների վրա։ Ու սա առաջին հերթին ես իմ մասին եմ գրում։
Ես չգիտեմ ով եմ ես, ով եք դուք, ով ա իմ սիրած աղջիկը ում համար ես պատրաստ եմ ամեն ինչի, ովքեր են իմ ծնողները, ով ա Զաքարը։ Իրոք չգիտեմ։ Բայց ես սիրում եմ իրանց։ Ու ունեմ իմ պատճառները։ Զաքարին հարգելու , ընկերական զգացմունքներ ունենալու և նաև սիրելուս պատճառները հետևյալն են.
- իր անկեղծությունը
Մեր հանդիպման ու զրույցների ժամանակ Զաքարը անկեղծորեն խոստովանել և պատմել է իր արածների մասին մեծ վշտով։
- ցանկություն փոխել իր կյանքը
Ամեն անգամ իր հետ զրույցից հետո ես մտածում եմ մարդու կամքի ուժի մասին, որովհետև ունենալով նման ծանր բեռ ու ապրելով մարդկանց մեջ, ովքեր գործել են հանցանք և հպարտ և ուրախ են դրանով, ինքը կարողացել է ստղծել իրա փոքր աշխարհը։
- անշահախնդրությունը
Գիտեմ, որ էն ինչ գրում եմ ձիշովիյություն ա, բայց կարծում եմ ոչ էնքան ինչքան արդեն ստեղ գրել եք։ Տեսնելով իմ պատրաստակամությունը օգնել իրան նաև ֆինանսապես ինքը ԵՐԲԵՔ չի օգտվել դրանից։ Ու անգամ չի ակնարկել։
Ես հարգում եմ Զաքարին։ Ու համարում եմ իրեն ընկեր ու լավ մարդ։ Շատ ավելի անմեղ քան այստեղ գտնվող սուրբ գիտնականներից, բարիներից ու ինտելեկտուալներից շատերին։
Բոլորին հաջողություն։
boooooooom (10.02.2017), laro (10.02.2017), Mr. Annoying (10.02.2017), Rammstein (10.02.2017), StrangeLittleGirl (10.02.2017), Tiger29 (10.02.2017), Արէա (10.02.2017), Զաքար (10.02.2017), մարիօ (10.02.2017), Նաիրուհի (11.02.2017), Նիկեա (10.02.2017), Ուլուանա (10.02.2017), Վոլտերա (10.02.2017)
Բարև, ինձ ատող և սիրող ֆորումցիներ։
Եկել եմ, որ վերջին խոսքս ասեմ։
Անկեղծ ասած, ֆորումը ոչ թե ազատ խոսքի հանգրվան է, այլ սոցիալական մեծ խումբ է, որտեղ մարդիկ համախմբված են ընդհանուր հետաքրքրությունների շուրջ։ Գիտեի, որ սոց.խմբերում նոր ինֆորմացիայի ու նոր անդամների ներգրավման հետևանքով խմբում ծագում են այնպիսի հոգեբանական երևույթներ, որոնք մինչև այդ չկային կամ գուցե զսպված էին, սակայն մտքովս չէր անցնում, որ նոր երևան եկած հոգեկան ակտիվությունները ի զորու են ֆորումը ռազմադաշտի վերածել, որում այդքան մեծ տեղ կգտնեին ատելությունը, անհանդուրժողականությունը, հայհոյանքը, նաև հիվանդագին շատ ու շատ հոգեկան դրսևորումներ։
Երանի գա մի օր, երբ ռազմադաշտի մարտիկները կհասնեն Ռուֆուսի նախկին իմաստությանը, ինչը կազատագրի նրանց գոնե կարծեցյալ ազատախոհի գերությունից.Ընկերներ ջան, գիտեմ, իհարկե, որ առօրյա կյանքում մարդը (էստեղ յուրաքանչյուր անձ) գործնական հոգեբան և մարդաբան է, սակայն հավատացեք, որ այդ փաստը ոչ մեկի բացարձակապես իրավունք չի տալիս, որ իրեն դրսևորի ինչպես գիտնական հոգեվերլուծող, դատաբժշկ, իրավաբան կամ մեկ այլ մարդաբանական գիտության ներկայացուցիչ։ Անշուշտ, դուք դատում եք ձեր իմպլիցիտ տեսության շրջանակում, իրականում դուք չեք կարող մարդու (իմ) հոգեկան կյանքի ճշգրիտ բացատրությունը կամ նկարագրությունը տալ, որովհետև դա արվում է միայն հետևողական ուսումնասիրությունների հիման վրա, ինչը պայմանավորված է ոչ միայն ձեր իմացության թերիությամբ, այլև մարդու հոգեկանի ծայրահեղ բարդությամբ։ Եվ քանի որ գիտակցում եմ, որ մարդը ոչ միայն արտացոլում և ապրում է կյանքը, այլ նաև որոշակի վերաբերմունք է ցույց տալիս իր կողմից ընկալածին, ապա հասկանում եմ ձեր հույզերը, սակայն ոչ երբեք ձեր գռեհկությունները։
