Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Մարս տեսա, մտածեցի՝ Ալֆան ա, բայց Ալֆան դժվար էսքան թույլ գրեր։
Մինչև վերջ չկարողացա կարդալ։ Ահավոր էր ծաղկավոր լեզուն։ Նկարների իմաստն էլ չհասկացա։ Գրական մենակ մի ժանր կա նկարներով. կոմիքսներն են, էն էլ էդ նկարներն արվում են տեքստին համահունչ։ Իսկ ինտերնետից նկար գտնելով ու տեքստին խառնելով շատ պարզունակ, անհասկանալի մի բան ա ստացվում։
Alphaone (28.11.2016), Mephistopheles (27.11.2016)
Ոնց որ կինոյի թրեյլեր, ավելի ճիշտ՝ թիզեր լիներ։ Ինչ-որ արագ փոխվող պատկերներ, բայց երկար խոսակցություններ, որոնցից էնքան էլ բան չհասկացա։ Նկարներն էլ, ըստ իս, էնքան էլ տեղին չէին, նույնիսկ խանգարում էին ամբողջական տեքստն ընկալել։ Տեքստն էլ անհարթ էր, լիքը խուճուճ բառերով։
Վերնագրից հասկացա, որ Ալֆան ա, է՜հ, ոնց որ նկարում էլ ա ինքը:
Ամեն դեպքում, կարծում եմ, որ հեղինակը շատ ավելի լավ կարող է գրել։
Alphaone (28.11.2016)
ինձ պետք ա... ես կուզեի սաղ սխալներն ուղղվեին որ ճիշտ հասկանամ... կասեք, "դու ուղղի"... ես չեմ կարա որովհետև իմ համար շատ դժար ա կռահելը, թե դա դիտմամբ ա արած թե՞ վրիպակ/սխալ ա... մանավանդ որ առեղծվածային շեղատառեր կան որոնց նշանամությունը առայժմ հույժ գաղտնի ա...
ճշգրտությունը գրականության մեջ շատ շատ շատ շատ շատ կարևոր ա... եթե սխալ կա, պտի ուղղվի, եթե չկա շատ վատ ա...
էլի թող նկար կպցնի... բայց էդ տաժանալիր աշխատանք ա ու չեմ կարծում որ ինտերնետից հանելով կլնի... ինքդ պտի անես քո տեքստին համահունչ... իսկ սենց յա տեքստը պտի գրվի նկարի գյորա, կամ էլ անկապ թափռտած... մենք էլ նստենք փորձենք իրար կապել ... չգիտեմ, պտի կռահե՞նք, թե ով ոնց ուզի...
Ինչևէ... ինձ թվում ա պատմվածքները պտի որակավորման մինիմում շեմ ունենան ներկայացնելու համար...
Alphaone (28.11.2016)
Ի՞նչ իմաստ ունի, Մեֆ։ Մրցույթ չի, որ դնենք, ժյուրիով–բանով դատենք։ Էն ա՝ դրված ա, կարդում ես, կարծիքդ գրում ես։ Չես ուզում՝ չես կարդում։ Ինչ–որ լուրջ ակնկալիքներ չկան, ժամանց ա։ Էդ նույն ձևով կարելի ա պահանջել, որ ընդհանրապես Ակումբում որևէ մեկը ստեղծագործություն դնելուց առաջ ուղարկեն որոշ ակումբցիների, որակավորում ստանան, նոր դնեն։ Բայց արժե՞ էդքան լրջացնել ու ժամանակ ու ջանք թափել տվյալ պարագայում։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Մեֆ, որակը որոշում ենք հենց էստեղ։ Ու ամեն մեկն իր պատկերացումներն ունի էդ որակ կոչվածի մասին։
Ու էսքան գրելու տեղը ավելի լավ կանես` ստեղծագործության մասին կարծիք հայտնես։
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