User Tag List

Էջ 1 3-ից 123 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 37 հատից

Թեմա: Իոսիֆ Բրոդսկի

  1. #1
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,595
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Իոսիֆ Բրոդսկի

    * * *

    Մնաս բարով,
    մոռացիր
    և մի մեղադրիր:
    Իսկ նամակներն այրիր,
    որպես կամուրջ:
    Եվ քո ճանապարհը տղամարդկային
    թող լինի,
    թող լինի ուղիղ
    և անպաճույճ:
    Եվ թող մեգի մեջ
    վառվի քեզ համար
    փայլազարդն աստեղնային,
    և թող հույսն
    իր ափերը տաքացնի
    քո խարույկի կողքին:
    Թող լինեն մրրիկներ,
    ձյուներ, անձրևներ
    ու մոլի մռնչոց կրակի,
    թող հաջողություններ լինեն քո առջև
    ավելի շատ, քան իմ:
    Թող քո կրծքում շառաչող
    կռիվը
    լինի հզոր ու սքանչելի:

    Երջանիկ եմ նրանց համար,
    ովքեր, կարող է,
    քեզ կլինեն
    ուղեկից:


    1957


    Թարգմանությունը Ս-բաբա
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  2. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    GriFFin (22.05.2017), ivy (05.05.2020), Jarre (26.05.2020), Marcus (26.02.2017), Yuna (17.10.2017), Նիկեա (26.02.2017)

  3. #2
    Լիարժեք անդամ Marcus-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.12.2016
    Հասցե
    Մարս
    Գրառումներ
    74
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

  4. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Sambitbaba (26.02.2017)

  5. #3
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,595
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ԽԱՂԱՂՈՒԹՅՈՒՆ ԿՆՔԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ


    Այդ ամենը եղել է, եղել է:
    Այդ ամենը մեզ հրկիզել է:
    Այդ ամենը հոսել է, ձաղկել է,
    կախաղան է հանել և օրորել է,
    և մեր ուժերն էլ խլել է,
    և գերեզման էլ քարշ տվել է,
    և պատվանդաններ էլ բարձրացրել է,
    իսկ հետո ցած նետել է,
    իսկ հետո՝ մոռացել է,
    իսկ հետո հրավիրել է
    տարբեր ճշմարտություններ որոնելու,
    որ ամբողջապես մոլորվենք
    գոռոզամտության նոսր թփերի մեջ,
    հուսալքության վայրի կեղտի մեջ,
    զուգորդությունների, կոնցեպտների
    և՝ ուղղակի զգացմունքների մեջ:

    Բայց մենք պայքարել սովորեցինք
    և տաքանալ սովորեցինք
    նույնիսկ թաքնված արևից
    և հասնել ցամաքին
    առանց նավատարի,
    բայց՝ գխավորը, - սովորեցինք չկրկնվել:
    Մեզ դուր է գալիս մշտականությունը:
    Մեզ դուր են գալիս ճարպի ծալքերը
    մեր մայրիկի վզի վրա,
    ինչպես նաև՝ մեր բնակարանը,
    որը փոքրոտ է
    տաճարի բնակիչների համար:

    Մեզ դուր է գալիս փթթել:
    Մեզ դուր է գալիս հասկավորվել:
    Մեզ դուր է գալիս չիթի շրշյունը
    և ժայթքալեզվի ճարճատյունը,
    և, ընդհանուր առմամբ, մեր մոլորակը,
    որը նման է նորակոչիկի՝
    շքերթի ժամանակ քրտնած:


    3 դեկտեմբերի 1958
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  6. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    GriFFin (22.05.2017), ivy (05.05.2020), Jarre (26.05.2020), Marcus (27.02.2017)

  7. #4
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,595
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  8. #5
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,595
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    * * *

    Հրեական գերեզմանոց է Լենինգրադի կողքին:
    Ծուռ ցանկապատ է՝ փտած նրբատախտակից:
    Ծուռ ցանկապատի հետևում կողք-կողքի պառկած են
    իրավաբաններ, առևտրականներ, երաժիշտներ, հեղափոխականներ:

    Իրենց համար էին երգում:
    Իրենց համար էին կուտակում:
    Ուրիշների համար էին նահատակվում:
    Բայց սկզբում հարկերն էին վճարում,
    պրիստավին էին հարգում
    և այս, անելանելի նյութական աշխարհում,
    մնալով գաղափարապաշտ,
    թալմուդն էին մեկնաբանում:

    Կարող է, տեսել էին ավելի շատ,
    Իսկ հնարավոր է, հավատում էին կուրորեն,
    բայց սովորեցնում էին երեխաներին, որ համբերող լինեն
    և դառնան համառ:
    Եվ չէին ցանում հաց:
    Հաց երբեք չէին ցանում:
    Ուղղակի հենց իրենք
    սառը հողում պառկում էին, սերմերի նման:
    Եվ հավերժ քուն էին մտնում:
    Իսկ հետո՝ նրանց ծածկում էին հողով,
    մոմ էին վառում,
    և Մեռելոցին
    սոված բիձուկները բարձր ձայներով,
    ցրտից շնչասպառ,
    հանգստյան մասին էին գոռում:
    Եվ գտնում էին այն:
    Նյութի քայքայման տեսքով:

    Ոչինչ չհիշելով:
    Ոչինչ չմոռանալով:
    Փտած նրբատախտակից ծուռ ցանկապատի հետևում,
    տրամվայի վերջին կանգառից չորս կիլոմետր այն կողմ:


    1958
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  9. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    GriFFin (22.05.2017), ivy (05.05.2020), Marcus (27.02.2017)

  10. #6
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,595
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ՈՒԽՏԱԳՆԱՑՆԵՐԸ


    Իմ երազներն ու զգացմունքները հարյուրերորդ անգամ
    դեպի քեզ են գալիս ուխտագնացների ճանապարհով:

    Վ. Շեքսպիր



    Մեհյանների, ասպարեզների կողքով,
    տաճարների ու բարերի կողքով,
    շքեղ գերեզմանների կողքով,
    մեծ շուկաների կողքով,
    կողքով աշխարհի և սգի,
    կողքով Հռոմի և Մեքքայի,
    կապույտ արևից խանձվելով,
    ուխտագնացներն են քայլում աշխարհով:
    Խեղանդամ են նրանք, սապատավորված են,
    կիսամերկ են նրանք, քաղցած են,
    աչքերում նրանց մայրամուտ է,
    սրտերում նրանց այգաբաց է:
    Նրանց հետևից երգում են անապատները,
    բոցավառվում են փայլակները,
    նրանց գլխի վերևում կանգնում են աստղերը,
    և խռպոտ ճչում են թռչունները.
    որ աշխարհը կմնա նախկինը,
    շլացուցիչ ձյունոտ կմնա
    և կասկածելիորեն նուրբ կմնա,
    աշխարհը կմնա կեղծ,
    աշխարհը կմնա հավերժ,
    կարող է, ճանաչելի նաև,
    և այնուհանդերձ անվերջ:
    Եվ, ուրեմն, չի լինի օգուտ
    թե քեզ հավատաս, թե Աստծուն:
    ...Եվ, նշանակում է, մնացին
    պատրանքն ու ճանապարհը միայն:
    Եվ ուրեմն, երկրի վրա մայրամուտներ կլինեն,
    և ուրեմն երկրի վրա լուսաբացները կմնան:
    Զինվորները նրան կպարարտացնեն:
    Պոետները նրանով կհպարտանան:


    1958
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  11. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    GriFFin (22.05.2017), ivy (05.05.2020), Marcus (01.03.2017), Quyr Qery (17.05.2020), Արէա (28.02.2017)

  12. #7
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,595
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ԳԻՐՔԸ


    Ինձ մի գիրք ուղարկեք երջանիկ ավարտով...
    Ն. Խիկմեթ



    Ճանապարհորդը, վերջապես, գտավ օթևան:
    Ազնիվ շիկահեր տղամարդը պատժեց սրիկային:
    Գյուղացին կողպում է գոմը,
    ծառերին նայելով,
    երջանիկ ավարտով
    գրքի
    վերջին էջին:
    Հիշատակված համաստեղությունները կաթում են լռության մեջ,
    փակ պատուհաններից ներս, գոցվող թարթիչներին:

