User Tag List

Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 4 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 4 հատից

Թեմա: Մարինա Ցվետաևա

  1. #1
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,595
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Մարինա Ցվետաևա

    "Բացեցի երակներս. անկասեցնելի..."


    Բացեցի երակներս. անկասեցնելի
    Հորդում է կյանքն անվերականգնելի:
    Դեմ տվեք ափսենե՛ր, պնակնե՛ր:
    Ծանծաղ կլինի ամեն ափսե,
    տափակ՝ պնակն էլ:

    Ափերից ելնում՝ դեպի
    Սև հողը, բաժին եղեգին:
    Անկասեցնելի, անվերականգնելի
    Եվ անվերադարձ հորդում է տողը:


    6 հունվարի 1934


    Թարգմանությունը՝ Ս-Բաբա
    Վերջին խմբագրող՝ Sambitbaba: 18.02.2017, 03:36:
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  2. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Arjo (09.01.2021), Marcus (23.02.2017)

  3. #2
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,595
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Շինի ու Բյուրի, նաև Ցվետաեվայի բոլոր սիրահարների համար՝ ընկերոջս թարգմանությամբ.

    ՓՈՐՁ ՍԵՆՅԱԿԻ


    Պատերը քարանշարժության մինչև ինձ
    Հաշվել են: Պատահականությու՞ն է, շեղու՞մ,
    Որ երեքն եմ հիշում դրանցից -
    Մեջքով պատին ի՞նչ եմ իմանում

    Չորրորդի մասին: Գուցե և կա, գուցե և չկա՝
    Ո՞վ իմանա դա: Գուցե և չի

    Կարող լինել: Դե՝ չկար, փչում էր: Հստակ՝
    Պատ չէր մեջքիս ետևում... Ամեն ինչի հով
    Ոչ ցանկալիի: Հեռագիր «Հատակ»:
    Ցարը հրաժարվեց: Ոչ միայն փոստով՝

    Հրատապ լուրեր: Հեռագրալարեր
    Ամեն հավերժից, ամենուրեքից:

    Նվագու՞մ էիր... դաշնամուրի մոտ... Քամի...
    Միջանցուկ... Առագաստատենչ... Անհեզ
    Մատներով... Թերթիկը թռցրեց սոնատինային:
    (Մտահան չանես՝ իններորդը քեզ:)

    Աներևակայելի այն պատի համար
    Ես անուն գիտեմ՝ թիկունքի պատվար

    Դաշնամուրի մոտ, և գրասեղանի,
    Եվ նաև հարդաանկյունում սափրասպասք
    Օգտագործելիս (պատը – հնարք ունի -
    Կերպափոխվել – դառնալ այն – միջանցք

    Հայելիներում: Տեղափոխում - հայում:
    Դատարկության աթոռի շարժում:)

    Աթոռ նրանց, ովքեր չեն մտնի ստույգ -
    Դռնից, - զգայուն է շեմը ոտնամաններին -
    Որ դարձավ այն պատը, որտեղից դու
    Ծառացար, - անհարկի տուրք անցյալին,

    Երբ մեր միջև մի ամբողջ պարբերություն
    Դեռ կա: Դու, որպես Դանզաս՝ հայտնություն -
    Կծագես ետևից:
    Համ էլ, և որովհետև Դանզաս եմ ես՝
    Կանչված, ընտրված, ժամադրված, արժանի,
    Մտնում եմ սենյակ – ոչ Դանտես:
    (Անուն էլ գիտեմ՝ մե՛ջք ապառաժների:)

    Գլխի անդրադարձ: - Պատրա՞ստ ես, արթու՞ն:
    Այդպես էլ և դու՝ ընդմեջ – տասը տուն,

    Չէ՛, տող:
    Ակնագրոհ թիկունք:
    Այս հարցը թողնե՛նք, թիկու՜նք էր... պարպու՜մ...
    Որ չհամառեմ՝ առաստաղ որ - կար:
    Ինչպես հյուրասենյակում,

    Կարծես, և թեթևակի թեք:
    (Սվինագրոհ թիկունք -
    Զո՛րք:)
    Եվ ապա ուղեղի ծալքա-
    Ճըզմըզում: Սարի մեջք՝ բազմած – թիկունքաժայռության:
    Այն մեկը հոծ պատ է՝ Չեկա,
    Այն՝ լուսաբացների, այն՝ գնդակահարության

    Արշալույսների՝ լույսաստվերային
    Մնջախաղերի, - մեջքի ետևից մեջքին:

    Այն, ինչ գլխիցս վեր է՝ գնդակահարումն է:
    Թիկունքապատային պարպումը կորչի՛,
    Առաստաղն որ՝ հաստատ տեսնում եմ -
    Կա (նրա հարցի լուծումն առջևում է – պետք չէ

    Մեզ նա): Չորրորդ պատին եմ գալիս՝
    Նրան, ուր վախկոտը նահանջելիս
    Ընկնում է՝ սայթակելիս:
    «Հա՛, իսկ հատակ
    Կա՞ր: Որ չենք ընկնում ու չընկանք...»
    Կար: - Ո՛չ բոլորին: - Ծառաբուն, հովատակ,
    Ճոպան, ճոճանակ, վհուկախրախճանք, -

    Դրանից ել վե՛ր:
    Դա կլինի մեր բոլորի "հոն աշխարհը"
    Դատարկությանն համատեղել գարշապարը
    Ձգողական:
    Հատակն – ոտքերին:
    Ի՛նչ ներդրված է մարդը, ի՛նչ նյութասողոսկում: -
    Կաթոցից փրկվել – փառք առաստաղին:
    Մահապատիժն հիշու՞մ ես – ժամում

    Մի կաթիլ: Տանը խոտ չաճի, տունը փրկվի -
    Հատակ, հողը չլցվի, դրսից չբերվի

    Բոլոր նրանցով, ում ցիցն-կաղամախ -
    Մայիսյան գիշեր – արգելք չէ հարիր:
    Երեք պատ, հատակ, առաստաղ:
    Կարծես, արդեն վե՞րջ : Հիմա – հայտնվի՛ր:

    Գալը կիմացվի՞ փեղկի թխկոցով:
    Սենյակը հապճե՛պ թքած-կպցրած՝
    Մոխրասպիտակին սպիտակավունով
    Սևագրաթղթին ուրվագծված:

    Ոչ տանիք կապող, ոչ վարպետ սվաղի -
    Երազ: Լարազուրկ ճանապարհների
    Պահակ: Անդունդներում կոպերի տակի
    Ինչ-որ մեկը, գտած մեկին:

    Ոչ մատակարար, ոչ կահույքագործ արևելյան -
    Երազ՝ լերկ ավելի ռեվելյան
    Ծանծաղուտից: Հատակ՝ ոչ մի փայլփլություններ:
    Սենյա՞կ: Ուղղակի՝ մակերևույթներ:

    Նավամատույցն է ավել սիրալից:
    Բան է՝ երկրաչափու-թյունից,
    Անդունդից՝ կարտոնե հատորում զետեղված,
    Ուշ – լիարժեք հասկացած – բայց:

    Ֆայտոնաընթացք զսպող հայց -
    Սեղա՞ն: Արմունկով սնվող բայց -
    Սեղան: Արմնկահակվածության
    Կլինի քեզ սեղան սեղանակառչության:

    Ինչպես նորածնին – արագիլը՝
    Կարիքը լինի – կծլի
    Հենց ինքը: Երեք վերստ հեռվից մի հուզվի՝
    Աթոռն, հյուրը վրան, կծնվի:

    Ծնվողն կծնվի,
    Ճամփից չի շեղվի:
    Ի՞նչ ցուցանակի տակ՝
    Ասեմ ես հստակ:

    Փոխադարձության
    Անտառի խլուտ
    Ժամադրությանոց
    Հոգիների զուտ:

    Տուն հանդիպումների: Բոլորը՝ հրաժեշտ -
    Որ գլու՛խ պրծացնեն:
    Սպասավորներ են – ձեռքե՞րդ -
    Ո՛չ, նրա՛նք, որ ձեռքերից վեր են,

    Սուսիկ ավելի, թեթև ու մաքուր
    Ձեռքերից: Թափոն նորացրած
    Ծառայությունների՞: Տաղտկաջուր՝
    Անցյալում հոսած ու այնտեղ թողած:

    Իսկ այստեղ, այո, ոչ ձեռնահպվելի
    Մեր իրավունքի մեջ, ձեռածության
    Սուրհանդակ ենք մենք, միտք – ձեռքի,
    Ձեռքի – ամփոփում, ծայր վերջին ծայրագույնության:

    Ջղաձգային առանց «դե որտե՞ղ ես» արտասանելու
    Սպասում եմ: Առանց մի խոսքի
    Սպասավորներ են – ձեռածումները
    Փսիքեի ապարանքի:

    Միայն քամի՛ն է պոետին թանկ:
    Ինչում համոզված եմ – միայն միջանցք:

    Քայլարշավներն են բանակի հիմքը:
    Երկար պետք է գնալ, որ հայտնվի ինքը՝

    Սենյակի միջին – կերպահայտնությամբ
    Քնարերգիչ աստծո...
    - Փողոցը բանաստեղծության:

    Քամի՛ է, քամի՝ ծածանվող դրոշ
    Գլխավերևում – մեր քայլքից խրոխտ:

    Իրենց տեղ գտած «և այլն»-ներ -
    Միջանցքներ՝ դռնկից հեռուներ:

    Այլակրոն կնոջ ագռավադեմքով՝
    Դանդաղ հեռացող հեռուներ, չափսով

    Մանկական ոտքի, ցնցուղ անձրևանոցի
    Քաղցր հանգաթխություն՝ կոշիկ ու մաշիկ,

    Ճաշիկ... Պոչից էլ քաշել, սիրամարգ հաշվել
    Ինչ-որ աշտարակ, կոչվում է Էյֆել:

    Գլաքար – մանկան բերանով՝ գետիկ,
    Հեռվի – մի կռճիկ, հեռու չէ – հեռվիկ:

    Մանկան հուշերում նստվածքալարային
    Հեռուն – ուղեբեռ, դաստիարակչուհին...

    Լեզվից չթռցրեց (նորաձևության հեռուն)
    Ինչ էր քարշ տալիս այն մեկը սայլում...

    Հասցված մինչև վերջակետ...
    Միջանցքներ՝ ջրանցքներ տնամետ:

    Ճակատագրեր, հարսանիք, անցքեր, ժամկետներ -
    Միջանցքներ՝ տնային վտակներ:

    Առավոտ հինգին ոչ միայն ավլով են
    Միջանցքով անցնում՝ նաև նամակով

    Թաքուն: Բուրմու՜նք է - քեմոն, ճիմահող:
    Զբաղմու՞նքը: Մի-ջանց-քա-հըս-կող:

    Տանելով այն միայն, ինչ հնձել է
    Միջանցքներով – Կարմանյո՛լը:

    Միջանցքները ով կառուցել է
    (Փորել) գիտեր հենց ծռել
    Անկյունները՝ արյունը ուղղել
    Այնպես, որ անկյուն շրջանցեր

    Սրտի՛ – որ շատ սուր
    Անկյուն է – մագնիս՝ շանթ ձգող -
    Կղզին այն սրտի,
    Կողմերից ողողվող

    Բոլոր: Միջանցքն այս ստեղծել եմ
    Ինքս – պարզ ավելի չուզես -
    Ուղեղին ժամանակ տվել՝
    Չշտապել – ամբողջ ծանուցել

    Գծով՝ «մուտք չկա»-յից
    Մինչև հանգուցայինը՝ կից
    Սրտի - «Գալիս է: Ցա՛ծ կառամատույցից՝
    Աչքերը փակա՛ծ: Եթե ոչ – դե՛ն ռելսերից

    Կա՛ց:» Միջանցքն այս ստեղծել եմ
    Ինքս (պոետ չէ – մտքովս այդպես անցել է),
    Ուղեղին ժամանակ տվել՝
    Տեղը ամեն ինչ բերել,

    Քանի որ տեսակցությունը՝ բառերի
    Տեղանք է – ձևած – չափված -
    Գծված, ոչ միշտ պատշաճ,
    Համատարած թերի ձեռածումների:

    Որպեսզի սերը փթթի -
    Ամբողջը, լինի սիրո հրապուրանք -
    Ամբողջ, մինչև ծալքը զքեստի
    Վերջին... Թե՞ շրթունքի: Ճակատի՛:

    Քղանցք ուղղելը՝ շնորհքը լինի բոլորի՛:
    Միջանցքներ՝ թունելներ տների:

    Ինչպես տարեցն է հետևորդ դստեր:
    Միջանցքներ՝ տների ձորեր:

    Նայիր, իմ ընկեր: Նամակում ինչպես և այն երազում -
    Այդ ես եմ լույսի ճառաքում:

    Հենց աչքդ կպնի առաջին քնով -
    Այդ ես եմ քո մոտ նախազգացումով

    Լույսի: Եվ ծայրաժամկետում ծայրագույն կետի
    Այդ ես եմ – աչքը լույսային դետի:

    Եվ այնուհետև՞:
    Երազ – կռահում:
    Կար – վերև,
    Կար – թեքում՝

    Ճակատ – ճակատի:
    Քոնը – հենարան
    Ճակատ: Կոպիտ է
    Հանգը՝ բերան:

    Նրանից է, թե ոչ, որ պատերն չքված են -
    Առաստաղը հաստատ որ թեքվածք է

    Տվել: Միայն կոչական հոլովի հեղվածք
    Բերանի: Հատակը – հաստատ որ՝ ճեղքվածք:

    Ճեղքվածքի միջից, կանաչ մի Նեղոս...
    Առաստաղը լողում էր լղոզ:

    Եվ ի՞նչ հատակին, բացի «կորչի՛
    Հատակը»: Տախտակն հատակի մեզ ի՞նչ՝
    Փոշոտ: Քի՞չ եմ ես ավլել: - Ի վե՛ր -
    Պոետը ամբողջ անում է ավեր

    Հենց մի գծիկով...
    Մեր երկու «ոչինչ ինչերի» գլխավերևում
    Առաստաղն որ հաստատ երգում էր -

    Երգչախմբով հրեշտակների:



    St. Gilles-sur-Vie, 6 հունիսի 1926 թ.

    Թարգմանությունը՝ Աշոտ Մախմուրյանի
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  4. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Arjo (09.01.2021)

  5. #3
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,595
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ս Ե Ղ Ա Ն


    Հավատարիմ գրասեղան,
    Համաքայլ դու ինձ եղար:
    Շնորհակալ եմ՝ իմ ճամփին
    Պահապան էիր – իմ սպին:

    Շնորհակալ եմ, գրաջորիս,
    Չըճկռեցիր նեղ օրիս:
    Շնորհակալ եմ՝ մեջքիդ քա՛ր -
    Անուրջներս – հա՜ տարար:

    Խիստ հայելի ես արդար:
    Շնորհակալ եմ, որ կայտառ -
    Արգելք ամեն հրապույրի -
    Դարձար զսպիչ զմայլի,

    Ստորությանը – մերժաշիրիմ:
    Կաղնեատաղձ հակակշիռ
    Առյուծադեմ ատելությանն
    Ու դառնության փղին - «ողջ»-ին:

    Ողջ-ո՛ղջ մահապարտ տաշու՛կ,
    Զգացված եմ, որ դու, անշուք
    Գործերիս նեցուկ-կռվան,
    Եղար դաշտավայր-սեղան՝

    Այնպես լայնացած, ծավալված՝
    Բերանս մնաց բացված,
    Սեղանիս պռունկը բռնած...
    Շտրանդ * էիր՝ գրահեղեղված:


    Ծեգին, գիշերը հանած -
    Զգացված եմ, որ ինձ գամված -
    Փախած հետապնդեցիր
    Հարճին ու հետ բերեցիր

    Շահինշահի պես:
    Տե՛ղդ,
    Ասացիր: - Տար քո դերդ -
    Շնչով ծոծրակիս քո շոգ
    Ունայնից պոկեցիր – մոգ -

    Լուսնոտին:
    Սպիապճնված
    Սեղան՝ սյունակներ ստեղծած
    Հրեղեն, ջլերի կրակ,
    Գործերիս սյու՛ն-աշտարակ:

    Սյունակյացի սյուն, երդում
    Լռության – գահ անապատում -
    Ուղի ցույց տվող սյուն կրակե
    Ծով ամբոխին հրեական:

    Ուրեմն օրհնված լինես -
    Արմունկով որ փորձված ես,
    Ծնկով, ճակատով – կուրծք
    Սղոցող սեղանի պռունկ:

    1933-ի հուլիս


    2

    Միության երեսունամյակ -
    Սիրո հավատարմության:
    Կնճիռներն քո գիտեմ համակ,
    Իմն էլ դու – գիտակցությամբ

    Քո հեղինակության, - դաղը
    Վառե՞ց, դաստակեր ագահ:
    Ասացիր, որ չկա – վաղը,
    Որ միայն այսօրը – կա:

    Նամակներն ու դրամը փոստից
    Ուղղում էիր դեպի՛ գետ:
    Ունեիր մի պահանջ տողից -
    Այսօրը – վերջին ժամկետ:

    Սպառնացիր՝ կերածով քննեն,
    Չես հատուցի Արարչին,
    Որ վաղը հո ինձ կդնեն
    Հենց ճիշտ քեզ վրա - սուտ գրչին:


    3

    Միության երեսունամյակ -
    Պաշտպանվե՛ք, չար մանրեներ:
    Կնճիռներն քո գիտեմ համակ,
    Սպի ու փորոք, արատներ -

    Փոքրագույնը քո քարթերից:
    (Ատամով եմ հանգ քարթել:)
    Ընտրյալն էր սիրեցյալներից
    Այն, որ սեղան էր կոչվել

    Սոճու: Ինձ չէ՛, որ բլրին
    Կարելը կեչի պահել,
    Խեժի արցունքով մարմնին,
    Նախանշել, ծերացրել,

    Զգաստացրել նրան գիշերում
    Ու պարտություն պարտադրել:
    Նստում եմ՝ հազիվ է պահում,
    Մտերիմ ենք – մի դար դարդեր:

    Դու համառ կանգնած, ես – համառ
    Մեջքս ծռած – գրի՛ հա գրի՛ -
    Քանիերորդ վարած հեկտար,
    Քանի վերստ – վարի՛-վարի՛ -

    Հաղթահարած՝ գի՛ր – ավելի
    Սիրունը չկա երկրում
    Ամբողջ – այս ձեռքով հենց բերրի
    Կես-Ռուսաստան է գերում:

    Սոճե, կաղնե, օղը ռնգին,
    Այգու, ճաշի – ինչ որ լինի -
    Լաքած, տգեղ, էժանագին,
    Միայն թե ոչ եռոտանի:

    Անվանակցիս նման -
    Ամուսին ճանաչած Ինքնակոչ
    Երեքին – ինչ էլ որ լինի՝
    Նա է - բիլիարդի, դողդոջ -

    Ոգի՛ ունենա առողջ: Տեղի՛ տա
    Եթե երկաթին ճնշմանն աժդահա
    Արմունկի՝ սեղանի պակաս հո չկա -
    Ա՛յ, կոճղը պատրաստ է, ահա:

    Ի՞սկ եկեղեցու մուտքը, պռունկը
    Ջրհորի: Ի՞սկ շիրմաքարը հին:
    Միայն թե իմ երկու արմունկը
    Տեղն իրենց պնդեցնեն՝ Տե՛ր իմ,

    Աստված – ասեն: Կա՛ Նա: Պոետին տոկուն
    Ամեն ինչ – սեղան է, ամեն ինչ – գա՛հ:
    Բոլորից, սակայն, լավն ու կայուն
    Դու ես – իմ ծնկների՛ դազգա՛հ:

    Մոտավորապես 1933 թ. hուլիսի 15 - 1935 թ.
    hոկտեմբերի 29-30

    4

    Նեղացրե՞ց ինձ, շրջանցե՞ց:
    Շնորհակալ եմ, պարգևեց
    Ահ տվող թշնամուն սեղան,
    Չորս ոտքի պնդությամբ

    Կանգուն: Սեղան էլ չէ, ժա՛յռ:
    Սեղանին ճակատ հարմար,
    Ու արմունկ տվեց, կամարին
    Պատշաճ հենապատ կարգին:

    Պիտի նորի՞ց դժգոհենք:
    Ամուր է, քաշովս մեկ,
    Ընդարձակ է, վազքուղի,
    Սեղա՜ն է, դա՛ր կհանի:

    Զգացված եմ, Ատաղձագո՛րծ,
    Որ ինձ շնորհեցիր ի գործ
    Չափած ու ձևած սեղան,
    Պինդ քան քիմեռն փարիզյան:


    5

    Հավատարիմ գրասեղան,
    Անձնատուր դու ինձ եղար,
    Ծառաբունդ զիջեցիր՝
    Լիակենդան մնացիր:

    Կանաչի ունքախաղով
    Կայտառ, շնչով կեղևի,
    Արցունքով ավյուն խեժի,
    Արմատներով ապառաժի:


    1933 թ. Հուլիսի 17-ը


    6

    Քվիտ ենք՝ դուք – շատակեր իմ հաշվին,
    Զոհ եք, սակայն, իմ գրչին:
    Ձեզ – կդնեն սեղանին ճաշի,
    Ինձ – հենց իմ գրասեղանին:

    Որովհետև, քչով երջանիկ՝
    Հաճույքներն անտեսել եմ:
    Որովհետև, չափից դուրս բկլիկ,
    Անընդհատ դուք ճաշել եք:

    Իր համար նախօրոք ընտրված -
    <Մինչև իր ծնվելը դեռ> -
    Ամեն մեկն՝ իր տեղում է, գրանցված,
    Եվ ունի ուրույն մի դեր՝

    Ձերը – բխկոց, իմը – գրապահոց,
    Դուք – ուտելով, ես – գրելով,
    Դուք – ճպճպոց, ես – հանգագործ,
    Դուք – թթվով, ես – դակտիլով:

    Ծնեբեկի հաստաոտք ցողուններն -
    Սնարի մոմեր մահագույժ:
    Զոլավոր սփռոցներն սեղանի -
    Ճամփա ցույց տվող նախագույժ:

    Ժայթքել սիգարով հավայան -
    Աջա- ու ձախա-շնչյան:
    Հոլանդական սփռոցը քաթան -
    Լինի ձեզ – ա՛ջ, ձա՛խ – պատան:

    Եվ որպեսզի սփռոց չվատնվի -
    Մի փոս, մի հոր գտնվի,
    <Սփռոցից – ձեզ բոլոր> - թափ տրվի՝
    Կռճոնքախառը դրստվի:

    Աղավնի չէ՝ բտած աքաղաղ -
    Թը՜ռռ, հոգին – հերձվածի:
    Ինձ տկլոր կդնեն դագաղ՝
    Երկու թև մորեմերկ ծնվածիս:


    1933 թ. հուլիսի վերջը

    Թարգմանությունը՝ Աշոտ Մախմուրյանի
    2016 թ.հոկտեմբեր – 2017 թ. Փետրվարի 16-ը

    - - - - - - - -
    *գերմ. Strand – ծովափ, լողափ
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  6. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Arjo (09.01.2021)

  7. #4
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.11.2020
    Հասցե
    Անտառ
    Գրառումներ
    688
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Марина Цветаева – Чехии, разгромленной фашистами – ˮО, слëзы на глазах… ˮ
    Հասմիկ Գիշյան – Հայաստանին ...
    Մարինա Ցվետաևա-թարգմանությունը Հասմիկ Գիշյանի

    O՜h, արցունքներ այրող
    Սիրո և զայրույթի,
    O՜h, արտասվող իմ հող,
    Արյան մեջ իմ երկրի:
    O՜h, սև մթի լեռ-սար,
    Որ պատեցիր աշխարհ:
    ժամն է ՏԻՐՈՋԸ տալ
    Իրեն «ԱՄԵՆ»-ն այս պահ:
    Մերժում եմ ես՝ «լինել»-ն…
    Այս տմարդկանց դժողքում
    Մերժում եմ ես «ապրել»-ն…
    Այլոց ոհմակներում
    Գայլանման ոռնալ…
    Շնաձկան նման
    Դիերն ի վար լողալ
    Մերժում եմ անպայման:
    Ընդմիշտ եմ հրաժարվում
    Լսել, տեսնել խորհուրդ:
    Քո աշխարհքիդ անգութ
    Մեկ պատասխան՝ «ՄԵՐԺՈՒˊՄ»!!!
    Վերջին խմբագրող՝ Arjo: 10.01.2021, 10:52:

  8. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Sambitbaba (10.01.2021)

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •