Ես էն հազարավոր, տասնյակ հազարավոր մարդկանցից եմ, ով Արթուրին օգնելու համար մատը մատին չի տվել։ Հազարավոր էն մարդկանցից եմ, որ չնայած հրապարակային չի բարձրաձայնել իր կասկածները, բայց կասկածը միշտ իրան կերել ա, չի կարողացել մարսել, որ էդ մարդը ոստիկանական պատ ա ճեղքել ու միշտ ինքս իմ ներսում քննարկռլ եմ վարկածը, որ սարքած ա։ Ու գիտեմ, որ մենակ չեմ եղել։ Հազարավորներն են էդպես եղել։ Հիմա ես ամոթից գետինն եմ մտնում։ Ամոթից գետինն եմ մտնում, որ վարչախմբի բազմաթիվ խաղերի պատճառով էս դեպքում էլ եմ խաղի վարկածը քննարկել։ Ամոթից գետինն եմ մտնում, որ րաֆֆի-անդրիասա-դաշնակա հացադուլների ծաղրի պատճառով էս հացադուլն էլ ընթացքում ըստ արժանիի չեմ գնահատել։
Տխուր ա ու ամոթ։
Sent from my A0001 using Tapatalk
Մեջբերել
Էջանիշներ