    ... Առաջին գրքում ծառերը
    պատուհանին էին փարվում լուռ,
    և քնած հիվանդանոցներում թռչնի պես ճչում են հիվանդները:
    Իսկ երբեմն վեպերը ցերեկն են ավարտվում:
    Բացահայտելով օրինաչափությունը, գիտնականը բացում է պատուհանը,
    այն ճանապարհորդը թաքնվում է
    բլուրից այն կողմ,
    մնացած հերոսները հանդիպում են ճաշի ընդմիջմանը:
    Էկոնոմիկան կայունանում է,
    սոցիոլոգը հաստատամտվում է:
    Պերճաշուք բարերի առջև
    փայլում են համեստ մեքենաները:
    Պատերազմները վերջացել են: Սերունդներն աճում են:
    ՅՈՒՐԱՔԱՆՉՅՈՒՐ ԿԻՆ ԿԱՐՈՂ Է
    ՀՈՒՍԱԼ ՄԻ ՏՂԱՄԱՐԴ ԻՐԵՆ:
    Շեկերը շարադրում են տարբերությունը
    չարի և բարու միջև:
    Բոլոր ծառերը՝ կեսօրին՝ գյուղացուն թաքցնում են
    ստվերում:
    Բոլոր ինքնաթիռները բարեհաջող
    օդանավակայան են վերադառնում:
    Բոլոր կապիտանները
    հստակորեն տեսնում են ցամաքը:
    Հիմարները խելոքանում են: Ստախոսները ստել դադարում են:
    Սրիկան, բնականաբար, ոչինչ անել չկարողացավ:
    ... Եթե առաջին գլխում ինչ-որ մեկը շարունակում է ճչալ,
    երեսուներորդում, հասկանալի է, ճիչն այլևս չի լսվում:
    Սեռական մոլագարություն և սոցիալական լավատեսություն,
    վիլանդելներ, կանցոններ, սոնետներ լավ բնաբաններով,
    կիսադեդեկտիվ սյուժետ, որը կյանք է կոչվում:
    ... Ուղարկե՛ք ինձ այդ գիրքը երջանիկ ավարտով:


    22 օգոստոսի 1960
    Լենինգրադ



    Թարգմանությունը Ս-բաբա
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  13. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    GriFFin (22.05.2017), ivy (05.05.2020), Marcus (03.03.2017)

  14. #8
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,595
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ԱՅԳԻ


    Որքա՜ն դատարկ ես դու և համր ես դու:
    Աշնանային կիսամեգում
    որքա՜ն անիրական է թափանցիկությունն այգու,
    որտեղ տերևները մոտենում են հողին
    տարրալուծման մեծ ձգողականության շնորհիվ:

    Որքա՜ն համր ես դու:
    Մի՞թե քո ճակատագիրը
    իմ ճակատագրի մեջ կոչ է գուշակում,
    և քեզ լքած պտուղների գվվոցը
    մոտ չէ՞ քեզ, ինչպես ղողանջը զանգերի:

    Ո՜վ մեծն այգի:
    Նվեր տուր իմ խոսքերին
    օրորը ծառաբների, ճշմարտության պտույտը,
    որտեղ թափառում եմ ես դեպի թեքված ճյուղերը
    տերևաթափի մեջ, դեպի վերածննդի մթնշաղը:

    Ինչպե՞ս ապրեն
    մինչև գալիք գարուն
    քո հաստ բները, հոգին իմ տխուր,
    երբ պտուղներդ հավաքել-տարել են
    և իրական է միայն քո դատարկությունը:

    Ո՛չ, հեռանա՛լ:
    Թող ինչ-որ տեղ
    տանեն ինձ հսկայական վագոնները:
    Իմ հովտային և քո բարձր ճանապարհը՝
    հիմա նրանք միանման անծայր են:

    Մնաս բարո՛վ, այգիս:
    Երկա՞ր... Ընդմիշտ:
    Պահիր քո մեջ խորհուրդն այգաբացի,
    ով մեծ այգի, որ թափում ես տարիները
    դառն անդորրի վրա բանաստեղծի:


    1960
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  15. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    GriFFin (22.05.2017), ivy (05.05.2020)

  16. #9
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,595
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    * * *

