Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Էստեղ մի ֆունդամենտալ տարբերություն կա. մինչև երեք տարեկան երեխան օտար լեզու չի սովորում, մայրենի լեզու ա սովորում։ Էդ տարիքի երեխաների ուղեղն ուրիշ կերպ ա աշխատում։ Դրա համար էս թեման կոչվում ա՝ ինչպես սովորել օտար լեզու, ոչ թե ինչպես սովորել մայրենի լեզու։ Հասուն մարդու դեպքում «երեխայական» մեթոդը չի աշխատում զանազան պատճառներով, որոնցից մեկը մայրենի լեզվի հենքն ա՝ իր բոլոր օգնող ու խանգարող հանգամանքներով հանդերձ։ Ու ի վերջո, երեք տարեկան երեխան մայրենի լեզվին էլ լիարժեք չի տիրապետում, ունի սահմանափակ բառապաշար ու գիտի սահմանափակ թվով քերականական կանոններ։
Ախպորս 2.5 տարեկան երեխան միաժամանակ լսում ու ընդօրինակում է 3 լեզվով- հայերեն, անգլերեն, ռուսերեն:
Ու ինքը ոչ մի գաղափար անգամ չունի, թե որն է մայրենին որը հայրենրին, որը պապենին:
Ամեն ինչ շատ պարզ է ստացվել: Մայրը խոսում է իր հետ հայերեն, հայրը անգլերեն /իր մայրենին է/ , ու մի կողմի պապ-տատը ռուսերեն /ռուսախոս հայեր են/:
Փողոցում երեխաների հետ արագորեն փոխանջատվում է անգլերեն լեզվի: Ուղեղը մի հետաքրքիր բազմահոսքային խառնարան է, որը ունակ է արագորեն փոխանջատվել ու միանալ իր հարմար ադապտացիային:
Երեխան ցանկության ու հնարավորություն դեպքում ունակ է անսահման լեզվուներով բազա հավաքել ու շատ իդենտիֆիկացված այդ տվյալենրը հավաքել իրենց համար ունիկալ բազաների մեջ: Ու ամենակարևորը - առանց իր կողմից որևէ գիտական մոտեցումենի, օրենքներ ու կանոնների:
Երեխայի մոտ ծնդիրները սկսում են առաջանալ էն ժամանակից սկսած, երբ որ մեծերը սկսում են իրենց "դաստիրակչական" քայլերը, հա ուղղելով ու ասելով որ "սենց մի ասա, սենց ասա": Դրենցի հետո սկսում է ամաչկոտություն շրջանը որը տոռմուզ է տալիս իրեալական աշխատող "մեքենային":


Իսկ քո մոտեցումը, - դա մարդկանց ֆունդամենտալ ձևի անգարգետ դարձնելու ժամանակակից ձևն է, երբ որ լեզուն սկսում են այբուբեյից ու բալերի ժամանակներից, հոլովումներից, դեմքերից ու այլ սովորական ոչ մասնագիտական մարդու համար էշություններից: մարդկանց կոմպելսավորում են ու հետո էտ կոմպլեկսների վրա լիքը "մասնագետներ" իրանց հացի փողն են աշխատում: