Իրավական առումով արտոնություններից օրինակ՝ հանցանք կատարելու կամ դատավճիռ կայացնելու պահին հղի վիճակում գտնվող կանայք ցմահ ազատազրկման չեն կարող դատապարտվել:
Իրավական առումով արտոնություններից օրինակ՝ հանցանք կատարելու կամ դատավճիռ կայացնելու պահին հղի վիճակում գտնվող կանայք ցմահ ազատազրկման չեն կարող դատապարտվել:
The Truth Is Out There
Մուշու (18.02.2017)
Ուլուանա (17.02.2017)
հերթի մեջ ես հավասարապես ինձնից առաջ կթողնեմ թե հղի կնոջը ու թե մանկասայլակովին..
բացի նրանից, որ մեզանում մայրությունը <սրբություն> է համարվում` նաև նրա համար, որ նրանք, ինչ որ չափով, ավելի խոցելի են (չխառնել <թույլ>-ի հետ), քան ես..
ու գիտեմ, որ համալսարաններում դասավանդող հարազատներս էլ արտահերթ ստուգարք ու քննություն են նշանակել..
ցանկացողները կարող են երկար բանավիճել, թե դա կնոջ իրավունքների ոտնահարում է, թե ոչ..
իսկ ես կասեմ` լավ են արել արել են )))
ու ես ինքս էլ շարունակելու եմ ակնածանքի դրսևորումներ ցուցաբերել հղի կանանց նկատմամբ..
իսկ այ թե կցանկանան արդյոք նրանք օգտվել այդ առաջնահերթություններից թե ոչ` իրենց որոշելիքն է...
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Տրանսպորտում նստելու տեղ տալն ու հերթում զիջելն էն տարրական անհրաժեշտություններն են, որ, ըստ իս, ցանկացած առողջ ու հասուն մարդ՝ անկախ տարիքից ու սեռից՝ պիտի որ գիտակցի ու անի։ Ինչ վերաբերում է հղի ուսանողի հենց էնպես գնահատական դնելուն, ապա շատ սխալ եմ համարում։ Ու ընդհանրապես առանց համապատասխան գիտելիքների կամ դրանց առկայության ապացույցի ընդունելի չեմ համարում հենց էնպես գնահատական դնելու որևէ պատճառ։ Ասենք, եթե էդ մարդը վաղը չէ մյուս օրն իր գիտելիքի բացակայության կամ թերիության պատճառով իր աշխատանքը լավ չանի, ու դրանից մարդիկ տուժեն, էդ մարդկանց դժվար թե հետաքրքրի, թե ինչ պատճառով են նրա գիտելիքները թերի, չէ՞։ Չի կարողանում սովորել, թող տարկետում վերցնի (Հայաստանում), իսկ, օրինակ, ԱՄՆ–ում շատ ավելի հեշտ է նման իրավիճակներում. պարզապես էդ կիսամյակ դասեր չես վերցնում կամ վերցնում ես էնքան, ինչքանից որ ի վիճակի ես գլուխ հանել։
Ես, օրինակ, ԱՄՆ–ում սովորելիս համ ընդունվելու ժամանակ եմ հղի եղել, համ ավարտելու, այսինքն՝ երկու կիսամյակ սովորել եմ «ահագին հղի» վիճակով։ Իհարկե, գիտեի, որ մի քիչ ռիսկային է, հատկապես որ գիտեի, որ հղիությունն ընդհանրապես ծանր եմ տանում, ճիշտ է, հատուկ ինչ–որ ցավեր, խնդիրներ չեմ ունեցել, բայց հղի ժամանակ ընդհանուր առմամբ ինձ բավական տկար եմ զգում, շատ շուտ եմ հոգնում և այլն, ու երբեմն էնքան, որ ի վիճակի չեմ լինում ո՛չ ֆիզիկական, ո՛չ մտավոր աշխատանք նորմալ անելու։ Առաջին կիսամյակին, թեև կիսամյակի ընթացքում հաջողացրել էի շատ լավ սովորել ու ելնելով կիսամյակի ընթացքում տարբեր առաջադրանքներից հավաքածս միավորներից՝ ակնկալում էի առավելագույն գնահատական ստանալ, բայց ամեն ինչ փչացավ վերջնական քննության նախօրեին, երբ մոտս կեղծ ծննդաբերական ցավեր սկսվեցին. ամբողջ օրը ցավից բացարձակապես ոչինչ չէի կարողանում անել, հաջորդ օրն էլ, բնականաբար, չկարողացա գնալ քննության, քանի որ էնտեղ ծննդաբերելու ցանկություն չունեի։ Դասախոսին նամակ գրեցի ու բացատրեցի իրավիճակը՝ հարցնելով, թե ինչ կարող եմ անել չհանձնածս քննությունը կոմպենսացնելու համար։ Նամակիս էդպես էլ չպատասխանեց, մի երկու օրից կայքում տեսա, որ վերջնական գնահատականս դրել էր՝ հաշվի առնելով մինչև այդ ստացածս գնահատականները և վերջնական քննությունը չհանձնելս, այսինքն՝ էլի բարձր, բայց ոչ առավելագույն, ինչպես որ կստանայի քննությունը հանձնելու դեպքում։ Իրականում ինքն իրավունք չուներ էդպես վարվելու, գոնե նամակիս պիտի պատասխաներ։ Ես էլ իրավունք ունեի բողոքելու ու պահանջելու, որ քննությունը հանձնեմ։ Բայց դե արդեն նորածին երեխայի հետ մի տեսակ հավես չարեցի էդ քաշքշուքի միջով անցնել, քանի որ հարցն ինքնին ինչ–որ լուծում ստացել էր արդեն, որոշեցի ոչինչ չձեռնարկել։ Մյուս հղիությանս ժամանակ էլ կիսամյակի վերջում արդեն յոթ ամսական հղի էի։ Ընթացքում էլ ուզածիս չափ չէի կարողացել պարապել, վերջում էլ, ճիշտ է, էլի նորմալ գնահատական ստացա, բայց ոչ առավելագույն։ Ամեն դեպքում էդ առարկան վերցնելիս հստակ գիտակցում էի, որ կարող է էդպես լինել, բայց հաշվի առնելով, որ նորածին երեխայի հետ շատ ավելի քիչ ժամանակ ու հնարավորություն էի ունենալու պարապելու, դա էլ վերջին առարկան էր, որ պիտի վերցնեի ու քոլեջն ավարտեի, որոշեցի, որ ամեն դեպքում արժե հիմա վերցնել, պրծնել, թեկուզև առավելագույն գնահատական չստանամ։ Ի դեպ, էդ առարկայի լեկցիաները մեծ դահլիճում էին՝ մոտ հարյուր ուսանողով, ու դասախոսն ամենայն հավանականությամբ մինչև վերջ էլ նույնիսկ չի նկատել, որ հղի եմ, ես էլ իրեն չեմ տեղեկացրել, քանի որ միտք չունեի դրա շնորհիվ որևէ առավելություն ստանալու։ Էնպես ստացվեց, որ քոլեջում սովորելուս տարիներին հղի վիճակով վերցրածս էդ երկու առարկաները միակն էին, որոնցից առավելագույն գնահատական չեմ ստացել, այսինքն՝ կարելի է եզրակացնել, որ հղիությունը որոշակիորեն բացասաբար է ազդել սովորելուս վրա։ Բայց դա իմ ընտրությունն է եղել, հետևաբար՝ նաև իմ խնդիրը, ու ոչ մի անգամն էլ չեմ ակնկալել կամ թեկուզ ցանկացել, որ հղիությունս հաշվի առնելով՝ ինձ ավելի բարձր դնեն կամ, առավել ևս, առանց պատասխանելու գնահատական դնեն։
Բայց, օրինակ, կողմ եմ, որ որոշ առավելություններ տրվեն հղի ուսանողներին, օրինակ՝ անհրաժեշտության դեպքում ավելի ուշ պատասխանելու/հանձնելու կամ այլ նմանատիպ առավելություններ, բայց ամեն դեպքում իրենք վաստակեն իրենց գնահատականները, ոչ թե զուտ հղի լինելու համար առանց պատասխանելու կամ մինիմալ գիտելիքներին բավարարելու դրական գնահատական ստանան կամ իրենց վաստակածից ավելի բարձր ստանան։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