Պատերա՞զմ, թե՞ խաղաղություն. լրջանալու պահը

[Տրիբուն]

Բյուր, մեռանք ասելով, եթե չի ուզում, ջանքերդ դիր որ պարտադրես ուզելը, ոչ թե խնդրից փախիր։

Լավ չեք ասում, էլի, ապեր։ Համոզիչ չեք։ Պիտի էլի աշխատեք ձեր վրա։ Համ ձեր ասած/գրածները համոզիչ չեն, համ էլ մեր ունեցած նախկին փորձը մեզ հուշում ա, որ ձեր քաղաքականություն ասածն ու վերջնական արդյունքը իրարից մի հազար կիլոմետր հեռու են։ Մենք էլ ռիսկի չենք ուզում դիմենք, քանի որ, պանիմայեշ, վտանգավոր ա, էլի։

Ու մեռանք ասելով, որ բանակցության սեղանի մոտ լավ էլ ուզում ա։

Ալիևը մինչը իրա բերանով չասի, հոր արև չերդվի, հիսուն ոչխար երդումի դեմը մատաղ չանի, չենք հավատալու։ Թե չէ նենց տոշնի եք ասում, որ բանակցությունների սեղանի շուրջ լավ էլ ուզում ա, յանի սաղ զապիսները ունեք բանակցությունների, կամ ՀԱԿ-ով սաղդ ընդեղ նստած եք։

Ես Ալիևի բերանից էսքան ժամանակ մենակ լսել եմ, որ հայերին սաղին մոռթելու են լցնեն Սևանը, ու փաստացի մոռթողներին էլ ազգային հերոսի կոչում ա տվել, ու կնգան էլ փոխնախագահ ա նշանակել։ Շատ վստահելի բանակցային կողմ ա, Դոդի պես։