Պատերա՞զմ, թե՞ խաղաղություն. լրջանալու պահը

[Վիշապ]

Իսկ ի՞նչ կասես էն երաշխիքների մասին, որ սենց շարունակելու դեպքում շարունակելու ենք տարեկան ունենալ 50+ զոհ, ռմբակոծվող գյուղեր, դպրոցներ, մանկապարտեզներ, անընդհատ լարված վիճակ, շարունակվող արտագաղթ, մարդաթափվող սահմանային գյուղեր:

Եթե երաշխիք չունենանք, փոխզիջման չենք գնալու: Բայց դրա հակառակը այ էս վերևի նկարագրածս ցավալի իրողությունն ա: Այդտեղ մենք երաշխիքներ ունենք: Ու չգիտենք մինչև ուր է հասցնելու, որ պահին է բերելու լայնամաշտաբ պատերազմի, դրա դեպքում հաղթելու դեպքում ինչ կորուստներով հաղթած դուրս գալու:

Ու էս ամեն ինչը բերում ա ելքի փնտրտուքին:

Լևոնը հա բացում ա թեման, մյուսները (նկատի ունեմ քաղաքական ուժերը) կամ թռնում են թեմայից կամ հայրենասիրական պաթոս մտնում: Արդյունքում լուծման մենակ էս մի տարբերակն ունենք սեղանին:

Ու ինչքան էլ ոմանք վրդովվեն, բայց էս պարագայում հարցը գալիս ա պատերազմ կամ խաղաղություն ընտրելուն:

Ուրեմն մանիպուլյացիաների մասին։ Հիմա երևակայական փորձ ես անում ու պատկերացնում ես, որ քո գրառումները իրականում այսպիսին են եղել․

Իսկ ի՞նչ կասես էն երաշխիքների մասին, որ փոխզիջումների անբարենպաստ ընթացքի դեպքում ունենալու ենք ևս մի ցեղասպանություն, կորցրած Արցախ ու էլի միքանի հայկական շրջաններ, հուսալքված ու կործանված Հայաստան ու հայություն:

Եթե երաշխիք ունենայինք, կգնայինք փոխզիջումների: Բայց դրա հակառակը այ էս վերևի նկարագրածս ցավալի իրողությունն ա: Այդտեղ մենք երաշխիքներ չունենք: Ու չգիտենք փոխզիջումները ինչ ընթացք են ունենալու, որ պահին է Ադրբեջանը խախտելու իր խոստումները ու միջազգային ուժերն էլ ինչ պիտի անեն:

Ու էս ամեն ինչը բերում ա նրան, որ ստատուս քվոին էս պահին այլընտրանք չկա:

Լևոնը բացում ա թեման զուտ քաղաքական դիվիդենտներ շահելու համար, սա իր հիվանդագին անձնական ամբիցիաների խնդիրն ա ընդհամենը, մյուսները էս թեմայով խայտառակ պատմություն չունեն, դրա համար էս թեմայով ծավալվելու էլ չունեն:

Ու ինչքան էլ ոմանք վրդովվեն, բայց էս պարագայում հարցը գալիս ա պատերազմ ընտրելուն: