Ասում եմ- մոռացի որ մեծ մարդ ես:
Մոռացի որ ունես պատասխանատվություն "ճիշտ" խոսալու ու ընդանրապես: /Խոսքս վերաբերվում է իհարկե միայն լեզվական մասին /
Վարվիր ոնց որ երեխան: Ստիպիր քեզ լսեն, ու մինչև քո ուզածը չստանաս, յան չտաս: Խոսա մենակ էտ սովորվելիք լեզվով էն մարդու հետ, ով էր այդ լեզվի կրողն ա: Մտի տարբեր աուդիո-սկայպանման տեղեր ու խոսա մարդկանց հետ ռեալ հարցերից, ասնեք եթե "փորտ ցավում է", ապա համարիր որ ուրիշ մարդ էլ չկա որ հացնենս, ու մտի անգլերեն միջավայր ու ստիպի որ քեզ լսեն ու պատասխանեն:
Մոռացի սխալվելու մասին, դու գիտնական չես: Մի վախեցի երեխայի պես ընկնել, հետո լացել ու հետո էլի ոտի կանգնել ու նույն բանը հազարերորդ անգամ անել:
Մի խոսքով եթե հաջողվի, ապա երեխայական տարիքից երբևէ դուրս մի արի, գոնե օտար լեզվի հաշվով
Էջանիշներ