Լավ, դե որ կարծիք եք ուզում՝ ասեմ։ Էս երկրորդ պատմվածքը կարդալիս էն հիշեցի էն մարդկանց, որ վատ են անեկդոտը պատմում, հետո էլ կես ժամ բացատրում են, թե որ մասի վրա էր պետք խնդալ։ Հիմա եթե մրցույթի ավարտից հետո հեղինակը գա ու սկսի բացատրել, թե որտեղ էր ամոթն ու ուր էր թաքնվել՝ լրիվ էդ վիճակը կլինի։ Իսկ եթե չգա ու չբացատրի՝ wtf էլ կմնա կարծիքս էդ պատմվածքի մասին։
Իսկ առաջին պատմվածքը՝ զուտ որպես գրական առաջադրանքի կատարում՝ լավ էր։ Բայց դե որպես ոչ թեմատիկ պատմվածք որ կարդայի՝ կամայական ուրիշ տեղ՝ հազիվ թե հավանեի։
Էջանիշներ