    Այժմ ավելի հաճախ եմ զգում հոգնածություն,
    սակայն նրա մասին խոսում եմ ավելի հազվադեպ,
    ո՜վ, հոգուս նախախնամությունների արհեստականություն,
    սրտառուչ և ուրախալի արտել:

    Ի՞նչ թռչուններ ես դու քեզ հորինում,
    ու՞մ ես նվիրում կամ վաճառում,
    և ժամանակակից բներում ես ապրում,
    և ժամանակակից ձայնով երգում:

    Վերադարձիր, հոգի՛, և տուր ինձ մի փետուր:
    Թող փառքի մասին երգի ռադիոընդունիչը:
    Ասա, հոգի, ինչպիսի՞ն էր կյանքը քեզ թվում,
    ի՞նչ տեսք ուներ բարձրից թռչնաթռիչքի նա:

    Քանի դեռ ձյունն, ասես անգոյությունից,
    թափառում է պարզամիտ քիվերի վրա,
    փողոց իմ, նկարիր դու մահվան մասին,
    իսկ դու, ո՜վ, թռչուն, կյանքի մասին գոռա:

    Ահա ես քայլում եմ, իսկ դու ինչ-որ տեղ թռչում ես,
    չլսելով այլևս տրտունջները մեր,
    ահա ես ապրում եմ, իսկ դու ինչ-որ տեղ ճչում ես
    և թափահարում ես հուզախռով թևերդ:


    11 դեկտեմբերի 1960
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  17. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    GriFFin (22.05.2017), ivy (05.05.2020), Yuna (17.10.2017)

  18. #10
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,595
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ԾՆՆԴՅԱՆ ՌՈՄԱՆՍ

    Սիրով, Եվգենիա Ռեյնին


    Աղյուսե լարվածության մեջ
    անբացատրելի թախծում
    գիշերային անմար նավակն է
    այգուց Ալեքսանդրյան լողում,
    անմարդամոտ լապտերը գիշերային,
    նման դեղին վարդի,
    իր սիրելիների գլխավերևում,
    ոտքերի տակ անցորդների:

    Անբացատրելի թախծում լողում է
    հարբեցող-լուսնոտների երգչապարսը:
    Կեսիշերային մայրաքաղաքն այս
    նկարեց թախծոտ օտարերկրացին,
    և դուրս է գալիս Օրդինկա
    հիվանդ հեծյալներով տաքսին,
    և մեռյալներն են կանգնել, գրկված
    հետն առանձնատների:

    Անբացատրելի թախծում լողում է
    մայրաքաղաքով թախծոտ երգիչը,
    նավթի կրպակի մոտ կանգնած է
    թախծոտ կլորադեմ մաքրիչը,
    անդեմ փողոցով շտապում է
    ծեր ու գեղեցիկ սիրեկանը:
    Կեսգիշերային նորապսակ գնացքը
    լողում է անբացատրելի թախծում:

    Առափնյա մառախուղի մեջ լողում է
    պատահականորեն դժբախտ լողորդը,
    հրեական առոգանությունը թափառում է
    դեղին աստիճանների վրա թախծոտ,
    և Տարեմուտին, կիրակի օրով,
    իր թախիծը չբացատրելով,
    սիրուց դեպի տխրությունն է
    լողում գեղեցկուհի օրիորդը:

    Աչքերում ցուրտ երեկոն է լողում,
    վագոնում ձյան փաթիլներն են դողում,
    ցուրտ քամին, գունատ քամին
    կարմրած ձեռքերը կհամակի,
    և ծորում է մեղրը լապտերների,
    և քաղցր հոտ է գալիս հալվայի,
    և ճրագալույցը բլիթն է տանում
    դրած գլխին:

    Անբացատրելի թախծում լողում է
    քո Նոր Տարին մուգ-երկնագույն
    ալիքներով քաղաքային աղմուկի մեջ,
    ասես թե կյանք կսկսվի նորից,
    ասես թե փառք կլինի և լույս,
    օր հաջողված և բավական հաց,
    ասես թե կյանքը, թեքվելով ձախ,
    կթեքվի աջ:


    28 դեկտեմբերի, 1961
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  19. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    GriFFin (22.05.2017)

  20. #11
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,595
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    * * *

    Գյուղում երբեք ոչ ոք չի խելագարվում:
    Այստեղ մութ դաշտերով գալիս է աշխատանքը:
    Կլոր ծառերի կողքին շարված են տները,
    որտեղ մարդիկ ապրում են, ծնվում ու մեռնում:
    Քունքերդ գյուղում ավելի պինդ սեղմիր:
    Բոլոր գյուղերում, ինչ խոսք, խոտ է աճում:
    Այս գյուղում գետի աղմուկի միջից
    կլոր ծառերի վրա տերևքն է խշշում:

    Աստված իմ, Աստված իմ, լուսավոր է գյուղում,
    և ամենն, ինչը մարդու խելքից էր հանում,
    հիմա ընկերական է նրան դիմելու:
    Տես, ծառերի ծաղիկներն են շողում
    (կամուրջներ՝ անցյալին), բայց այստեղ մի լաստանավ,
    ինչպես հեծանվահրապարակ մտքումդ է շողում,
    ավարտված մեղեդու ճարճատյունը մարմար
    գոռում է հենց ատամներիդ մեջ, գոռում:
    Եվ, փայտե վահանը մոտեցնելով դեմքին,
    մեռած թասի միջից կլլում է մրցուղին:

    Գյուղում երբեք ոչ ոք չի խելագարվում:
    Սպիտակ մատուռից՝ բլրի վերևում,
    սպիտակ մատուռից՝ անճաշակ ու դժկամ,
    դաշտերին է նայում Հովհանն Աստվածաբերան:
    Դեպի գյուղ իջնելիս, երբ ցած ես նայում՝
    հեծանվորդ-փոստատարն է փոշի բարձրացնում,
    գետն է աղմկում ավելի ներքևից
    լաստանավն էլ սևին է տալիս հեռվից,

    դու, հավանաբար, կհասնես գնացքին:
    Բայց դու չես գնա, փող չկա այստեղ
    այսպիսի կյանքի մեջ, որ մի տոմս գնես:
    Ամբողջ գյուղի համար չորս նամակ է տանում:
    Գյուղում երբեք ոչ ոք չի խելագարվում:
    Վերարկույով գետի մոտ նայիր ծաղիկներին,
    անձրևի կաթիլները դիպչում են դեմքին,
    ջուրն են ընկնում ջրի կաթիլները
    և տարրալուծվում են, անիվների պես:


    1961 (?)
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  21. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    GriFFin (22.05.2017), ivy (05.05.2020)

  22. #12
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,595
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    * * *

    1.

    Երեկոյան նա տեսնում է, հապաղելով դռներում.
    երկու հեծյալ են սուրում մերձակա դաշտերում,
    շրջանագծով ասես, թավուտի ու ճահճի միջով,
    և ոչ մի կերպ մեկմեկու հասնել չեն կարողանում:
    Մեկ բաց են թողնում սանձերը, թուլացած ու հոգնած,
    մեկ նորից ձիան թամքից ոգևորված բարձրացած
    և արագ սլանում են նրանք բլրի լուսավոր լանջով,
    մեկ էլ թավտում են նորից, մթնում թանձրացող:

    Երկու հեծյալ սլանում են երեկոյան կեղտի մեջ,
    ոչ միայն տանս են մոտիկ, նրանք մոտ են սրտիս էլ,
    մեկմեկու ձայն են տալիս, տես, իրար են կանչում,
    թավուտից այն կողմ երկնային զորքն է լողում:
    Եվ այդպես, նրանք երբեք աշխարհում երկուսով
    թավուտի ու ճահճի միջով, ցամաք ջրամբարի միջով,
    չեն անցնի որևէ կայարանակետի տեսանելի,
    ասես թե նրանց միջև մի հարյուր թուփ չլինի՜:

    Երեկոյան ուրվականնե՜ր են, - ու՞ր են հետքերը նրանց,
    չեն տեսնի նրանք երբեք ջրի կրկնակի ճղփանք,
    նրանց նորից իր գիրկն է առնում լռությունը,
    բազում կանչերից լռությունը գիտի նրանց անունը:
    Գյուղական ճանապարհով, փոշու մեջ սառած,
    սև սոճիների տակ, կույտերում հողի,
    երկու հեծյալ են սուրում անգույն գետի վրա,
    երկու հեծյալ են սուրում. թախիծ և հանգիստ:


    2.

    Դատարկ ճանապարհն է թխկիների տակ քնել,
    սմբակների դոփյունն է պատուհանի տակ լռել,
    գիտեմ ես երկուսին էլ, ես գիտեմ վաղուց.
    այդպես սիրտս է դոփում՝ ինչպես նրանք են սուրում:
    Այդպես սիրտս է դոփում. հարված, հարված նորից,
    սառը մոռացություն է տարածվում դաշտերից,
    և ալիքներն են փայլում առափնյա թփերում,
    և սիրելի նվագախումբն է բարձր նվագում:

    Հալվեց նրանց դոփյունը, բայց սի՛րտս է դոփում,
    հասնում է շշունջի, բայց երբեք չի՛ լռում,
    և, նշանակում է, նրանք, շարունակում են սլանա՛լ,
    ընդունակ են դադարել, բայց լռել՝ չեն կարողանում:

    Երկու հեծյալ են սուրում դեպի մութը գիշերվա,
    մեկը մեկի հետևից, կռացած թամքի վրա,
    թավուտներով ու գետերով, սև անտառներով,
    այնտեղ, որտեղ կհաջողվի նրանց դեպի երկինք հառնալ:


    3.

    Հուլիսյան այս գիշերը մութ է ավանում:
    Մժեղները ոսկե օդանցքից ներս են թռնում:
    Տաք ռադիոընդունիչն է զրնգում հատակին,
    և սեղանին է մոտենում համարձակ Գիլեսպին:

    Սև տրտմությունից մինչև կուռ ճակատագիր,
    սկզբի աղմուկից մինչև հստակ ձայնը շեփորի,
    ընկերոջ սրտազեղումից մինչ թշնամու երջանկություն
    այս սքանչելի աշխարհում երկու քայլ է բաժանում:

    Ես կյանքըս սեփական չեմ սիրում, չեմ վախենում,
    և իմ դարի հետ էլ ոչ մի կերպ չեմ պայքարում:
    Իմ շուրջ թող բոլորը խոսեն, ինչ ուզում են,
    ինձ անհանգստացնում են, նրան ուրախացնում են:

    Այս երկրի յուրաքանչյուր արվարձանի մոտ,
    ամեն աստիճանի վրա, ամեն պատի մոտ,
    մոտակա ժամանակներս, խարտյաշ կամ շիկահեր,
    իմ ոգին կհայտնվի, երկու դեմքը մեկտեղ:

    Եվ մահի հետևից ուղղակի, որոշ ժամանակ,
    գոնե այդպես, մոխրի պես, վաղուց քամուն տված,
    բռնելով ժառանգիս թղթի վրա առավոտից,
    գոնե փոշով իմ կդիպչեմ գրչիս թանկագին:


    4.

    Երկու հեծյալ սուրում են երեկոյան տարածքում,
    մացառուտն է տարրալուծվում գետի մշուշում,
    ջահել թախծի հետևից, մեկ մոտ, մեկ հեռու
    սքանչելի հանգստությունն է սլանում մթնում:

    Երկու հեծյալ սուրում են, նրանց ստվերները ճախրում են:
    Գյուղական ճանապարհի վրա բոլոր աստղերը վառվում են:
    Սմբակները քնած հողագունդն են դոփում:
    Տղամարդն ու կինն են ընթանում մեգում:


    7-9 հունիսի 1962
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  23. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    ivy (05.05.2020)

  24. #13
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,595
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    * * *

    Սև երկնակամարը՝ այն ոտքերից լուսավոր էր
    և միաձուլվել մթին նա անկարող էր:


    - - - - -


    Այն երեկո կողքին մեր խարույկի
    մենք տեսանք սև նժույգին:

    Ավելի սև ոչինչ ես չեմ հիշում:
    Սև էին նրա ոտքերն, ինչպես ածուխ:
    Նա սև էր, ինչպես դատարկությունն է սև:
    Սկսած պոչից, նա մինչև բաշն էր սև:
    Բայց մեջքը նրա, թամք չտեսած երբեք,
    սև էր արտասովոր, այլ կերպ:
    Կանգնել էր նա անշարժ: Ասես տրված քնի:
    Նրա սմբակների սևն էր ահալի:

    Սև էր այնքան, որ ստվերներ էլ չէր զգում:
    Այնքան, որ ավելի մութ չէր դառնում:
    Սև, ինչպես սև է մութը կեսգիշերում:
    Սև, ինչպես սև է ասեղը իր ներսում:
    Սև, ինչպես առջևում սաղարթը,
    ինչպես կողոսկրների միջև տարածքը:
    Ինչպես հողի տակի փոսիկը, որտեղ սերմն է:
    Ես մտածում եմ, որ մեր ներսում էլ սև է:

    Բայց սևանու՛մ էր նա աչքի առաջ:
    Իսկ ընդամենը կեսգիշեր էր ժամանակը:
    Չէր մոտենում նա մեզ և ոչ մի քայլ:
    Աճուկներում նրա խավարը անհատակ էր:
    Նրա մեջքն էլ անկարող էինք տեսնել:
    Լուսավոր մի պու՜տ չէր մնացել:
    Միայն աչքերն էին սպիտակին տալիս:
    Սարսափելի էին բիբերն` էլ ավելի:

    Ասես սևանկար լիներ ինչ-որ մեկի:
    Ինչու՞ ուրեմն նա, կասեցնելով ընթացքն իր,
    մինչև այգաբաց մեզ հետ մնաց:
    Ինչու՞ խարույկից հեռու նա չգնաց:
    Ինչու՞ մթնում սև օդ էր նա շնչում:
    Ինչու՞ չոր ճյուղերով էր նա շրշում:
    Ինչու՞ սև լույս էր աչքերից ծորում:

    Մեր մեջ իրեն հեծյալ էր նա փնտրում:


    28 հունիս 1962
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  25. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    ivy (05.05.2020)

  26. #14
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,595
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ՍՏԱՆՍԵՐ


    Ե.Վ., Ա.Դ.

    Ոչ երկիր, ոչ գերեզման
    ընտրել չեմ ուզում:
    Մեռնել ես կուզենամ
    Վասիլևյան կղզում:
    Շենքիդ ճակատը մուգ-կապույտ
    խավարում չեմ գտնի,
    խունացած ուրվագծերի մեջ
    կընկնեմ ասֆալտին:

    Եվ հոգիս, որ անխոնջ
    դեպի մութ է շտապում,
    կցոլա կամուրջների վրա
    պետրոգրադյան ծխում,
    նաև շաղ ապրիլյան,
    ծոծրակիս տակ՝ ձյուն,
    և լսում եմ ես ձայն.
    - բարեկամ, ցտեսություն:

    Եվ կտեսնեմ երկու կյանք
    գետից այն կողմ հեռվում,
    անտարբեր հայրենիքին
    թշերով են հպվում,
    - ասես զույգ քույրիկներ
    իմ չապրած տարիներից,
    դուրս են վազում, թևածում են
    տղայի հետևից:


    1962
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  27. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    ivy (05.05.2020), Yuna (17.10.2017)

  28. #15
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,595
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    * * *


    Ա. Ն.

    Ծխնելույզից դուրս եկող ծուխը
    հաստատում են տանն ապրող ծերերը:
    Մետաղադրամն ափի մեջ այն մարդը
    հաստատում է բախտի ճշմարտությունը:
    Ճիշտ նույնպես հոգու շարժումը,
    որ նման է ընդհանուր լռության մեջ
    ձայնը կտրած նոտայի, -
    հաստատում է մարմնի շարժումը:

    Այդպես էլ մահը, այդ ջղաձգումը՝
    ոչ գործերը պոետի, ոչ էլ փառքը, -
    հաստատում է, որ պոետն ապրել է,
    հստակ լույսից էլ ստվերներ կարել է:
    Ճիշտ այդպես թռիչքը կամ ցատկը
    անմեկին ստվերն է հաստատել:
    Այդպես էլ կյանքը՝ տեսիլք-մարդուն, -
    հաստատում է ամբոխից մեկի կատակը:



    օգոստոս 1963
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  29. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    ivy (05.05.2020)

Էջ 1 3-ից 123 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Իոսիֆ Ստալին
    Հեղինակ՝ Էդգար, բաժին` Պատմություն
    Գրառումներ: 47
    Վերջինը: 20.04.2008, 13:40

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •