User Tag List

Նայել հարցման արդյունքները: Ո՞րն եք ավելի շատ հավանել.

Քվեարկողներ
21. Դուք չեք կարող մասնակցել այս հարցմանը
  • «Ինքնատպություն»

    7 33.33%
  • «Կոստյում և պիկաչու»

    14 66.67%
Էջ 4 4-ից ԱռաջինԱռաջին 1234
Ցույց են տրվում 46 համարից մինչև 52 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 52 հատից

Թեմա: Գրական դուետ. Կոտրե՞լ, թե՞ չկոտրել

  1. #46
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Եսիմ, մի տեսակ չէի սպասում, որ Ծլնգը կգրի:

    Հա, LisBeth-ը հույժ կասկածելի գուշակեց: Ես ստեղից մենակ մի հետևություն կարող եմ անել. որ LisBeth-ը Ծլնգն ա :
    Չէ, Ծլնգը ես եմ: Համենայնդեպս, ինձ տենց են ասել:

  2. #47
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Եսիմ, մի տեսակ չէի սպասում, որ Ծլնգը կգրի:

    Հա, LisBeth-ը հույժ կասկածելի գուշակեց: Ես ստեղից մենակ մի հետևություն կարող եմ անել. որ LisBeth-ը Ծլնգն ա :
    Ես ավելի ռեալիստական կասկածներ ունեմ. իրենք թաքուն շփվում են

  3. #48
    ազատ ռադիկալ
    Ruby Rue-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.07.2012
    Գրառումներ
    970
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Այվի՜, քեզ էլ համ մեծ, համ փոքր պաչիկ: Ծլնգին էլ շնորհակալություն, հետաքրքիր էր:
    Իսկ էստեղ հնչած կարծիքների հետ մեծամասամբ համաձայն եմ. շատ կանխատեսելի ու ուղղագիծ, հավասարաչափ, գծային սյուժե էր, դրա համար դետալների վրա էի փորձել կենտրոնանալ, քերականական վրիպակներ կային ահագին ու նույնիսկ չէի էլ փորձել Այվիի ասած իմ կոմֆորտի զոնայից դուրս գալ: Իսկ ինչ վերաբերում ա օգտագործածս անգլերեն երկու բառին՝ PhD ու lightsaber, ես կնախընտրեի խուսափել: Բայց դե PhDն հայերեն խոսակցականում էլ արմատացած ա, ես ու շատերը չեն ասում դոկտորականս բան, հիմնականում ասվում ա PhD, էդպես էլ գրել եմ: Իսկ lightsaber—ի համար խելքին մոտ թարգմանություն չգտա (լուսաթո՞ւր) , ինչ էլ գրեի, միայն SW նայած կամ իմացողը կհասկանար: Իրականում, դրա փոխարեն պատին կարար ցանկացած բան լիներ՝ ասենք Հալկի գլուխ, Միջնաշխարհի քարտեզ, Թորի մուրճ… Էլի, ոմանց ծանոթ կլիներ, ոմանց՝ անծանոթ:
    Իրականում սա առաջադրանքը իմանալուց միանգամից հետո արագ սևագրել եմ, մտածելով որ ընթացքում լիքը լավ մտքեր կգան ու լուրջ պատմվածք կգրեմ, սրանով ուղղակի ուզում էի ապահովագրել ինձ, բայց ո՜չ ժամանակ եղավ, ո՜չ էլ կարողացա կենտրոնանալ, դրա համար չեղած տեղից սա ավարտեցի, ուղարկեցի: Վերնագիրն էլ դրեցի աչքիս տակ ընկած առաջին երկու բառը
    Ես վստահ էի, որ ինձ քիչ թե շատ ճանաչողները միանգամից կիմանան, որ ես եմ: Մի պահ ուզում էի ֆիզիկոսի փոխարեն հերոսին քիմիկոս կամ կենսաբան դարձնել, բայց վերջին հաշվով, ֆիզիկայում կանայք ավելի քիչ են, ինձ էլ՝ ավելի հեշտ գրելն էդ թեմայով:
    Իսկ ինչ վերաբերում է կարծրատիպին, որը ի սկզբանե մտածում էի որ կլինի գենդերային ու տարիքային, բայց նաև եղավ պրոֆեսորին հատուկ պահվածքի մասին, ինձ թվում ա՝ մեր մեջ բավականին խորը կարա նստած լինի: Ես վերջերս բավականին շատ հոդվածներ էի կարդում, ու ինձ միշտ հետաքրքրում էր հեղինակը: Ասենք, նույն իմ ուղեղում էլ էր մի տեսակ էդ հոդված գրող գիտնականի կերպարը կարծրացած որպես տարիքով, սպիտակած պապի: Բայց ասենք որոնածս հեղինակներից շատերը բավականին ջահել էին, հավես դեմքեր, ու մի զգալի հատվածն էլ կին էր: Իրականում, ինձ թվում ա՝ մենք մեղավոր չենք կարծրատիպերի համար, որովհետև դպրոցական դասագրքերում 8 տարի շարունակ տարիքով տղամարդ ֆիզիկոսների նկարներ ենք տեսել, էլ չեմ ասում, որ ԵՊՀ—ում դասախոսների մեծ մասը 70ն անց են, ու 50 տարեկան դասախոսը մեր շատ ջահելն էր: Ու դրա համար առաջին ասոցիացիան լինում ա միջին վիճակագրական պատկերը, որը բարեբախտաբար արդեն փոխվում ա, քանի որ էդ կարծրատիպերը կոտրողներ են հայտնվում: Ինչևէ, շատ խոսացի, մի անգամ էլ մերսի մրցույթի ու քննարկումների համար: ))


