Պատերա՞զմ, թե՞ խաղաղություն. լրջանալու պահը

[Ծլնգ]

Just like I said… դու բեյսիկ բաները չես հասկանում... տարրական պրինցիպները երկրի զարգացման չգիտես, ի՞նչ խոսակցություն ես ուզում ծավալվի... քո համար խաղաղություն գործնական արժեք չունի (զուտ վերացական ա, բարոյական) դրա համար էլ դատարկ դատարկ զրնգում ես...

այ իմ զանգուլակ ախպեր, նպատակը խաղաղությունն ա, միջոցը դրան հասնելու, փոխզիջումը (գոնե մեր կարծիքով)... եթե կոմպրոմիսը խաղաղության հասնելու ընդունելի ձև չի ուրեմն պտի պատերազմես որն էլ դու ես առաջարկե (վերևում գրած ա)... էս ա քո տրամաբանությունը...

խաղաղությունը պարտադիր ա զարգացման համար... դու ասում ես պատերազմով են հասնում, ես ասում եմ կոմպրոմիսով... քո ասածն աբսուրդ ա որովհետև պտի էնքամ ուժեղ լինես որ գնաս հասնես Բաքու... դու էլ գիտես որ էս աբսուրդ ա...

զոռով նենց ես անում, որ քո դիշյովի մակարդակի իջնեմ, բայց զուր ես փորձում, նենց որ լավ կլինի թարգես

Իսկ անհեթեթություններիդ մասով․ ես պատերազմել չեմ առաջարկել, ու «խաղաղությանը ձեր տուֆտա մեթոդներով չեք հասնի» չի նշանակում, թե ես պատերազմատենչ հակումներ ունեմ։ Էլի սև ու սպիտակից էն կողմ բան չես տեսնում։

Մնացած ինձ վերագրածդ ցնդաբանություններն արժանի էլ չեն, որ շոշափեմ․․․