Ժողովուրդ, պետք չէ վերապրել մեր նախնիների տգիտությունը՝ այն որ «մենք և ուրիշները» չկան, մի պահանջեք և մի մեղադրեք հասուն մարդկանց իրենց ընտրության համար, որը բացարձակապես անձնական հարց է։ Մարդկանց անձնական տարածք ձեր ներխուժումները մի փորձեք փարատել ձեր ունեցած «տատիական» մտածողությամբ կամ մաքիավելիստական դիրքորոշմամբ։
insider ջան, «զուտ իրավական» ասելուց փորձիր էդ շրջանակից դուրս չհանել վերլուծությունդ։ Ասածս մասնավորապես նախորդ գրառմանդ է վերաբերում։ Իբր իրավական վերլուծության ես ենթարկում ունեցածդ ինֆորմացիան, մինչդեռ արածդ սոփեստություն է։ Ինչպե՞ս կարող ես ճիշտ եզրահանգման գալ, եթե քո ձեռքի տակ բացառապես մեղադրականն է, մինչդեռ գոյություն ունի դատաքննություն, որտեղ դեռ պետք է պարզվի մեղադրանքի մեջ ներկայացված և՛ վկայությունների և՛ առաջադրված մեղադրանքների իրական լինելը։ Գոնե նկատեիր, որ առաջադրված մեղադրանքում ինձ մասնակիորեն մեղավոր եմ ճանաչել, մինչդեռ դատավճռում գրված է, որ մեղավորությունս չեմ ընդունել։ Այ քո պես կողմնակալ իրավաբանների պատճառով է, որ Հայաստանի դատավարությունները էս օրի են։
Այվի ջան, դու պիտի որ Բյուրին հետևեիր, որովհետև դա բխում էր քո մասնագիտության էթիկայից։
Բյուր ջան, քեզանից ոչ միայն շնորհակալ եմ, այլև քո պրոֆեսիոնալիզմով հիացած։
Արէա ջան, ես խնձոր չեմ, որ ընկնեմ գլխիդ, դու էլ Նյուտոնը չես։ Ես պարզապես մի անկյունում իմ աշխատանքներով, իմ հոգեկանն էի արտացոլում ֆորումցիների, այդ թվում և քո առջև։
Ռայ ջան, մի տանջիր քեզ, ես հոգեպես առողջ եմ։
Ֆորումցիներ ջան, ես երբեք մտադիր չեմ եղել որևէ մեկիդ վիրավորելու, նեղացնելու կամ ցավ պատճառելու։ Ներեցեք ինձ, եթե վիրավորել եմ, ու տեղյակ եղեք, որ այլևս Ակումբ չեմ մտնելու։ Ակումբին էլ շնորհակալ եմ ինձ մի քանի լավ ընկեր շնորհելու համար։
Այսքանը։
Հաջողություն, Ակումբ։
Վերջին խմբագրող՝ Զաքար: 10.02.2017, 08:40:
Էս․․․ իրար հետ էի՞ք գրել։
Ես առհասարակ գեղացի պրիմիտիվ մարդ եմ։ Զաքարի գրած որոշ տերմիններից վայթե խաբար էլ չեմ։ Բայց ես մի բանում ավելի քան համոզված եմ․ Մարդասպանը չպիտի մեկ ուրիշի դատի կարծիքների, քննադատության, ու նույնիսկ ատելության համար։ Սրանցից ոչ մեկը մարդուն կյանքից զրկելուն համարժեք չեն։ Սրանք բոլորը շտկվելու շանս ունեն, բայց էն աշխարհից դեռ ոչ մեկ հետ չի եկել։ Հիմա կարող ե՞մ Jarre-ի բառերով ասել՝ ինձ ներվայնացնում են վերջին երկու գրառումները, թե՞ իրավունք չունեմ։ Ձեր գրածներից այլանդակ անաստվածության հոտ ա գալիս պարոնայք։
Վերջին խմբագրող՝ Վիշապ: 10.02.2017, 10:09:
Si vis pacem, para bellum
Chuk (10.02.2017), My World My Space (09.03.2017), Անվերնագիր (10.02.2017), մարդագայլուկ (10.02.2017), Յոհաննես (10.02.2017), Շինարար (10.02.2017), Ռուֆուս (10.02.2017), Տրիբուն (10.02.2017)
Ժառ, խորհուրդ կտամ զգույշ քայլես, հանկարծ լուսապսակդ աչքերիդ չիջնի:
I may be paranoid but no android!
Շինարար (10.02.2017)
Ես Ժառին ինքս եմ ջնջել ֆեյսի ընկերներիցս վաղուց ատելություն քարոզող գրառումներ պարբերաբար լայքելու համար։ Էնպես որ զարմացած չեմ։
Ժառ, վստահ եմ, որ հիմքեր ունես նման կարծիք ունենալու համար, ու միգուցե, քո չափ Զաքարի հետ շփվելու դեպքում, ես ինքս նույն կարծիքի լինեի:
Բայց, անկախ ամեն ինչից, ես չեմ կարող ինձ ստիպել իր նկատմամբ սիմպատիա զգալ: Ինքն իր բնույթով, իր խոսքով սեփական մեղքը ժխտող, «գլխիս սարքել են» մտածելակերպի մարդ է հիշեցնում (չխոսեմ նաև սեփական գրական ունակությունների մասին գերագնահատված կարծիքի մասին): Այո, ես կարող եմ հասկանալ, որ Զաքարին պետք է ինքն իրեն ապացուցել, որ ինքը տականք չի, ինքն իրենից ինչ-որ բան ներկայացնում է: Ցանկացած մարդ էլ, երբ ընկնում է կյանքի ստորոտը, հավանաբար փորձում է բարձրանալ:
Իսկ ի՞նչ էր անում Զաքարը, երբ վերևում էր. խեղճ մարդ էր գտել, որին տանջամահ արեց: Միգուցե կյանքի ամենահատակը հասնելն իրեն փոխի, ու երկրորդ անգամ ինքը նույն սխալը չկրկնի: Բայց դրա համար ես, հասարակ մահկանացուս, իմ մարկերներն եմ սահմանել, որոնք Զաքարի մոտ չեմ նկատում: Իմ տպավորությունն այն է, որ Զաքարը, քավության փոխարեն, ինդուլգենցիա է փնտրում:
Ու դա ամենապրոբլեմատիկը չի: Եթե խնդիրն իմ վերևի ասածը լիներ, ես կանտեսեի իրեն որպես իմ ժամանակին ոչ արժանի կերպար: Էս մարդը, եթե ճիշտ հասկացա, փնտրում է Ակումբում ու սոցիալական ցանցերում տպավորվող, խոցելի մարդկանց, ու սկսում ուղեղ լվանալ:
Դու էլ գիտես, որ ես մարդկանց կնախընտրեմ չդատապարտել, եթե իրենց կոշիկների մեջ չեմ հայտնվել: Բայց երբ ես տեսնում եմ էդ մարդուց եկող կոնկրետ վտանգ, որը դու, վստահ եմ, քո հիմնավոր պատճառներով չես տեսնում, ես փորձում եմ էդ վտանգը կանխել:
Բայց եթե դու դիալոգն ընդհատելու ես էսպես, ինձ մտցնելով ինչ-որ կատեգորիայի մեջ, խնդրեմ: Ենթադրում եմ, որ դրա համար էլ ինչ-որ պատճառներ կունենաս:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Էջանիշներ