Պատերա՞զմ, թե՞ խաղաղություն. լրջանալու պահը

[Տրիբուն]

Տրիբուն, մենակ էսօր բազմաթիվ հիմնավորումներ եմ ներկայացրել։ Եթե անգամ դրանք քեզ համոզիչ չեն, ակնհայտ ա, որ ոչ թե օդի մեջի խոսքի հետ գործ ունենք, այլ մտածված, քննված, վերլուծված մոտեցման, կետ առ կետ դիտարկված, քննարկված։

Կրկնում եմ, կապ չունի ինչքան ա քո համար համոզիչ կա անհամոզիչ։ Իսկ օդի մեջ «Հզոր Հայաստան» կոչը դասական պոպուլիզմ ա։ Թող հիմնավորեն, ոչ թե կենացների տեսքով ծրագիր ներկայացնեն, հաճույքով կընդունեմ սխալս։

Բայց բավ չի՞ քաղաքականությունը կենացների մակարդակով անենք։ Որ տենց ա, չաղ, ուրախ, սաղ ու բախտավոր լինես։

Ի դեպ գիտեի՞ր, որ էդ կենացի «չաղ» բառը հարստություն ա նշանակում, ոչ թե գեր։ Ես նոր եմ իմացել, էնպես որ քեզ հարստություն եմ ցանկանում, ոչ թե գիրանալ։

Sent from my A0001 using Tapatalk

Ապեր, չէ, համոզիչ չեն։ Երդվում եմ։

Ոռ չեմ խաղացնում, ձևեր չեմ թափում, ինձ մեծ քաքի տեղ չեմ դնում, գիտունիկի տեղ չեմ դնում, ռազմահայրենասեր պատմաբանի ու մարշալի տեղ էլ չեմ դնում ․․․ անկեղծ ասում եմ, համոզիչ չեն ու գնալով ավելի քիչ համոզիչ են դառնում։ Դու կարաս քսան կետի տեղը, ասեն եկու հարյուր կետ գրես, բայց առանձին առանձին ու միասին վերցրած էտ կետերը որակ չունեն։ Քեզ թվում ա, թե դրանք շատ հիմանվոր են, բայց իմ համար զրո հիմնավորվածություն ունեն - սահման, զարգացումից սկսած, միջազգային հանրություն, երաշխիքներով վերաջացրած: Զրո բովանդակություն ա մեջը։ Բառերի լուծ ա, ոչ ավելին։

Ավելի լավ ա Հզոր Հայասատանին հավատամ, գոնե ոգի կա մեջը։