  4. Գրառմանը 8 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    ivy (12.01.2017), John (12.01.2017), Mr. Annoying (12.01.2017), Sambitbaba (12.01.2017), Smokie (12.01.2017), Tiger29 (12.01.2017), Աթեիստ (12.01.2017), Ուլուանա (12.01.2017)

  5. #49
    Պատվավոր անդամ
    LisBeth-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.11.2012
    Գրառումներ
    2,446
    Mentioned
    22 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Եսիմ, մի տեսակ չէի սպասում, որ Ծլնգը կգրի:

    Հա, LisBeth-ը հույժ կասկածելի գուշակեց: Ես ստեղից մենակ մի հետևություն կարող եմ անել. որ LisBeth-ը Ծլնգն ա :
    Եվ դո՞ւ, Բրուտոս։ Ինձ էլ միամտաբար թվաց, թե Ծլնգի ով լինելու թեման փակված ա։

    Ծլնգն ա Ծլնգը։
    SWTS

  6. #50
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ruby Rue-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Այվի՜, քեզ էլ համ մեծ, համ փոքր պաչիկ: Ծլնգին էլ շնորհակալություն, հետաքրքիր էր:
    Իսկ էստեղ հնչած կարծիքների հետ մեծամասամբ համաձայն եմ. շատ կանխատեսելի ու ուղղագիծ, հավասարաչափ, գծային սյուժե էր, դրա համար դետալների վրա էի փորձել կենտրոնանալ, քերականական վրիպակներ կային ահագին ու նույնիսկ չէի էլ փորձել Այվիի ասած իմ կոմֆորտի զոնայից դուրս գալ: Իսկ ինչ վերաբերում ա օգտագործածս անգլերեն երկու բառին՝ PhD ու lightsaber, ես կնախընտրեի խուսափել: Բայց դե PhDն հայերեն խոսակցականում էլ արմատացած ա, ես ու շատերը չեն ասում դոկտորականս բան, հիմնականում ասվում ա PhD, էդպես էլ գրել եմ: Իսկ lightsaber—ի համար խելքին մոտ թարգմանություն չգտա (լուսաթո՞ւր) , ինչ էլ գրեի, միայն SW նայած կամ իմացողը կհասկանար: Իրականում, դրա փոխարեն պատին կարար ցանկացած բան լիներ՝ ասենք Հալկի գլուխ, Միջնաշխարհի քարտեզ, Թորի մուրճ… Էլի, ոմանց ծանոթ կլիներ, ոմանց՝ անծանոթ:
    Իրականում սա առաջադրանքը իմանալուց միանգամից հետո արագ սևագրել եմ, մտածելով որ ընթացքում լիքը լավ մտքեր կգան ու լուրջ պատմվածք կգրեմ, սրանով ուղղակի ուզում էի ապահովագրել ինձ, բայց ո՜չ ժամանակ եղավ, ո՜չ էլ կարողացա կենտրոնանալ, դրա համար չեղած տեղից սա ավարտեցի, ուղարկեցի: Վերնագիրն էլ դրեցի աչքիս տակ ընկած առաջին երկու բառը
    Ես վստահ էի, որ ինձ քիչ թե շատ ճանաչողները միանգամից կիմանան, որ ես եմ: Մի պահ ուզում էի ֆիզիկոսի փոխարեն հերոսին քիմիկոս կամ կենսաբան դարձնել, բայց վերջին հաշվով, ֆիզիկայում կանայք ավելի քիչ են, ինձ էլ՝ ավելի հեշտ գրելն էդ թեմայով:
    Իսկ ինչ վերաբերում է կարծրատիպին, որը ի սկզբանե մտածում էի որ կլինի գենդերային ու տարիքային, բայց նաև եղավ պրոֆեսորին հատուկ պահվածքի մասին, ինձ թվում ա՝ մեր մեջ բավականին խորը կարա նստած լինի: Ես վերջերս բավականին շատ հոդվածներ էի կարդում, ու ինձ միշտ հետաքրքրում էր հեղինակը: Ասենք, նույն իմ ուղեղում էլ էր մի տեսակ էդ հոդված գրող գիտնականի կերպարը կարծրացած որպես տարիքով, սպիտակած պապի: Բայց ասենք որոնածս հեղինակներից շատերը բավականին ջահել էին, հավես դեմքեր, ու մի զգալի հատվածն էլ կին էր: Իրականում, ինձ թվում ա՝ մենք մեղավոր չենք կարծրատիպերի համար, որովհետև դպրոցական դասագրքերում 8 տարի շարունակ տարիքով տղամարդ ֆիզիկոսների նկարներ ենք տեսել, էլ չեմ ասում, որ ԵՊՀ—ում դասախոսների մեծ մասը 70ն անց են, ու 50 տարեկան դասախոսը մեր շատ ջահելն էր: Ու դրա համար առաջին ասոցիացիան լինում ա միջին վիճակագրական պատկերը, որը բարեբախտաբար արդեն փոխվում ա, քանի որ էդ կարծրատիպերը կոտրողներ են հայտնվում: Ինչևէ, շատ խոսացի, մի անգամ էլ մերսի մրցույթի ու քննարկումների համար: ))
    Գիտության մեջ մի սենց կարևոր կանոն կա: Չգիտեմ՝ ֆիզիկայում էլ ա տենց, թե չէ, բայց բազմաթիվ ուրիշ ոլորտներում հոդվածի առաջին հեղինակն ամենայն հավանականությամբ բավական ջահել ա, որտև որպես կանոն առաջին հեղինակները լինում են PhD անողներ կամ մաքսիմում պոստդոկներ։ Էն տարիքով ձյաձյաները սովորաբար վերջին հեղինակ են կամ էլ երկար-բարակ տեսական հոդվածներ են գրում առանց էքսպերիմենտալ կոմպոնենտի ։))

  7. #51
    . Ծլնգ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.12.2016
    Գրառումներ
    3,041
    Mentioned
    51 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Շնորհակալություն ivy-ին հետաքրքիր մրցույթի համար։ Մի առաջարկ․ կանոնների մեջ կարելի է ավելացնել խրախուսանք մեկնաբանողներին, որ հարցեր տան հեղինակներին։ Հետագայում, բացահայտվելուց հետո, հեղինակներին ավելի հեշտ կլինի պատմել իրենց գործերի մասին՝ պատասխանելով բարձրացված հարցերին։

    Ruby Rue-ի պատմվածքը լավն էր։ Ես մեջը մի շերտ էի նկատել, որը կարծես այլևս ոչ ոք չնկատեց, կամ էլ՝ չբարձրաձայնեց։ Այն էր. մի կարծրատիպը կոտրվում է մեկ այլ կարծրատիպով։ Պատմվածքի տրամադրությունը շատ հավեսն էր, մի ձև «Բիգ Բենգ»-ի շունչ կար մեջը։ Կարծես կատակերգության կերպարներ լինեին հերոսները՝ թե՛ Արամը, և թե՛ Ինեսը (ըստ իս, երկուսն էլ հեռու են իրականությունից, բայց դե սա զուտ իմ սուբյեկտիվ կարծիքն է, և ոչնչով չի նվազեցնում պատմվածքի որակը)։ Ու մտածեցի, որ «Բիգ Բենգ»-ի մեջբերումը վերջում երևի պատահական չի, ու ակնարկում է հենց այդպիսի կատակերգային խաղին։ Դե իսկ «Բիգ Բենգը» տեղով կարծրատիպ է (կամ էլ քլիշե, նայած ոնց դրան դիտես)՝ գիտնականները «ներդի» են։ Ու ստացվում էր, որ մի կարծրատիպը (սովետական՝ գիտնականները կոստյումով ալեհեր մարդիկ են) կոտրվում է մեկ այլ կարծրատիպով (արևմտյան՝ գիտնականները ներդի ու մանկամիտ են)։ Ահագին դուրս եկել էր այս հակադրումը, որը կարող էր լիքը այլ բաներ էլ խորհրդանշել (օր․՝ կարծրատիպերը ամենուր են, կամ կարծրատիպերի պիտակումն էլ է կածրատիպ), նույնիսկ եթե սա պատահական էր ստացվել, այլ ոչ թե հեղինակի նպատակն էր։ Սրա պատճառով եմ քվեարկել «պիկաչու»-ի օգտին։ Ապրե՛ս, Ruby Rue! Ու շնորհավո՜ր արժանի հաղթանակիդ կապակցությամբ։

    Դե իսկ «ինքնատպությունը»․․․ well... մի քիչ տխրել եմ, որ չեմ կարողացել շարադրել այնպես, որ ասելիքս լավ երևա։ Միգուցե նաև այս մրցույթի ձևաչափը չի թույլատրում այսպիսի մոտեցումներ․ դժվար է ակումբում պատմվածքը կարդալուց հետո երկար-բարակ մտածել պատմվածքի մասին, ինչո՞ւ է հեղինակը այս կամ այն բառը օգտագործել կամ հենց այսպես շարադրել, եթե կա ավելի ընդունված տարբերակը կամ քերականապես ու ոճային ավելի ճիշտ մոտեցումներ, ինչո՞ւ է հեղինակը կերպարին այս մի բանը անել տալիս, չէ որ դա արհեստականացնում է խաղը, և այլն․․․ բայց սա արդարանալու համար չեմ ասում՝ հետին միտք է․ պիտի սա էլ հաշվի առնեի մրցույթին հարիր պատմվածք ներկայացնելիս։

    Ամեն դեպքում, փորձեմ բացատրել պատմվածքիս ասելիքը, մեկ էլ տեսար ինչ-որ մեկին հետաքրքրեց։

    Երբ գրանցվում էի մրցույթին, ակումբում սեքսիզմի շուրջ տուր-ու-թմփոցներ էին ընթանում։ Ես էլ մտածեցի գրական խոսքով սեքսիզմը կբացահայտեմ, ինչ էլ որ չլինի մրցույթի առաջադրանքը։ Էն էլ մինչև պատմվածք գրելու ժամանակը եկավ, սեքսիզմի թեման ակումբում, գոնե ինձ համար, սպառվեց։ Ու երբ առաջադրանքն էլ «կարծրատիպ» էր, հեչ հավես չեղավ սեքսիզմի ջուրը նորից ծեծել։ Ու ծնվեց այն ինչ ծնվեց...

    Հիմնական գիծը, իհարկե, կերպարի ինքն իր մեջ կարծատիպի հետ անձնական պայքարն է։ Ու այս մի կարծրատիպը շատ խորն է կերպարի մեջ նստած, ու պայքարն էլ արդեն տարիներ է տևում։ Փորձել էի սա նկարագրել մտքի ծագումից հետո անմիջապես առաջացած զայրույթով։ Ու ոչ թե մի հասարակ շարքային զայրույթով, այլ կատաղի շարժումներով զուգորդվող ալեկոծությամբ (կարծես շանթահարված աթոռից վեր թռնելը, բռունցքներ արած ձեռքերով գլուխը երկու կողմից բռնելը)։ Կարծում եմ տարօրինակ միտք ունեցող մարդիկ այն սովորաբար նետում են մի կողմ՝ կարծելով որ մի պատահական հիմարություն էր։ Բայց երբ սեփական միտքը այս աստիճան կերպարին զայրացնում է, դա արդեն պատահական արտասովոր միտք չէ, այլ երկար պատմություն ունեցող անձնական թուլություն, որի դիմաց մղվող երկար [տարիների] պայքարը արդյունքներ չի բերել (այդ կարծրատիպի երկար պատմությունը նաև հաջորդող հիշողության մեջից էլ է երևում)։ Այս կոնտեքստում «զազրելի կարծրատիպը» հառաչանք է, հիմնովի կապիտուլյացիայի կանչ։ Ափսոս որ «չի կերվել» այդ մասը։

    Հա, ի դեպ, մի քանի հոգի նշեցին որ կերպարը անըդհատ դեմքն է ափերով փակում։ Ախր դա անըդհատ չէր, այլ միայն մեկ անգամ՝ աթոռին հետ ընկնելուց հետո։ Դրան պատմվածքում հաջորդում է մի հիշողություն ոչ-այնքան-հին անցյալից, ու հիշողության վերջում, դեռ երեսը ափերով ծածկված՝ քմծիծաղում է։ Այդ ափերով երեսը ծածկելն էլ է խորհրդանշում նույն կապիտուլյացիան, պարտության անպատվությունը, ինչ-որ չափով՝ կյանքը այսպես շարունակելու անկարողությունը։ Եսիմ, չեմ տեսել կերպարիս մեջ դերասանական խաղ սրա առումով։

    Մեկ այլ կարևոր գիծ է նաև ինքնավստահության պակասը կամ «ինքնակասկածը» (self-doubt)։ Սա մի երկու ձևով է կարելի տեսնել. նախ՝ ինքդ քոնը հերքող գաղափարով, և երկրորդն էլ՝ բուն գիտնականի կերպարով։ Գիտնականի ամենամեծ բծերից մեկը հենց ինքնակասկածն է (սա էլ ձեզ իմ կարծրատիպը գիտնականների մասին). ամբողջ կյանքները գիտնականները զբաղված են լրիվ նորը հայտնաբերելով ու, բնականաբար, լիքը սայթաքելով ճանապարհին. ժամանակի մի 95% էլ կասկածում են՝ ճիշտ ուղղությամբ են շարժվում, թե՝ ոչ։ Եվ գիտնականի կերպարի ընտրությունը պատահական չէր հիմնական կարծրատիպի լուսաբանման մեջ։ Այս ինքնակասկածը զուգորդում էր ինքդ քոնը անտեսող, իսկ օտարը՝ փառաբանող կարծրատիպին (սրա մասին նաև մի քիչ հետո՝ վերջավորության բացատրությանս մեջ)։ Նաև այս գծով էր պայմանավորված «ճառագայթում էր լույսով»-ը՝ «ճառագայթում է լույս»-ի փոխարեն։ Այս կոնկրետ գիտնականը նստած էր համակարգչի էկրանի դիմաց և իր հետազոտությունների համար որոնում էր reference-ներ, փորձում էր գտնել հեղինակություն իրենից դուրս։ Այդ իմաստով, էկրանը՝ իր վրա բացված բազաներով, ճառագայթում էր ոչ միայն ուղիղ իմաստով լույս, այլ նաև [ճառագայթում էր] ՝ նոր գիտելիքներով, նոր հույսով և հավելյալ հեղինակությամբ։ Դրա համար էլ, կարևոր էր շեշտադրումը անել ճառագայթելու վրա, ոչ թե լույսի։ Այսինքն ոչ թե լույս էր ճառագայթում, այլ ճառագայթում էր.... լույսով ուղիղ իմաստով; լույսով որպես հույսի գործոն; լույսով որպես ինքնակասկածանքի փարատման միջոց; լույսով որպես հեղինակության օգնական ձեռք։ Եվ այդ լույսի բազմակիությունը կորում է «ճառագայթում է լույս» բառակապակցությամբ։ Լեզվական իմաստով «ճառագայթելը» ահագին պրիմիտիվ բառ է, բայց ֆիզիկա մի քիչ իմացող մարդու համար ճառագայթելը այնքան զանազան տեղեր կարող է լինել, որ կարծում եմ տարբերությունն էլ կտեսնի «ճառագայթել լույս»-ի և «ճառագայթել լույսով»-ի մեջ։ Ասելս է. սխալ տեղ եք հայուգենություն անում։

    Եվս մեկ գիծ էլ օտարամոլությունն էր։ Բացի հիմնական կարծրատիպի երանգ լինելուց, սա նաև ակնարկվում էր ևս մի երկու տեղ էլ։ Նախ, սիրո էակի անունով՝ Ժենյայով։ Դե նաև փորձել եմ գենդերա-սեռային ու սեռական նախընտրությունների որոշակիությունից էլ հեռու մնալ, բայց ոչ-հայկական անվան ընտրությունը միտումնավոր էր, ու ինչ-որ չափով ցույց էր տալիս կերպարի նախընտրություններն էլ։ Երկրորդն էլ՝ թանգարանում անմիջապես անգլերեն խոսքին հետևելը։

    Դե իսկ հիմա տպագրական ալեգորիաները։ Դրանք կարծրատիպ (stereotype) ու կլիշե բառերի ոչ թե ևս մեկ այլ իմաստներ են, այլ այդ եզրերի առաջնային իմաստներն են. կարծրատիպ (stereotype) բառի ստուգաբանությունը գալիս է հենց տպագրությունից։ Տպագրության արհեստում այն օգտագործվում է արդեն 2 դարից ավել, իսկ սոցիալ հոգեբանության մեջ այդ եզրի առաջին օգտագործումը հարյուր տարվա պատմություն էլ չունի։ Ու, ի դեպ, կարծրը այդ կածրատիպում մի քիչ այլ նշանակություն ունի, քան շատերս կարծում ենք։ Սովորաբար կարծրատիպը համարում ենք կարծրամտության հետևանք, բայց իրականում տպագրության մեջ այդ կարծրը վերաբերվում է հենց կարծրատիպի նյութին. բազմաքանակ տպագրության մեջ օգտագործվում էր ոչ թե բնօրինակ տիպը, որը, հեշտության համար, պատրաստվում էր ավելի «փափուկ» մետաղներից, այլ բնօրինակ տիպից պատճենաձուլման միջոցով կարծր մետաղներից ստացված կարծրատիպը, որը մեծաքանակ տպագրության ժամանակ ավելի քիչ էր մաշվում, ու հետևաբար՝ ավելի քիչ տպագրական անորակությունների էր բերում։ Այսինքն, կարծր է ոչ թե մարդու միտքը, որ այդ կարծրատիպին տեղ է տալիս, այլ հենց կարծրատիպի բուն միտքը։ Ուստի կարծրատիպի «կոտրումը» այնքան էլ հեշտ գործ չի, ու, ըստ իս, հաստատ մեկ օրինակով չի արվում (որը շատ ավելի դյուրին կընդունվի որպես [կարծրատիպի] կանոնները հաստատող բացառություն, ոչ թե դրանց հերքում), այլ ինքդ քո վրա երկար աշխատանքներ տանելով։ Սրանով էր և պայմանավորված իմ կերպարի տառապանքները՝ կարծրատիպը քանդելու գործընթացում։

    Վերջն էլ կարծես ոմանց դուր եկավ, ուրիշներին էլ թվաց անավարտ կամ անհասկանալի։ Կարծրատիպերը հիմնականում բավականին մակերևութային գաղափարներ են, այսինքն ինչ-որ կարծրատիպ ստեղծվում է մենակ մակերևույթով ամբողջը գնահատելուց. ասենք, ասիացուն՝ բրինձ ուտող, կանանց՝ խոհանոցային էակներ, տղամարդկանց՝ առնական։ Բայց դու (կերպարը) քո ազգը հո՞ մակերևութային չես ճանաչում, հաստատ ավելի լավ գիտես հայերին, քան ասենք անգլիացիներին կամ ֆրանսիացիներին... Բա ինչո՞ւ է կերպարը կարծում, որ հայը չի կարող լավը գրել։ Սեփական աշխատանքի նկատմամբ անվստահությունը իհարկե կա, բայց դե դա էլ է գալիս ինչ-որ տեղից. նկարագրածս կարծրատիպը սովորական կարծրատիպ չէ, մնացածներին նման չէ այն առումով, որ այս դեպքում կարծրատիպը ստեղծվում է ոչ թե մակերևութային դիտարկումից, այլ հակառակը՝ տակից-վրայից իմանալուց։ Ու մենք, մեր լավի հետ մեկտեղ, գիտենք նաև բոլոր թույլ կողմերն էլ, ու մերը մեզ արդեն հետաքրքիր չի լինում, սկսում ենք կասկածել՝ միգուցե մերը ուրիշներին էլ հետքրքիր չի։ Գիտնականի ինքնավստահության պրոբլեմատիկան նաև գալիս է նրանից, որ մի արդյունք ստանալուց դու այդ բնագավարի աշխարհի ամենախորը իմացողն ես ու նոր բաներ ստեղծելու համար այնքան ես այդ բնագավառի խնդիրների մասին մտածել, որ ստացածդ արդյունքը շատ պարզ է թվում, իսկ ուրիշներինը՝ բարդ ու բազմակողմանի, քանի որ ինքդ լիովին չես տիրապետում ուրիշների բոլոր տակն-ու-վրա հարցերին։ Սրա պատճառով էլ ուրիշներինը քեզ թվում է օրիգինալ, իսկ քոնը ինքդ քեզ՝ քլիշե։ Օտարամոլությունն էլ է նաև սրանից գալիս. օտարը հետաքրքիր է իր անծանոթությամբ, իր օրիգինալությամբ, ի հակադրում քոնի ծեծվածությանը։ Ու գիտնական կերպարի մոտ այս կարծրատիպը ստեղծվել է որպես պաշտամունք օրիգինալին։ Բայց ախր կածրատիպը իր էությամբ այնքան ոչ-օրիգինալ է. հեչ օրիգինալ չէ ասիացուն բրնձակեր անվանելը, կնոջը խոհանոց ուղարկելը և այլն։ Տպագրության մեջ այս ոչ-օրիգինալությունը շատ հստակ է. կարծրատիպը ծնունդ է առել հենց բազմաքանակ տպագրության պահանջներից, ու անվանվել է նաև քլիշե - նույն բանը տասնյակ հազարներով տպելու համար։ Տպագրական այդ զուգահեռները հնարավորություն են տալիս կարծրատիպի ծանրության տակ տառապող կերպարի մասին պատմվածքի հանգուցալուծման. իր ինքնաքննադատությունը մեղմացնում է ռացիոնալիզացիայով. «ախր քո [օրիգինալի հետևից ընկելու] կարծրատիպը իր բնույթով չի կարող օրիգինալ լինել»։ Ուստի և քմծիծաղը։

    Անվանումն էլ արտահայտում էր մենք մեր կարծրատիպերով տպված լինելու փաստը. մեր կածրատիպերը մեր մասին շատ ավելի շատ բան են ասում, քան բուն կարծրատիպի առարկայի մասին, պատվածքիս կերպարը՝ վկա։

    Հուսով եմ այս բացատրությունս ինչ-որ չափ ավելի մարսելի դարձրեց պատմվածքս։ Բայց ամեն դեպքում շնորհակալ եմ բոլոր մեկնաբանությունների համար. հավես զգացողություն էր շիրմայի հետևում պաղկված հեղինակի դերակատարումը։

    Հ.Գ.
    Սա 100րդ գրառումս է։ Երբ որոշեցի գալ ակումբ, մտադրվեցի 100 գրառումով սահմանափակվել, քանի որ այս հեռախոսը ունի մի մեծ թուլություն. ծլնգալու թմրամոլ է։ Ու ֆորումները, ծլնգալու բեղուն դաշտ տալով ու սրանով ժամանակ խլելով, իր կյանքի վրա հեչ լավ չեն ազդում։ Վերջին երկու շաբաթվա մեջ էլ այդ ծլնգալու սահմանափակումը դարձել էր ներքին շլացուցիչ ղողանջ։ Այս ցավի միակ փրկությունն է՝ հեռու մնալ, սրանից էլ ինքնասահմանափակումս։ Գիտեմ որ հրաժեշտ տալս մովետոն է, բայց չեմ ուզում հեռանալ առանց շնորհակալություն ասելու. հավե՜ս էր։ Շնորհակալությո՜ւն, որ ձեր հյուրընկալ ակումբի պատին մի հարմարավետ տեղ տվեցիք հեռախոսս կախելու համար։ Հաշիվս չեմ վառի, ու մի օր, ով գիտի, կհայտնվեմ ևս մի սահմանափակ քանակությամբ գրառումներ անելու։ Մինչ այդ էլ, մնա՛ք բարո՜վ։

    Հ.Հ.Գ.
    LisBeth, յու ար մայ հիրո. «Դեկադանսդ» ուղղակի ցնցող էր. եթե նույնիսկ այլ ոչ մի ուրիշ դրական բան չլիներ էլ, մենակ այդ մի պատմվածքդ կարդալու ու վրան խորհելու համար արժեր ակումբ գալս։ Քեզ մի առանձին շնորհակալություն։
    Վերջին խմբագրող՝ ivy: 13.01.2017, 09:10:

  8. Գրառմանը 9 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Chuk (28.02.2017), ivy (13.01.2017), LisBeth (13.01.2017), Mr. Annoying (13.01.2017), Ruby Rue (13.01.2017), Sambitbaba (13.01.2017), Tiger29 (13.01.2017), Աթեիստ (13.01.2017), Ուլուանա (13.01.2017)

  9. #52
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Էսքան երկար գրառում (ոչ ստեղծագործական) Ակումբում տեսած չկայի
    Բա էսքան ասելու բան ունեցող մարդը 100 գրառումով ինքն իրեն կսահմանափակի՞:
    Դմբո բաներ ես անում:
    Բայց դե դու գիտես. մինչ նոր հանդիպում

    Հուսով եմ՝ «ոչ ակտիվ» ժամանակ ստեղծագործական բաժնում կշարունակես մասնակցել քվեարկություններին:
    Վերջին խմբագրող՝ ivy: 13.01.2017, 03:44:

  10. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Mr. Annoying (13.01.2017), Ruby Rue (13.01.2017), Sambitbaba (13.01.2017), Աթեիստ (13.01.2017), Հայկօ (13.01.2017), Վիշապ (13.01.2017)

Էջ 4 4-ից ԱռաջինԱռաջին 1234

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Գրական դուետ. Կախել-կախվել
    Հեղինակ՝ ivy, բաժին` Թեմատիկ մրցույթներ
    Գրառումներ: 181
    Վերջինը: 19.02.2017, 19:08
  2. Գրական դուետ. Ճամփա ընկնել
    Հեղինակ՝ ivy, բաժին` Թեմատիկ մրցույթներ
    Գրառումներ: 123
    Վերջինը: 19.01.2017, 23:00
  3. Գրական դուետ. Ամաչել 24 ժամում
    Հեղինակ՝ ivy, բաժին` Թեմատիկ մրցույթներ
    Գրառումներ: 34
    Վերջինը: 07.01.2017, 19:13
  4. Գրական դուետ. Փնտրել
    Հեղինակ՝ ivy, բաժին` Թեմատիկ մրցույթներ
    Գրառումներ: 17
    Վերջինը: 26.12.2016, 01:40
  5. Գրական դուետ. Տուփը չբացել
    Հեղինակ՝ ivy, բաժին` Թեմատիկ մրցույթներ
    Գրառումներ: 59
    Վերջինը: 23.12.2016, 03:24

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •