Մեջբերում ivy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Ինձ Հայաստանում սպասարկման ոլորտում էթիկայի պակասն է ամենաշատը նեղում: Բայց էդ էթիկայի պակասը ընդհանուր հայաստանյան «ախտ» է, մենակ սպասարկման ոլորտին չի վերաբերվում: Հաղորդակցման կուլտուրան շատ բացեր ունի. ուրիշների/հաճախորդների մոտ խոսելու քաղաքավարի, բարեհամբույր ձևն ու տոնը հաճախ բացակայում է, ձայնի մեջ՝ մշտական մունաթ, տակտի զգացում չկա՝ ինչ խոսեցին, ոնց խոսեցին, հաճախորդի ներկայությամբ կարող են անձնական զրույցներ վարել կողքինների հետ կամ հեռախոսով, բացի դրանից, իրենք միշտ ճիշտ են, բոլորը շեֆ են, քո ինչ լինելդ որոշվում է արտաքին տեսքով (հասկանալ՝ «խնամվածության» ստանդարտները Հայաստանում), դրանով էլ պայմանավորվում է քո հանդեպ վերաբերմունքը:
Բայց առաջ ոնց որ թե ավելի վատ էր վիճակը: Կամ էլ ես եմ արդեն հարմարվել:
համաձայն եմ էթիկայի պակասը դերա խաղում, բայց հարցը նրանումա թե խի պետքա էդ ոլորտում աշխատեն անբարեկիրթ մարդիկ: Անհատ առևրականների հետ էս երևույթը ինչ-որ չափով հասկանալիա, բայց երբ իրանից ինչ-որ բան ներկայացնող կազմակերպության սպասարկան ոլորտի աշխատակիցնա անբարեկիրթ վերաբերվում հաճախորդի հետ, դա արդեն մենեջմենթում թույլ տրված սխալի արդյունքա: Վերթին տարիներին դրական տեղաշարժ կա, բայց բավարար լինելուց շատ հեռույա: