Պատերա՞զմ, թե՞ խաղաղություն. լրջանալու պահը

[Աթեիստ]

Աթեիստ ջան, մարդկության պատմությունը վերջին 50 տարով է սահմանափակվում? Այս կապակցությամբ, եթե ուզում ես ճիշտն իմանալ, վերջին 50 տարում դե-յուրե ոչ-ոք ոչ-ոքի պատերազմ չի էլ հայտարարել, որ մի հատ էլ հաշտություն կնքվի՝ բոլորը կռվում են ներքին կարգով, առանց դե-յուրե պատերազմ հայտարարելու, քանի որ պատերազմի հայտարարման փաստը այն հայտարարողի համար բացասական իրավական ու քաղաքական հետևանքներ է առաջացնում: Այս կապակցությամբ՝ կողմերը փորձում են ոչ թե <պատերազմել>, այլ ուրիշ բանի տակ քողարկել իրենց արածները, օրինակ՝ հակաահաբեկչական գործողության:

Ի դեպ, սերբազրկված Կոսովոն տիպիկ օրինակ է, երբ այն սերբ բնակչության համար տարաբնույթ երաշխիքներով տրվեց ալբանացիներին, բայց այժմ զրկվում է կամ զրկված է իր բնիկ բնակիչներից՝ սերբերից: Միջազգային հանրությանը սրբորեն հավատացողներին ուզում եմ հիշեցնել նաև Իսրայելի և Գազայի հատվածի օրինակը, երբ նույն միջազգային հանրությունը այդպես էլ մատը մատին չի տալիս Գազայի հատվածի արաբների՝ միջազգայնորեն ճանաչված իրավունքները պաշտպանելու համար:

Եվ վերջապես, որպեսզի չասեք, թե ես օրինակներ բերելուց խուսափում եմ, վերջին 50 տարվա պահով, ահա մի տիպիկ օրինակ.

1949 թ-ի հունվարի 1-ին կնքված հաշտության համաձայնագիրը վերջ դրեց Հնդկաստանի և Պակիստանի միջև մղված Առաջին պատերազմին, սակայն 1965 թ-ի օգոստոս-սեպտեմբեր ամիսներին բռնկվեց ավելի մեծ մասշտաբներ ունեցող Հնդկա-պակիստանյան Երկրորդ պատերազմը: 1966 թ-ի հունվարին էլ Պակիստանի նախագահն ու Հնդկաստանի վարչապետը ստորագրեցին հերթական հաշտության համաձայնությունը: Սրան հակառակ, սակայն, 1971 թ-ի դեկտեմբերին բռնկվեց Հնդկա-պակիստանյան Երրորդ պատերազմը, որն իր արյունահեղ բնույթով չզիջեց նախորդին, ընդ որում դրանից հետո և մինչև այժմ էլ կողմերը գտնվում են փաստացի պատերազմական դրության մեջ:

Սա, այսպես ասած, դասական օրինակն է, իսկ ինչ է տեղի ունենում տարաբնույթ աֆրիկաներում, արաբների ու հրեաների մոտ, դա արդեն բոլորս ու հիանալի գիտենք:

Հենց էդ ա, որ բոլորս չի, որ գիտենք, ես պատմությունից շատ թույլ եմ։
Ինձ հետաքրքիր ա, Հնդկաստանի ու Պակիստանի դեպքում որևէ միջազգային կառույց մասնակցե՞լ ա հաշտության համաձայնության ստորագրմանը։ Եթե այո, հետո ի՞նչ ա արել, երբ կողմերից մեկը խախտել ա համաձայնությունը։

[Lion]

Առաջին պատերազմն ավարտվեց ՄԱԿ-ի համապատասխան բանաձևի համաձայն, Երկրորդը՝ ՄԱԿ-ի անվտանգության խորհրդի համապատասխան բանաձևի համաձայն, Երրորդը՝ չի ավարտվել մինչ այսօր:

Երկրորդ ու Երրորդ պատերազմների դրդիչն ու ագրեսորը միանշանակ եղել է Պակիստանը ու, ինչքան ինձ հայտնի է, չնայած ՄԱԿ-ի ու նաև նույնիսկ ՄԱԿ-ի անվտանգության խորհրդի համապատասխան բանաձևերի առկայությանը, ոչ մի միջազգային ուժ չի մասնակցել պատերազմին Հնդկաստանի կողմում և հնդիկները հետ են մղել հարվածն իրենց ուժերով - սենց բաներ...