User Tag List

Նայել հարցման արդյունքները: Ո՞րն եք ավելի շատ հավանել.

Քվեարկողներ
9. Դուք չեք կարող մասնակցել այս հարցմանը
  • Ճանապարհ 1.0

    5 55.56%
  • Հետհաշվարկ

    4 44.44%
Էջ 1 9-ից 12345 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 124 հատից

Թեմա: Գրական դուետ. Ճամփա ընկնել

  1. #1
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Գրական դուետ. Ճամփա ընկնել

    Նոր դուետ

    Ահա պահանջը:

    Ներկայացնել արձակ ստեղծագործություն, որտեղ պատմության իրադարձությունները կատարվում են ճանապարհին: Քանիսն են, ուր են գնում, հասնելու են թե չէ, ձեր ընտրությունն է:
    Ժանրային և ծավալային սահամանափակումներ չկան:

    Ընդունվում են նաև արտամրցութային աշխատանքներ:

    Վերջնաժամկետը՝ հունվարի 15, Երևանի ժամանակով երեկոյան 9:

    Խնդրում եմ հետևել վերջնաժամկետին՝ թե մրցութային, թե արտամրցութային աշխատանքներ ուղարկելիս:

    Աշխատանքները կարող եք ուղարկել ակումբային նամակագրության միջոցով կամ իմեյլով՝ iparika(at)gmail(dot)com հասցեին:

  2. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Mr. Annoying (08.01.2017), Աթեիստ (08.01.2017), Հայկօ (08.01.2017), Նիկեա (08.01.2017)

  3. #2
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ճանապարհ 1.0

    -Ու՞ր ենք գնում: Գիտեմ, որ ղեկը իմ ձեռքին է, բայց ճանապարհը՝ երկուսիս, չէ՞: Առա՞ջ: Հա, իրոք որ:

    Volkswagen-ի նոր կանաչավուն էլեկտրոմոբիլը հին հիփփիական ֆուրգոնների ոճով է պատրաստված: Այս մեքենան գնեցի, որ ինձ մի քիչ ավելի իրական զգամ: Նորագույն ժամանակներում հին կյանքի հետ կապող բան համարյա թե չի մնացել: Իմ միկրո-բլոկի հարևանները պնդում են, որ թիթիզանում ու փորձում եմ տարբերվել՝ տունս ռետրո, հնաոճ բաներով լցնելով: Բայց այդպիսի բան չկա. ես ուղղակի վախենում եմ:

    Գիտես, ինձ դուր էին գալիս քո շուրթերը ու հին քիթդ: Ճիշտ է՝ նորը ավելի սիրուն է: Նաև ինձ շատ գրավում էին տրամադրությանդ կտրուկ փոփոխությունները, համարձակությունդ ու երբեմն անտանելի դարձող անտարբերությունդ: Հենց այդ իռացիոնալ ընտրությունների համադրությունն է իմ համար սերը: Օրինակ՝ այս մեքենան շատ խելացի է, բայց սիրել չի կարողանում:

    -Uber, ես սիրում եմ քեզ:

    -Կներեք, Սէմ, զգացմունքների իմիտացիայի նախագիծը իմ մոտ ալֆա փուլում է դեռ, այդ իսկ պատճառով չեմ կարող բավարարել Ձեր էմոցիոնալ պահանջմունքները:

    Ճանապարհը ձգվում է անվերջ՝ հորիզոնից այն կողմ: Այսօր նույնիսկ արևը, որ մայր է մտնում, արհեստական է մի տեսակ: Իսկ ես իրակա՞ն եմ: Իմ ձեռքին ոչ մի ղեկ էլ չկա, դու էլ այստեղ չես, իմ ձեռքին ոչ մի բան էլ չկա: Ես պառկած եմ ինքնակառավարվող ֆուրգոնում ու խոսում եմ քո եռաչափ պրոյեկցիայի հետ: Վիդեոներ էլ կան, բայց այս ֆոտոն ամենաշատն եմ սիրում: Ինձ դուր էին գալիս կարճ մազերդ՝ կարմիրից էլ շատ: Ափսոս այս սարքը հին է և թույլ չի տալիս գրկել ու մազերից հոտ քաշել:

    -Uber, ու՞ր ենք գնում:

    -Գնում ենք Սան-Ֆրանցիսկո, պարոն: ԱԻ վերլուծական կենտրոնի տնօրեն Աննայի հետ հանդիպման: Մնացել է 1234կմ՝ մոտ 1ժ 4ր: Դուք պայմանավորվել էիք 10:45. եթե թույլ չտաք փոխել արագությունը կամ երթուղին, ապա կհասնեք 13ժ 5ր շուտ:
    Վերջին խմբագրող՝ ivy: 16.01.2017, 11:34:

  4. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Mr. Annoying (16.01.2017), Smokie (18.01.2017), Արէա (16.01.2017)

  5. #3
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Հետհաշվարկ

    Դիմացիս մի հսկա սև շենք է, որ ուշադիր նայեմ առաջին հարկին, կտեսնեմ՝ ոնց են ներսը վազվզում՝ ճշտերն ու հաշվարկածները։ Արդեն երկու ժամ ուշացել եմ ու շարունակում եմ դանդալոշի նման շարժվել, կողքի սուրճի կրպակում հերթի մեջ եմ, շենքի ներսում էլ սուրճ կա, բայց պլաստմասայի համ եմ առնում ու շաքարավազն էլ այն չէ։ Կողքիս օգնական ռոբոտը արդեն կես ժամ նույն դիրքով ու նույն դեմքի արտահայտությամբ է, ես այդ ընթացքում մի քանի անգամ հորանջեցի, մի անգամ փռշտացի ու հասցրի քթիս տակ մռթմռթալ։
    Սուրճը ձեռքիս բարձրացա, մուտքի մոտ փորձեցի կում անեմ, տաք էր, թափվեց գետնին ու դա արդեն հաշվարկված էր, արագ սրբեցին ու տեղեկացրին, որ ճիշտ էին կանխատեսել նաև իմ ուշանալը և մինչև իմ գալը արդեն հանդիպումների ժամերը փոխել էին։ Միայն ինքս ինձ համար եմ անկանխատեսելի մնացել։
    Մի օր իմ կանխատեսելիությունից ձանձրացած նստեցի մեքենաս ու քշեցի ուր պատահի՝ առաջ, որ գոնե մի քիչ իրական կյանք ունենամ: Մեքենայիս ձայնը ու ավտոմատ ղեկավարումը անջատել եմ, բայց մոռացել են ընդհանուր կառավարման համակարգը անջատել: Հանկարծ նա կտրուկ միացավ ու գոռաց.

    -Ձեր հետագա քայլերը կարող են վտանգել ձեր կյանքը: Հայցում եմ ձեր ներողամտությունը, բայց ստիպված եմ չենթարկվել ձեր հրահանգներին:

    Ղեկը ներս քաշեց, քնաբեր փչեց օդում, նստատեղը իջեցրեց ու արդեն ուշքի եկա, երբ արդեն մեքենան շենքի դիմաց էր։
    Վերելակ եմ մտնում, ձեռքս դնում եմ ճանաչման սենսորի վրա: Կանաչ լույսից հետո մի հայելի է բացվում, որպեսզի հաստատի իմ ինքնությունը: Այս հնարքը ես եմ մտածել: Պետք է նայեմ ու ժպտամ: Ժպտում եմ, վերելակի մեջ դուռ է բացվում:
    Մտնում եմ սենյակ, խորը շունչ քաշում: Թաց խոտի հոտից ու թարմությունից գլուխս սկսում է պտտվել, հետո հարմարվում եմ բնական թթվածնին: Այստեղ ամեն ինչ իրականին մոտ է, համարյա իրական: Մոտեցա իմ աչքի առաջ մեծացած խխունջին, բարևեցի ու գնացի իմ անձնական կապսուլան, հետո՝ կառավարման խուց: Նստեցի ղեկավարման վահանակի առաջ, հավաքեցի անհրաժեշտ տվյալներն ու կոորդինատները:
    Կարծես ոչինչ էլ չեղավ, բայց փոքրիկ տիեզերանավս տեղից պոկվեց: Ես արդեն կարող եմ ուղղակի վայելել Տիեզերքի հսկա լինելը ու իմ փոքր լինելը: Առաջներում այդ միտքը շատ էր վախեցնում, իսկ հիմա ուղղակի թաղվում եմ Տիեզերքի լռության գրկում ու վայելում եմ ժամանակի ու տարածության առաձգականությունը:

    Մի սարդ վերևից իջավ ուղիղ տեսահորիզոնիս կենտրոնը, նրան խուց չի կարելի: Կարող է մտնել համակարգի մեջ ու վնասել սխեմաները, բաց պահին իր հանդեպ զգացածս չթողեց վռնդեմ: Ներմուծեցի վերադարձի տվյալները՝ 20 րոպե: Երկրի ֆաունայի ներկայացուցիչը մի քանի րոպե կախված մնաց, հետո անհետացավ: Փակեցի աչքերս, ժամանակը ասես կանգ առավ:
    Վերադարձա սենյակ: Դուրս եկա միջանցք: Բոլորը քարացած ինձ նայեցին, հետո շարունակեցին իրենց գործը: Շրջվեցի՝ դռան վրա իմ ավան փոխարեն ուրիշ մեկինն էր գրված: Շոկի մեջ ընկա: Կողքովս անցնող ռոբոտին հարցրի թե ինչ է պատահել, ասաց, որ ես 2 օր ուշացել եմ: ԱԻ համակարգը որոշել է, որ չեն կարող հետաձգել գործերը, դրա համար ուրիշին են բերել: Մի քանի րոպե այդ մտքի հետ չեմ հարմարվում, հետո թեթևություն եմ զգում ու շունչ քաշում:
    Արհեստական միջավայրից դուրս եմ գալիս փողոց: Կանաչավուն տարօրինակ մեքենա կա դրսում կանգնած: Մոտս նոստալգիկ զգացումներ առաջացան անծանոթ հնաոճ մեքենայից: Մեքենան ազդանշան տվեց, որ ճանաչեց դեմքս: Դուռը դանդաղ բացվեց․․․
    Վերջին խմբագրող՝ ivy: 16.01.2017, 00:38:

  6. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Smokie (18.01.2017)

  7. #4
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Արտամրցութային աշխատանք. չի մասնակցում քվեարկությանը: Բայց անպայման կարծիք թողե՜ք:

    Ձյունը

    - Իմ պապան մենակով կարող ա աշխարհի ամենածանր գերանը բռնել, բարձրացնել:
    - Իսկ իմ պապան ավտո ունի ու կարող ա քո պապային գցել տակը:
    - Չունի՛:
    - Ունի՛:
    - Արդեն չունի, ես տեսա:
    - Հա՞, դե ուրեմն դանակ ունի, աշխարհի ամենամեծ դանակն ա:
    - Իմ պապան էլ թուր ունի:

    Մանեն լուռ քայլում էր Վարդանի ու Սոնայի հետևից: Չորս տարեկանի համար դժվար է հասնել առաջին դասարանցիների հետևից, մանավանդ երբ մի ոտքդ բոբիկ է:

    - Իսկ իմ պապան մենակով գնացել ա առաջ, բոլորին սպանել, հետ ա եկել:
    - Սուտ ես ասում, բոլորին չի սպանել:
    - Սպանել ա:
    - Բա որ սպանել ա, էսօր ո՞վ էր կրակում:
    - Էն ժամանակ ա բոլորին սպանել: Որ մեծանամ, ես էլ եմ բոլորին սպանելու:
    - Չես կարող:
    - Կարող եմ:
    - Չես կարող, դու աղջիկ ես:
    - Կարող եմ, էդ կապ չունի:
    - Իսկ իմ պապայի վրա մի անգամ ռումբ ա ընկել, բայց իմ պապային ոչ մի բան չի եղել:
    - Իմ պապան էլ ականի վրա ա կանգնել, բայց էլի ոչ մի բան չի եղել:
    - Հա՞, դե ուրեմն իմ պապան հրացան ունի, կկրակի քո պապային:
    - Իմ պապան էլ ունի հրացան, ու քո պապայինից էլ մեծ ա, բա՞:

    Մանեն մե՛կ Վարդանին էր նայում, մե՛կ Սոնային ու չէր հասկանում՝ ինչ է կատարվում: Բայց հետո չդիմացավ.

    - Իսկ իմ պապան... Իմ պապան լի՜քը դեղ ունի ու ամեն օր խմում ա:

    Վարդանը մի պահ լռեց, զարմացած հետ նայեց, հետո մեծավարի որոշեց.

    - Էդ հաշիվ չի:

    Սոնան լրիվ սառել էր. հագի բաճկոնը պատռվել, բամբակը դուրս էր պրծել: Մի կերպ վրան փաթաթած շալը չէր օգնում, որ ցուրտը ներս չմտնի. դողում էր ու քայլում առաջ:

    - Վարդ, սոված եմ:
    - Իսկ ես սոված չեմ:
    - Սուտ ես ասում, դու էլ երեկվանից հաց չես կերել:
    - Ես կարող եմ մի տարի հաց չուտել:
    - Ո՞նց կարող ես մի տարի հաց չուտել:
    - Տենց, ես քեզնից ուժեղ եմ:
    - Ուժեղ չես:
    - Ուժեղ եմ:
    - Հեչ էլ ուժեղ չես, ես էլ եմ կարող:

    Վարդանի բերանից գոլորշի էր դուրս գալիս ու տեղնուտեղը օդում սառում: Գլուխը բաց էր: Մի պահ պտտվեց, տեսավ, որ Մանեն էլի հետ է ընկել, ու գոռաց.

    - Մանե՜, շուտ արա:

    Հետո հետ գնաց, մի կերպ գրկեց աղջկան ու հևալով հասավ Սոնային: Մանեն փաթաթվել էր տղայի վզին ու ամբողջ մարմնով ցնցվում էր:

    - Բա որ ասում եմ՝ ուժե՞ղ եմ:
    - Վարդ, հլը շատ կա՞:
    - Չէ, համարյա հասել ենք:
    - Կլինի՞ մի քիչ նստենք, հետո գնանք:
    - Ու՞ր նստենք:
    - Մեկ ա, մի քիչ նստենք, գնանք:

    Վարդանը հետ նայեց. ձյունը խանգարում էր, բայց երևում էր, թե ոնց է հեռվում թանձր, սև ծուխ բարձրանում:

    - Մինչև ա՜յ էն ծառն էլ գնանք ու նստենք, լա՞վ:
    - Լավ:

    Ծառի տակ մի քիչ մաքուր, ձնից ազատ հող կար: Սոնան հազալով նստեց սառած գետնին, ձեռքերը քաշեց-մտցրեց բաճկոնի թևքերի մեջ ու դրեց ծոցը, հետո պառկեց ու կուչ եկավ: Շալի տակից աչքերը փայլում էին: Վարդանը Մանեին իջեցրեց ներքև ու նստեց Սոնայի կողքին: Մանեն արդեն մի քանի ժամ է՝ չէր լացում:

    - Սոն, բա դու տանկը տեսա՞ր:
    - Ո՞ր տանկը:
    - Դպրոցի մոտի, էլի:
    - Հա: Սաքոյենց տան մեջ էր մտել, հետևից մի հատ էլ էր գալիս:
    - Երկու հատ էի՞ն: Իմ պապան չթողեց՝ նայեմ: Ասեց՝ ձեզ վերցնեմ ու գնամ, ինքը հետո կգա:
    - Իմ պապան դպրոցի մոտ չէր, բայց ինքը հաստատ էդ տանկին հիմա խփել ա:
    - Իմ պապան էլ մյուսին ա խփել:
    - Ես քո պապային տեսա, գոռում էր:
    - Ընկեր Այվազյանն էլ էր գոռում:
    - Բա սենց ու՞ր ենք գնում, Վարդ:
    - Տատիենցս գյուղ:
    - Քո տատիենց գյուղը մյուս կողմում չի՞:
    - Չէ, էս կողմն ա: Ես պապայիս հետ եկել եմ, գիտեմ: Համ էլ մյուս կողմում բան չկա, մենակ իրանք են:
    - Մրսում եմ, Վարդ:
    - Որ մեծանամ, ես էլ եմ տանկ ունենալու: Ու ավտոմատ:
    - Ինձ էլ կտա՞ս:
    - Չէ, դու կրակել չգիտես:
    - Գիտեմ:
    - Չգիտես, դու նույնիսկ կռիվ-կռիվ խաղալ չգիտես:
    - Գիտեմ, խրամատ էլ եմ փորել:
    - Էդ իսկական խրամատ չէր, ստից էր: Իսկականը մեծ ա, ես տեսել եմ:
    - Իսկական էր:

    Մանեն կծկվել էր ծառի տակ ու դողում էր: Մազերը գլխարկի տակից դուրս էին պրծել ու լցվել էին դեմքին. փորձում էր մի կողմ տանել, բայց չէր կարողանում, փոքրիկ ձեռքերը չէին ենթարկվում: Բոբիկ ոտքը սկսել էր սևանալ: Ձեռքը տարավ գործած ժակետի գրպանը, ճմրթած թաշկինակ հանեց, մի ծայրը դրեց բերանն ու աչքերը փակեց:

    - Սոն, հլը նայի՝ քնել ա՞:
    - Եսիմ, ոնց որ:
    - Մեղք ա, թող մի քիչ քնի, հանգստանա:
    - Չէ, ոնց որ չի քնել: Մա՞ն, քնած ե՞ս:
    - Թող քնի, Սոն: Մի քիչ էլ նստենք, գնանք:
    - Իսկ կարող ա՞՝ հետ գնանք, Վարդ:
    - Չէ, ու՞ր հետ գնանք, դու հո գի՞ժ չես:
    - Գնանք մեր տուն, էլի: Մամային կասենք, մեզ համար սպաս կսարքի, կուտենք: Դու սպաս սիրում ե՞ս:
    - Ես ամենաշատը ձվածեղ եմ սիրում:
    - Ես էլ:
    - Տատիս ձվածեղ կանի, հենց հասնենք:
    - Վարդ, բա քո պապան չասե՞ց՝ երբ կգա:
    - Հենց հաղթեն, կգա:
    - Բա տա՞նկը, Վարդ:
    - Տանկին էլ... Տանկին էլ քո պապան կհաղթի:
    - Բա որ չհաղթի՞: Գիտե՞ս, իմ պապայի ոտքը փայտից ա: Էն օրը խոտ էր գցում ներս, ընկավ, ոտքը պոկվեց: Բայց ինքը էլի կպցրեց տեղը: Քո պապան տենց չի կարող:
    - Տե՞ս, ուրեմն կհաղթի: Քո պապան էլ ա ուժեղ:

    Խուլ պայթյունների ձայներ էին գալիս: Սոնան ցնցվեց, հետո հանգստացավ. սովոր էր: Վարդանը վեր կացավ:

    - Սոն, արի գնանք:
    - Մի քիչ էլ մնանք, էլի:
    - Չէ, արի: Թե չէ տանկերով կգան:
    - Ես տանկից չեմ վախենում:
    - Ես էլ չեմ վախենում:
    - Մերոնք էլ տանկ ունեն:
    - Գիտեմ, բայց արի գնանք:
    - Բա Մանե՞ն:
    - Մա՜ն: Ման, վեր կաց, մենք գնում ենք:
    - Քնած ա, Վարդ:
    - Դե արթնացրու:
    - Չէ, թող քնի, մեղք ա, հլը փոքր ա:

    Սոնան կանգնեց, կռացավ, գրկեց Մանեին: Աղջիկը շատ, շատ ծանր էր: Հետո երկուսով շարունակեցին քայլել: Հեռվում երկու ուղղաթիռ երևացին. թռչում էին ծխի կողմ:

    - Վարդ, դու ամենաշատը ի՞նչ ես ուզում դառնալ, որ մեծանաս:
    - Զինվոր:
    - Չէ, իսկականից:
    - Զինվոր: Սերժանտ:
    - Ախպերս սերժանտ ա, ամառը տուն էր եկել:
    - Ուրեմն կապիտան:
    - Բա դու չես վախենու՞մ, որ կրակում են:
    - Չէ, ես էլ եմ կրակելու:
    - Էն օրը էլի կրակում էին, հիշում ե՞ս, ձեր պատին էլ էր կպել: Բա դու դրանից էլ չէիր վախեցե՞լ:
    - Դե ավտոմատ էր, էլի, հո գռադ չէր:
    - Գռադը ո՞րն ա, Վարդ:
    - Էսօրվանը, Սոն: Գռադ էլ եմ կրակելու:

    Փաթիլները նստում էին Մանեի դեմքին, բայց արդեն չէին հալվում: Թաշկինակն ընկել էր: Ձյունն ուժեղացել էր, մի քանի քայլի վրա ոչինչ չէր երևում: Սոնան բերանը բացեց, որ էլի ինչ-որ բան հարցնի, բայց փոշմանեց ու շարունակեց հևալով քայլել Վարդանի հետևից: Հետևում թանձր ծուխը կորել էր, ու սպիտակ լռության մեջ մերթ-մերթ լսվող խուլ պայթյուններն արդեն այդքան էլ վախենալու չէին թվում:

    - Մրսում եմ, Վարդ:
    - Ես էլ եմ մրսում: Ոչինչ, քիչ մնաց, արդեն հասնում ենք:
    - Ի՞նչ գիտես:
    - Գիտեմ, պապայիս հետ լիքը եկել եմ:
    - Բայց ավտոյով եք եկել, է:
    - Ոտքով էլ ա մոտ, ես գիտեմ: Ոտքով ավելի մոտ ա: Տուր մի քիչ էլ ես գրկեմ:
    - Զգույշ, չգցես, քնած ա: Քնի, Ման ջան, քիչ մնաց: Քիչ մնաց:

  8. Գրառմանը 14 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Cassiopeia (16.01.2017), einnA (16.01.2017), laro (20.01.2017), Marcus (28.01.2017), Mr. Annoying (16.01.2017), Ruby Rue (16.01.2017), Sambitbaba (16.01.2017), Srtik (16.01.2017), Tiger29 (16.01.2017), Աթեիստ (16.01.2017), Գաղթական (19.02.2017), մարիօ (18.01.2017), Նիկեա (17.01.2017), Շինարար (16.01.2017)

  9. #5
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Նախապես գրանցված հեղինակների մրցութային աշխատանքները.
    Ճանապարհ 1.0
    Հետհաշվարկ


    Արտամրցութային աշխատանք.
    Ձյունը

    Քվեարկությունը կտևի 3 օր:
    Արտամրցութային աշխատանքը նույնպես բաց է կարծիքների համար:

    Հաճելի ընթերցանություն և բարի քննարկումներ

  10. #6
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեկ էլ հիշեցնեմ, որ դուետների համար գրանցումները միշտ բաց են: Դա կարող եք անել անձնական նամակագրության միջոցով: 2 գրանցում = նոր դուետ:
    Գրական դիմակների համար էլ կարող եք աշխատանքներ ուղարկել. մեկը մյուսին չի խանգարում

  11. #7
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,542
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ձյունը այնքան ցավալի էր, որ դժվարանում եմ լավը կոչել: Համենայն դեպս մթնոլորտը լրիվ փոխանցեց:
    Տեսնես ով է գրել, այստեղ այսպես գրողներ չեմ հանդիպել /թեև շատ չեմ կարդում, կարող է և կան/:
    Այվի, դու՞ ես:
    Վերջին խմբագրող՝ Բարեկամ: 16.01.2017, 03:53:

  12. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Աթեիստ (16.01.2017), Շինարար (16.01.2017)

  13. #8
    Պատվավոր անդամ Freeman-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.05.2010
    Գրառումներ
    4,142
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Դեռ մենակ ձյունն եմ կարդացել, չեմ քվեարկում:
    Շատ լավն էր, մի հատ էլ առանձին ռեսպեկտ սպիտակ լռության համար:

  14. #9
    փերի Մուշու-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.04.2014
    Տարիք
    31
    Գրառումներ
    1,473
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Հետաքրքիր է «Ճանապարհ 1.0» ու «Հետհաշվարկ» գրողները ծանո՞թ են

  15. #10
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ձյան հեղինակ, քեզ վարկանիշ է եկել, խնդրել են փոխանցել ։)

  16. #11
    Պապա x3 Աթեիստ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.05.2007
    Հասցե
    Հայաստան
    Տարիք
    45
    Գրառումներ
    8,706
    Mentioned
    49 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Լավ չեք անում ։)
    «Ձյունը»-ից հետո մրցույթային գործերին չեմ ուզում ձայն տամ ։)

    Էն երկուսը համ նման էին, համ բան չասող։ Ինչքան էլ էս նոստալգիկ տեսքտերը լինեն, ես չեմ պատկերացնում, որ մարդը նորմալ հարմարություններով ավտոյով գնալու կարոտով հիշի իրա «Երազ»-ը։ Հինը կարաս կարոտես, եթե նորն ավելի վատն ա։ Իսկ գրածներում ես վատը չտեսա։
    «Հետհաշավարկում» նաև տարածության մեջ կորա։
    Գալիս ա տուն, տան ներսում նստում ա կապսուլա ա թռնում, հետ ա գալիս, տեսնում ա դռան վրա ուրիշ մարդու անուն։ Բայց ինքը դուռը չպիտի տեսներ, որտև արդեն ներսում էր։

    Ամեն դեպքում ձայնս տալիս եմ հետհաշվարկին, ինքը ինչ որ սյուժեյին մոտ բան ուներ։
    artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.

  17. #12
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում ivy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ձյան հեղինակ, քեզ վարկանիշ է եկել, խնդրել են փոխանցել ։)
    Ես էլ եմ խնդրում, Այվ ջան... իմ կողմից էլ...
    Շատ էր լավը, ուղղակի ասելու բան չկա... Այնքան համոզիչ էր, տեսանելի ամեն ինչը, կենդանի ու ցավոտ...
    Ապրի հեղինակը, գրկում եմ պինդ-պինդ...
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  18. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    ivy (16.01.2017), Tiger29 (16.01.2017)

  19. #13
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Աթեիստ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    «Ձյունը»-ից հետո մրցույթային գործերին չեմ ուզում ձայն տամ ։)
    Իսկ ես "Ձյունից" առաջ արդեն որոշեցի ձայն չտալ: Բացարձակապես ոչինչ չասացին այդ երկու գործերը: Նույնիսկ չեմ կարող ասել, թե որ մեկն առավել դուր չեկավ...
    Ներողություն հեղինակներից...
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  20. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Tiger29 (16.01.2017), Աթեիստ (16.01.2017)

  21. #14
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Բարեկամ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Այվի, դու՞ ես:
    Չեմ կարծում, Այվիի թեման չէ...
    Բայց Գալի թափը շատ զգացվեց... Կամ էլ, եթե Վորդն այսքան երկար չբացակայեր, կարելի էր նրա վրա կասկածել:
    Մյուս կողմից, Գալն էլ է բացակայում...
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  22. #15
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մրցույթը հայտարարելուց մի քանի ժամ(!) հետո ստացա «Ձյունը». հեղինակը չէր նկատել, որ նախագծին նախապես գրանցված երկու հոգի են մասնակցում և ուզում էր ինքն էլ մասնակցել: Բայց դե որոշեցինք արտամրցութային դնել, քանի որ ինքը գրանցված մասնակից չէր:
    Երբ կարդացի գրածը, սիրտս վատացավ: Շատ պատկերավոր էր. ամեն բառը նենց տեղին էր ընտրած, միանգամից ընկնում էիր իրավիճակի մեջ ու էդ ամենը համ տեսնում, համ զգում: Էն տեքստերից չի, որ պիտի բացես ծալքերը, զգայական մակարդակի վրա ընկալես, փորձես խորանալ, հասկանալ ու դրանից տպավորվես (Լիզի ականջը կանչի), չէ, սա կատարյալ ռեալիստական, ուղիղ գրված և թրի պես ծակող պատմվածք էր: Ու անկեղծ ասած, էս կարգի ռեալիստական ու սիրտ ծակող պատմություն վաղուց չէի կարդացել: Ես էդ էրեխեքին լրիվ տեսա. ահավոր էր:
    Ինչ-որ իմաստով լավ է, որ էս գործը չի դրված քվեարկության. շատ տարբերվում է մրցութային աշխատանքներից: Ու նույն նժարի վրա չէր լինի քվեարկությունը:
    Վերջին խմբագրող՝ ivy: 16.01.2017, 12:33:

  23. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Cassiopeia (16.01.2017), Mr. Annoying (16.01.2017), Sambitbaba (16.01.2017), Smokie (06.02.2017), Tiger29 (16.01.2017), Աթեիստ (16.01.2017)

Էջ 1 9-ից 12345 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Գրական դուետ. Կախել-կախվել
    Հեղինակ՝ ivy, բաժին` Թեմատիկ մրցույթներ
    Գրառումներ: 181
    Վերջինը: 19.02.2017, 19:08
  2. Գրական դուետ. Կոտրե՞լ, թե՞ չկոտրել
    Հեղինակ՝ ivy, բաժին` Թեմատիկ մրցույթներ
    Գրառումներ: 51
    Վերջինը: 13.01.2017, 03:17
  3. Գրական դուետ. Ամաչել 24 ժամում
    Հեղինակ՝ ivy, բաժին` Թեմատիկ մրցույթներ
    Գրառումներ: 34
    Վերջինը: 07.01.2017, 19:13
  4. Գրական դուետ. Փնտրել
    Հեղինակ՝ ivy, բաժին` Թեմատիկ մրցույթներ
    Գրառումներ: 17
    Վերջինը: 26.12.2016, 01:40
  5. Գրական դուետ. Տուփը չբացել
    Հեղինակ՝ ivy, բաժին` Թեմատիկ մրցույթներ
    Գրառումներ: 59
    Վերջինը: 23.12.2016, 03:24

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •