Մեջբերում Արէա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Ծլնգ ջան, չափ ասելով ի նկատի ունեմ վանկերի քանակը, և տողերում էական շեշտերի (որը ապահովում է երաժշտականությունը) համընկումը։

Տես, բերված օրինակում առաջին տողը.

Буря мглою небо кроет

Փորձի արտասանել, հստակ առանձնացված 4 երկվանկեր են.

Буря | мглою | небо | кроет

Հիմա Թումանյանինը.

Հողմը | մեգով | երկինքն | առնում

Նույն հստակ շեշտադրված 4 խմբերն են։

Հաջորդ տողը.

Вихри снежные крутя

Գալարում է բուքը ձյան

Էստեղ էդպիսի հստակ շեշտադրված կտորներ չկան, ու Թումանյանն էլ չի պահպանել, բայց էս դեպքում էլ հանգն ա պահել. крутя - բուքը ձյան, որը էլի հայերեն տեքստին նույն երաժշտական հնչողությունն ա տալիս, ինչ ռուսերենինը։

Էնպես որ չափը պահելու համար պարտադիր չի բոլոր շեշտերը ճշտությամբ վերարտադրել, բավական ա պահել երաժշտական տեմպը, հնչողությունը։
Հա, վանկային չափը պահպանել է Թումանյանը, բայց այդ երկվանկանի չափերի մեջ ռուսերենում շեշտադրումը շատ կարևոր է (ինչը և տարբերակում է յամբը քորեյից)։ Նայի, ռուսերենը այսպես է «հնչում».

Դամ-տա | Դամ-տա | Դամ-տա | Դամ -տա,
Դամ-տա | Դամ-տա | տա-տա | Դամ

Бу́-ря | мгло́-ю | не́-бо | кро́-ет,
Ви́х-ри | сне́ж-ны |-е кру| -тя́;

Իսկ հայերեն թարգմանությունը.

Դամ-տա | տա-Դամ | տա-Դամ | տա-Դամ
տա-տա | Դամ-տա | Դամ-տա | Դամ

Հողմ-ը | մե-գով | եր-կինքն | առ-նում
Գա-լա |-րում է | բու-քը | ձյան

Սրանք էապես տարբեր վանկաշեշտական չափեր ունեն, չնայած որ վանկական չափի տեսանկյունից նույնն են։ Այդ բանաստեղծությունը քորեյիկ տետրամետրի դասագրքային օրինակ է, իսկ հայերենն՝ իր կարծր շեշտադրմամբ, բացարձակ քորեյ (ու ընդհանրապես տարատեսակ վանկաշեշտական չափեր) լավ չի ընդունում։ Թումանյանի թարգմանության առաջին տողը ավելի շատ յամբիկ է, իսկ երկրորդը՝ քորեյիկ... բայց հա... գոնե վանկային չափի պահպանումը լավ կլիներ։